Na de gewonnen wedstrijd tegen SC Overdinkel heeft de eerste selectie van KOSC afscheid genomen van Denis van der Schoor, Coen Vennegoor en Wouter Engbers. Een trio dat zijn sporen binnen KOSC 1 heeft verdiend en meer dan terecht door aanvoerder Fabian Harperink in het zonnetje zijn gezet.
Denis van der Schoor ‘Allemansvriend’
In eerste instantie begon Denis van der Schoor als keeperstrainer en als leider bij het eerste van KOSC. Dat gebeurde onder de trainers Walter Weghorst en Herman Hegeman. “Als geboren en getogen Denekamper ben je de laatste jaren toch een echte Ootmarsummer geworden. Een carrière switch deed jou besluiten om ons te verlaten. Dit was echter voor slechts 2 seizoenen. Het gemis van KOSC bleek te groot, waardoor je één van de weinige Denekampers bent, die een goede keuze heeft gemaakt om opnieuw betrokken te willen zijn bij de Ootmarsumse voetbalclub. Daar waren we blij mee. Altijd goed gehumeurd en bijna nooit chagrijnig,” vertelt Fabian Harperink. Vanaf het seizoen 2018-2019 stond Denis vier seizoenen, een kleine 100 wedstrijden, aan de zijlijn.
Zijlijntaferelen maar de echte Denis is een sociaal mens
Assistent-scheidsrechter is een vrijwillige taak, maar zeker niet altijd de meest gewaardeerde. Wel een belangrijke om op de juiste momenten doortastend te vlaggen. Dat ging je uiteindelijk steeds beter af. “Niet alles wat je deed werd jou in dank afgenomen: zij het door de spelers op het veld, dan wel het publiek van de tegenstanders. Sommige scheidsrechters lieten je staan, maar dan kon jij je verbaal volledig laten gaan. Niet alleen langs de zijlijn was je belangrijk voor KOSC 1. Ook daarbuiten was je nauw betrokken bij de selectie. Niet altijd op de voorgrond, maar jij hebt altijd de helpende hand geboden en bent nooit te beroerd geweest om zaken op te pakken. Jouw betrokkenheid was groot en het team belang stond voorop,” sprak Fabian Harperink waarderende woorden. Hoe meer seizoenen Denis bij KOSC was betrokken hoe korter de warming-up werd en hoe langer de nazit met een schaal bitterballen in de bestuurskamer. “Je bent een gezelligheidsdier en dat hebben we gemerkt in Mallorca, maar je bent ook in staat om met vreemden vrienden te worden. Daarnaast sla je een avond glazen spoelen niet af bij de ‘Heeren van Amstel’. Wij vinden het jammer, maar begrijpelijk dat je afgelopen seizoen bent gestopt en terug bent bij SDC. We missen echter onze ‘allemansvriend’ bij KOSC 1.
Leiders komen en leiders gaan. Maar sommige personen blijven je altijd bij. Daar ben jij er één van! Achter de schermen gebeuren veel dingen, waarvan de meeste mensen geen weet hebben. Waardering en erkenning is daarom meer dan op zijn plaats. Vol trots ben je op je kinderen. Dat is geweldig om te zien. Wij wensen jou en de kinderen het beste voor nu en in de toekomst!” besluit Fabian Harperink.
Coen Vennegoor een allround speler maar dat voordeel heeft ook een nadeel
Op 13 april 2009, op 18-jarige leeftijd, maakte Coen Vennegoor onder toenmalig trainer André ter Brake zijn debuut in de thuiswedstrijd tegen de Tukkers uit Albergen. Vanuit de A-jeugd is Coen vervolgens doorgestroomd naar het tweede elftal. Onder leiding van de huidige assistent trainer Gerrit Wolberink, vierde hij een kampioenschap en heeft hij ervaring opgedaan en mogen wennen aan het seniorenvoetbal. Een korte aanloopfase, maar zeker een goed voorbeeld en absoluut geen schande voor jonge spelers om eerst een aantal seizoenen in het 2e elftal te spelen. In het seizoen 2014-2015 haalde toenmalig trainer Walter Weghorst Coen Vennegoor definitief naar de eerste selectie en geleidelijk aan kon hij steeds vaker op speelminuten rekenen.
