Kent u het gevoel dat u iets al eerder hebt meegemaakt? Zo`n déjà vu gevoel kenden de KOSC beloften, die meedoen aan de Beltona competitie. De eerste wedstrijd tegen BWO ging in de slotfase verloren en ook de tweede match tegen Quick ’20 eindigde op een dergelijke wijze. Toch houden de KOSC spelers een goed gevoel over, ondanks lichte frustratie, aan deze eerste twee wedstrijden in de Beltona competitie. Het is leerzaam en de ploeg lijkt steeds beter op elkaar ingespeeld te raken.
Hieronder kunt u lezen over het verloop van die wedstrijd:
Onderuit in de slotfase
“Waar het de eerste wedstrijd (tegen BWO) in het begin nog onwennig was, speelden we nu een erg goede eerste helft. En dat was best verrassend, gezien het feit dat er 6 jongens uit de eerste wedstrijd geblesseerd waren. Overigens wel mooi om te zien dat het geen enkele moeite kostte om vervangers te krijgen. Geeft toch aan dat de bereidheid om elkaar te helpen groot is. Een mooie constatering.
Eigenlijk nog maar net nadat de meeste jongens de veters hadden gestrikt, was Rens Oortman er al als de kippen bij om een matig gespeelde breedtepass van Quick`20 te onderscheppen en goed af te ronden. Na deze vliegende start volgde een paar minuten later bijna net zo`n actie, over déjà vu gesproken. Maar dit keer was de afronding van Rens minder daadkrachtig en kwam Quick`20 erg goed weg. Eigenlijk hét moment om toe te slaan, maar helaas. Wat volgde was echter een ijzersterke eerste helft, waarin we ons wederom niet beloonden door de gecreëerde kansen af te ronden. Maar er werd verzorgd gespeeld, goed druk op de tegenstander gezet en ook verdedigend stond het erg goed, met Rogier Busscher en Oscar Hoogeslag in het centrum, geflankeerd door Rense Luft en Jelle Keupink.
Hoe anders verliep de tweede helft. Quick`20 bracht 3 nieuwe spelers in, had een overwicht en we waren de controle kwijt. Geen tot weinig rust in de ploeg, en eigenlijk de gehele tweede helft liepen we achter de feiten aan. Desalniettemin behielden we de minimale voorsprong tot ver in die tweede helft. Daar kwam echter verandering in toen Quick`20 in de 75e minuut wist te scoren. Uit een mooi genomen vrije trap scoorden ze de 1-1. Op dat moment zeker niet onterecht overigens, maar niet minder zuur. Zeker omdat we ook in de tweede helft onze kansen kregen. Lars Stokman (op prima aangeven van Wessel Vrerink , ingevallen voor Nick Hagedoorn) en Wessel zelf kregen de beste kansen, maar hun afronding bracht niet het gewenste resultaat. Ook het inbrengen van Marlon Sanchez en Mart Busscher konden daar geen verandering in brengen.
Dus ook nu, evenals tegen BWO, stevenden we af op een strafschoppenserie. Maar waar we toen slordig balverlies leden, was het dit keer een erg discutabele beslissing van de scheidsrechter om een penalty te geven, die ons de das om deed. Wederom twee minuten voor tijd. De teleurstelling en (lichte) frustratie was logisch.
De conclusie na twee wedstrijden is dat we dan misschien nog geen winst hebben weten te halen, maar wel dat we als groep zijnde fanatiek, gedreven en vol overgave hebben gespeeld en dat we erg veel kansen door prima samenspel kunnen creëren. Die positieve ontwikkeling nemen we mee naar onze volgende (uit)wedstrijd tegen Rigtersbleek op woensdag 2 november. Ook dat zal een lastige wedstrijd worden, maar de bereidheid om een beter resultaat te halen zal alleen maar groter zijn geworden na de hierboven beschreven resultaten.,” is de conclusie van trainer/coach Eelco Karpati.
