Nadat de heren, Jorrit Weierink en Wouter Engbers, naar eigen zeggen, topspelers uit KOSC 1, vorig jaar compleet werden afgedroogd door de veteranen uit Brink 1, de heren Jos Oortman en Peter Veelers, stond vrijdagavond toch de tweede ontmoeting op het programma. De afgelopen maanden nam het klootschietvertrouwen bij deze KOSC spelers met de week toe. In juni werd een nieuwe uitdaging op de post gedaan aan de Profietstraat. Deze uitdaging werd uiteraard enorm gewaardeerd door De Brink. In een buitenwijk van Ootmarsum, Berend Vinckenstraat, werd het antwoord gepost. Als voorwaarde werd echter gesteld dat dit keer de organisatie en dus ook de wetgeving bij De Brink lag. Om 19.00 uur werd het kwartet verwacht bij café De Mors. In de middag voorafgaande aan deze happening werd per mail de boel behoorlijk opgestookt. Dit ging toch wel ten koste van de concentratie op de werkvloer. Wanneer je bij BAM werkt en mailtjes krijgt van Brookhuis taxivervoer, weet je dat er iets niet in de haak is. Of zou er een offerte aanvraag voor een waterleiding in een taxi binnen komen?
Ondanks een wekenlange voorbereiding kwam KOSC een uur voor de wedstrijd met de smeekbede om een goede straatkloot voor hen mee te nemen. Toch vreemd wanneer je al weken zegt in training te zijn en dat je dan op het laatste moment om een kloot smeekt. Het vertrouwen was blijkbaar niet groot aan KOSC zijde. Het duo verwachtte een oud barrel als kloot te krijgen. Op het laatste moment bood Arjan Smelt zijn zondagse kloot aan. Nu kon er niets meer mis gaan.
Om een ordentelijke wedstrijd te kunnen schieten werd in de pers melding gemaakt dat de happening op de Kooiweg zou plaatsvinden. Een gouden greep! Nu was er 1 toeschouwster, Paulien Oortman. Zij was ingehuurd door de organisatie. Paulien was dus op de hoogte dat er op de Zonnebergweg geschoten werd. De fotograaf van In en Om stond tevergeefs bij de Kooiweg te wachten en zag geen kloten……….Maar goed, het gaat natuurlijk om de wedstrijd.
Bij het eerste schot nam KOSC gelijk een enorme voorsprong. Jorrit schoot ver door de bocht. De Brinkheren hadden echter hun volste vertrouwen in Wouter Engbers. Dat bleek al snel niet voor niets. Na 3 schoten kwam De Brink op voorsprong. De Brink schoot niet erg sterk, maar wist toch met 2 schoten voorsprong de Oppersveldweg te bereiken. Paulien voorzag de moegestreden heren van een drankje.
Bier voor Jorrit en Wouter. Radler voor Jos en Peter, 2 flesjes per persoon. Weigeren was geen optie. Wouter keek al wantrouwend naar het volgende gedeelte, het zandpad. Toch schoten zij daar niet slecht. Bij het binnendoor gooien besloot de jury de bovenhandse slag toe te staan. Maar toch liep De Brink weg naar 4 schoten verschil. De Brink dacht de buit al binnen te hebben en werd te laks. KOSC kwam terug tot 2 schotlengtes. Wouter kende veel zelfvertrouwen bij een bocht naar rechts. Of was het overmoed? Hij zag Peter met een keurig lobje deze hindernis nemen. In een kansrijke positie zag Wouter zijn kloot met een bovenhandse slag in een weiland belanden met prachtig hoog gras. Hij liet een gouden kans voor open doel liggen. Na een kwartier zoeken kon de wedstrijd eindelijk vervolgd worden. Voorlopig kan de grondeigenaar in een straal van 100 meter niet maaien vanwege het platgetreden gras. De invallende duisternis kwam echter als geroepen voor De Brink. 500 meter voor de finish moest de strijd gestaakt worden en werd De Brink voor het tweede achtereenvolgende jaar als winnaar aangewezen. Toch jammer voor KOSC. Maar zij zijn het afgelopen seizoen wel gewend geraakt aan verliezen.
KOSC kwam echter met een eigen berekening. Zij hadden toch bepaalde stukjes van het parcours gewonnen? Zij dachten met 2-1 gewonnen te hebben. Het duurde nog wel enkele uren bij Café De Mors voordat de KOSC heren overtuigd waren van hun nederlaag. De Brink bood hen ook nog eens aan om samen deel te nemen aan de belangrijkste wedstrijd van het jaar, de zeer hoog aangeschreven ronde van Heintje. Aldaar zullen zij welgemeende adviezen krijgen over hun techniek, aanlooproutes en krachtsverhouding. Dit gaat weliswaar ten koste van een zekere overwinning maar het is een mooie uitdaging om KOSC op het rechte pad te krijgen. Zij zullen niet de eerste voetballers zijn, die hun sportleven nieuw leven in blazen door te gaan klootschieten. Zij hebben met eigen ogen kunnen zien dat dit zelfs op bijna 50- jarige leeftijd op hoog niveau nog mogelijk is.
Tijdens de evaluatie werd er ook nog eens volop gekaart: toupen. De Brinkheren knipoogden even naar elkaar en lieten KOSC het kaarten winnen. Dan komt alles weer wat in balans. Plotseling was het café leeg. Besloten werd om Arjan naar bed te sturen, zodat de moegestreden klootschieters ook reeds om 03.00 uur op één oor konden gaan liggen. Reeds nu al is afgesproken om van deze wedstrijd een traditie te maken. Dus volgend jaar volgt de derde editie! Om de pers buiten de deur te houden is de locatie nog een geheim. Verder wordt overwogen om uit het eerste ook eens andere schutters de kans te geven………….Jorrit en Wouter lukt het al twee jaar niet om enige tegenstand van betekenis te bieden.