“Vaak viel je buiten de eerste elf, maar dat heeft niet aan jouw inzet gelegen. Je moest het voornamelijk doen met invalbeurten, maar wanneer nodig kon elke trainer een beroep op jou doen. Je bent een multifunctionele speler. Toen je net bij de selectie kwam, speelde je voornamelijk voorin, links- rechtsbuiten of in de spits. In die tijd had jij nog snelheid, een sleep en een perfecte voorzet, met de thuiswedstrijd tegen Turkse Kracht als climax. Ja dat was toen en dat is lang geleden hè. Vervolgens ging je een linie terug en aansluitend werd je ook in de achterhoede gepositioneerd. Er zijn 11 verschillende posities in een voetbalelftal, en Coen heeft er 10 weten te vervullen. Alleen als doelman is hij nooit opgesteld,” geeft Fabian Harperink ook het nadeel van een allround speler aan. Bij iedere nieuwe trainer gaf Coen in de voorstelronde aan: ‘ Ik ben tweebenig en dus allround’. Die brede inzetbaarheid kende zijn voor – en nadelen. Het bleef vaak bij invalbeurten of Coen werd op een positie gezet, omdat het teambelang daarom vroeg. Op een gegeven moment vroeg hij zelfs aan zijn medespelers op welke positie hij het best tot zijn recht kwam. “ Los van deze discussies ben je een meer dan gewaardeerde teamspeler met een goede basistechniek. Wel degelijk tweebenig en zeker niet onbelangrijk goed in de coaching. Je was ook belangrijk om jonge spelers te wijzen op een juiste aanname of balbehandeling.”
Eén van Coens persoonlijke hoogtepunten speelde zich af op een kletsnatte zondagmiddag in Rossum. De plaats waar pa Jos geboren en getogen is. In een enerverende wedstrijd onder natte, koude en winderige omstandigheden voelde hij zich meer dan thuis en gleed vlak voor tijd de winnende 2-1 binnen.
“Coen is geen dwarsligger, maar houdt van stevige discussies en wil graag een goede onderbouwing horen waarom iets wordt gedaan. Als de trainer weer de meest eenvoudige oefenvorm had uitgelegd, dan was het voor iedereen duidelijk…behalve voor Coen. Hij had altijd nog wel een opmerking of toevoeging. Op een gegeven moment vroeg de trainer niet meer aan de groep of het duidelijk is. Coen werd persoonlijk aangesproken en dan nog allerlei vragen stellen…En dan maar denken dat jij alles beter weet. Op een training heb jij uitleg gegeven aan je teamgenoten over hoe er moet worden ingegooid. Bij de eerstvolgende competitiewedstrijd ontving jij een gele kaart voor een… foutieve ingooi.”
In zijn laatste seizoenen in KOSC 1 was Coen steeds vaker een vaste waarde. En dat onder zijn motto: “Als je maar fit bent en blijft, dan speel je altijd”. Van laatste man tot niet scorende spits stond hij vorig seizoen alle wedstrijden binnen de lijnen. Af en toe wat pijntjes, maar verbaal ijzerstek. Toch kwam in de loop van afgelopen seizoen de weifeling om nog een jaar door te gaan, uiteindelijk heeft hij besloten om er een punt achter te zetten. Na 8 volledig seizoenen en 161 officiële wedstrijden, 13 officiële doelpunten is het goed geweest. “Binnen KOSC blijf je betrokken als Senior Coördinatie Prestatieteam 1 en 2 een goede ontwikkeling. Coen, namens de selectie willen je ontzettend bedanken voor je inzet en bijdrage de afgelopen jaren. Bedankt,” sluit Fabian Harperink zijn waarderende woorden voor Coen Vennegoor af.
Wouter Engbers een technisch begaafde speler
Ook Wouter Engbers nam na veertien seizoen en 286 officiële wedstrijden afscheid van de hoofdmacht. In de jeugd werd hij al als talent bestempeld. Een technisch begaafde speler, die ook nog eens beschikte over een tactisch inzicht. Niet voor niets werd hij door meerdere trainers bestempeld als hun verlengstuk in het veld. “Het debuut in KOSC 1 liet even op zich wachten. Naar jouw mening was toenmalig trainer André ter Brake nog geen groot fan van jou speelwijze,” typeert Harperink zijn medespeler. “Als A1-junior zat je al meerdere keren bij de wedstrijdselectie, zonder invalbeurten, maar om te ervaren hoe het is om bij het eerste elftal te zijn. Jij begon niet te zeiken of te zaniken. Voor jou was het al fantastisch om erbij te zijn, en zo hoort het ook. Jouw talent stond buiten kijf. Iedereen wist dat de tijd van Wouter nog komt en die kwam! Als 19- jarige maakte jij je debuut in KOSC 1. Op 21 september 2008 in de uitwedstrijd tegen de Tukkers uit Albergen kwam jij binnen de lijnen. In het laatste kwartier van deze wedstrijd liet jij gelijk van je spreken. Je wist zelfs twee mogelijkheden te creëren. Helaas bleef een doelpunt uit. In je eerste seizoen 2008-2009 ontwikkelde jij je voortvarend en steeds vaker werd er een beroep op jou gedaan. Als jongste telg van de familie Engbers speelde je jarenlang samen in het eerste elftal met jouw broers Rick en Martijn. Dat mag worden opgemerkt als bijzonder.”
