De Vierdaagse van Nijmegen ligt al weer achter ons. Dit grootste wandelevenement van Nederland kende ook weer een aantal Ootmarsummers. Eén van hen is Monique Oude Egbrink, die zich opnieuw heeft ingeschreven. Het is voor haar een ‘way of life’, want ze traint er hard voor en tevens geniet ze intens van deze vier dagen wandelen op de toppen van je kunnen. Ze heeft ook de vierde dag tot een goed einde gebracht en dat geldt ook voor een aantal andere Ootmarsummers. Op deze laatste kom je door drie provincies en uiteraard wacht op het einde de Via Gladiola en dat is voor de wandelaars een ware zegetocht met feest langs de kant, maar eigenlijk geldt dat voor alle plaatsen waar de wandelaars door heen trekken en met name in Cuijck stond echt alles op zijn kop dankzij vele, spontane feestbeesten. Hieronder de laatste bijdrage van Monique Oude Egbrink, die we, net als de overige Ootmarsummers en andere deelnemers aan de Nijmeegse Vierdaagse, van harte feliciteren met deze geweldige prestatie.
Vierdaagse dag 4: Dag van Cuijk, wat een feest
Laatste dag heel vroeg opstaan, dat alleen al is een heerlijke gedachte. Spiertjes zijn wat stijf, maar goed alles voor het goede ‘doel’: kruisje nummer 12. In de bus allemaal goed gestemde mensen, maar je merkt dat iedereen wel moe is. Nog 43 km (op vrijdag is de 40 km toch echt 3 km langer) te gaan en dan is er rust voor de voeten en de benen.
Deze ochtend om 6.00 uur gestart. Via Nijmegen, Overasselt, Linden, Beers, Cuijk, Mook, Malden naar de Via Gladiola. Dit is de dag waarop je door drie provincies komt, namelijk Gelderland, Brabant en Limburg.
Tijdens deze dag verheugen veel mensen zich op onder andere de plaats Linden, een heel klein plaatsje, maar ieder jaar met een ander thema en dit jaar was dat ‘Beach Party’. Diverse woordspelingen, tuinen versierd met zwembaden, poppen zomers gekleed etc etc.
Maar voor je in Linden komt wacht de tocht langs het water, over de dijk. Qua natuur is het geweldig langs het water, maar met zoveel mensen is de dijk lang, heeeeel lang.
Na Linden volgt het altijd gezellige Beers, maar daarna volgt Cuijk. Wij denken misschien dat wij hier in Ootmarsum feest kunnen vieren, nou tegen dat feest op de 4e dag van de Vierdaagse in Cuijk kunnen weinig plaatsen op. Jongens, jongens dit is zo gaaf, het is jammer dat je na een kwartier Cuijk alweer gaat verlaten. Aan het eind van Cuijk loop je via de Pontonbrug, aangelegd door onze defensie, over de Maas weer richting de provincie Gelderland. Nog 14 km te gaan.
Via Mook naar Malden. En jawel, hier stonden onze vaste fans uit Ootmarsum, Toon en Lieke Bruns. Uiteraard een gezellig praatje gemaakt. Altijd wel bijzonder en mooi dat er mensen zijn die de tijd nemen om wandelaars aan te moedigen. Dit maakt het evenement tot iets groots. Vanuit Malden is het nog 8 km tot het welverdiende kruisje.
Deze 8 km zijn ontzettend gezellig en ieder jaar verbaas ik mij over het aantal mensen aan de kant. Hoe verder richting Nijmegen hoe dikker de rijen worden. Op enkele stukken 5!! rijen dik, mensen hangen uit de ramen, staan op de daken, bier en zon, en feesten maar!
Om drie uur de finish en mijn 12e kruisje opgehaald, dit keer alleen een cijfer, maar niet minder bijzonder, al zeg ik het zelf!!
Doe ik volgend jaar weer mee? Ach tijdens de vierdaagse denk ik, ik sla even over, maar meestal kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Dus we gaan het zien in 2019!
De wandelende vierdaagse Ootmarsummers hebben het ook allemaal gehaald. Proficiat Joke, Annet, Lucy, Renate en Lars.
En voor degene die denkt, dat zou ik best willen, doe het gewoon! Het leven is tekort om er geen feestje van te maken en daar horen ook uitdagingen bij! Dank dat jullie mijn blog hebben gelezen en wellicht tot een volgende keer.
Lieve wandelgroet,
Monique