Wouter heeft een uitstekend linkerbeen en in de loop der jaren begon hij steeds meer een stempel te drukken op het spel van KOSC 1. Hij viel op door zijn verfijnde techniek en overzicht, als zowel aanvallende als controlerende middenvelder kwam Wouter het beste tot je recht.
Ook op training met name in het positiespel liet jij je in combinatie met Ruud
“In alle jaren KOSC 1 maakte je van alles mee! Ook voor jou gelden hoogte- en dieptepunten. De opmars van de 4e klasse naar de 2e klasse. In 2011 werd het kampioenschap in de 4e klasse behaald om in het volgende seizoen door te stoten naar de 2e klasse! De twee promoties naar de 2e klasse via de nacompetities zijn ongetwijfeld de mooiste herinneringen. In zowel 2012 en 2014 wisten wij promotie te bewerkstelligen. In de finalerondes werden SV Epe en ATC’65 verslagen. Maar ook de keerzijde met onnodige degradaties onder andere in Veluwezoom zijn ons ook bekend. Jouw hoogtepunt vond plaats in 2012. In de halve finale van de nacompetitie voor promotie naar de 2e klasse leken wij kansloos. De dubbele confrontatie met SV Helios blijft een bijzondere. De uitwedstrijd werd met 3-0 verloren. Jij was deze wedstrijd geschorst. Dat was je overigens wel vaker, zo ook de eerste wedstrijd van de Finale.
De return leek dus een formaliteit. Maar een ontketend KOSC zorgde voor het wonder van Tilligte. Wij wonnen met 6-1 en jouw aandeel was groot, 2 doelpunten en 2 assists. Een citaat uit de TC Tubantia: “Ik ben nog nooit zo kapot geweest”, zei middenvelder Wouter Engbers vlak na het eindsignaal.
Dat kapot zijn geweest is inderdaad lang geleden. Dat hadden wij graag nog eens willen meemaken! In plaats van het toegenomen geklaag over jouw vermeende vermoeidheid de laatste jaren. Je weet wat je kan en wat je minder goed kan. Zelfkritisch en dat is een goede eigenschap.
Het uitstekende linkerbeen heeft jou ook wel eens in de steek gelaten, na een vrije trap op 20 meter van het DTC doel, hebben ze deze bal nog steeds niet teruggevonden… In de jeugd stond je bekend als een sierlijke spelverdeler, maar in de loop der jaren werd je omgetoverd tot een hardwerkende middenvelder en ook je snelheid leek wat af te nemen, waardoor steeds meer scheidsrechters jou op de bon wisten te slingeren en jij om de week een schorsing kon uitzitten. Met name een rode kaart, na een sliding op de helft van de tegenstander SV Grol, is een treffend voorbeeld. Het was vast en zeker één van de scheidsrechtertjes die zich nog moest bewijzen, gaf jij als reden aan. Niet alleen op het veld was je belangrijk voor KOSC, ook daarbuiten. Een teamfeestje of 3e helft heb jij zelden overgeslagen, altijd aanwezig. Jouw cynische opmerkingen vlogen over de tafel, maar werden niet altijd in dank afgenomen. Over Feyenoord gaan ‘wij het niet hebben. ‘We willen ook jouw goede kanten benadrukken, want Je bent sociaal en neemt ook jonge jongens onder je hoede. Wouter, 14 seizoenen ben je als speler onderdeel geweest van KOSC 1, zoals gezegd een kampioenschap in de 4e klasse heb je behaald en daarnaast heb je een belangrijk aandeel gehad in de twee promoties naar de 2e klasse. 286 officiële wedstrijden en 44 officiële doelpunten, een lange staat van dienst. Je kan als drijvende kracht terugkijken op een mooie voetballoopbaan in KOSC 1. Wij willen je hartelijk dank voor je inzet, bijdrage en alles wat je KOSC 1 gegeven hebt,” geeft Fabian Harperink de staat van dienst aan, die Wouter Engbers voor zijn KOSC heeft gehad.
Het trio kreeg mooie afscheidscadeaus na afloop van de laatste wedstrijd in 2022. Vaste supporters en de familieleden van de eerste elftalspelers genoten van een heerlijke stamppot maaltijd en van het gezellige samenzijn. In 2023 liggen er weer nieuwe kansen, want het eerste van KOSC is door de belangrijke winst op Overdinkel aangehaakt bij de top in deze Vierde Klasse. De ranglijst wordt aangevoerd door de verrassende debutant DTC en De Lutte. Daarachter liggen UD Weerselo en KOSC op de loer om hoge ogen te gooien in de tweede helft van deze tot nu toe spannende competitie.
