Op een steenworp afstand van Ootmarsum ligt de prachtig gelegen boerderij van de familie Kokkelink. Verscholen achter bomen en te bereiken via een karakteristieke laan staat de boerderij al sinds mensenheugenis op deze plek langs de Denekamperstraat.
In het woonhuis is zelfs een plaquette uit 1786 te zien met daarop de namen van Gerrit Kokkelink en Fenna Wulferink. Momenteel woont opnieuw een Gerrit (Gait) Kokkelink op de boerderij, maar hij krijgt na een grondige renovatie van het gebouw gezelschap van neef Dennis Kokkelink en zijn gezin. Daarmee blijft de naam Kokkelink met hun bijnaam ‘Kokkelman’ tot groot genoegen van de familie voortleven op deze unieke plek.
Landgoed en Kerkenpad
Naast de restauratie van de boerderij is besloten om er een landgoed van te maken. Twee prachtige landhekken zijn inmiddels geplaatst en ook is het oude kerkenpad, dat vroeger langs het huis van de Kokkelinks liep, nagenoeg op dezelfde locatie in ere hersteld. Vanaf de Morsweg kan men dit pad volgen naar de Denekamperstraat. Het loopt nu niet meer langs de boerderij, maar buigt af om vervolgens met een bocht naar rechts over de akkers en door de weilanden uit te komen op de Denekamperstraat. Eén van de ingangen is even voorbij de volkstuintjes en in vroegere jaren werd dit kerkenpad in feite alleen maar gebruikt door de familie Peters. Zij woonden op de plek waar nu stoeterij De Wiemselbach is gevestigd. “Koardsjan, zoals zijn bijnaam luidde, kwam dus regelmatig met zijn gezin langs ons huis,” vertelt Gait Kokkelink, “Het hoorde er bij en daar werd nooit moeilijk over gedaan. Het was natuurlijk een heel andere tijd dan nu. De Denekamperstraat was een smalle weg met af en toe een auto en niet meer te vergelijken met wat er nu langs rijdt. De generaties Kokkelink hebben hier, op een korte onderbreking na, altijd gewoond. Die korte periode woonden ze aan de overkant waar nu mijn broers nog wonen,” vertelt Gait Kokkelink. Hij is nog een echt natuurmens, die iedere dag volop geniet van alles wat er rondom de boerderij te zien en te horen is. “’s Morgensvroeg lopen er reeën in het weiland, de buizerds zweven door de lucht en bos – kerk- en velduilen vinden hier een plek om te nestelen. Dit jaar zijn er drie kerkuilen grootgebracht en heeft ook de bosuil de nodige jonkies gekregen. In het voorjaar is het rondom deze boerderij een genot om al die vogels tijdens hun parings- en broedtijd te horen fluiten,” bevestigt Gait Kokkelink zijn passie voor de natuur. Niet voor niets knipt hij de honderden meters lange en karakteristieke haag pas als de broedtijd is afgelopen. “Ik wil de nesten niet verstoren, want je moet de natuur zijn gang laten gaan. Pas als de jongen zijn uitgevlogen pak ik de heggenschaar en knip alles nog met de hand.” Dat moet een heel intensief karwei zijn, maar dat maakt Gait Kokkelink niets uit. In de buitenlucht voelt hij zich op zijn best.
Ook dit natuurmens beaamt dat het weer de laatste decennia duidelijk aan het veranderen is. “Vroeger lagen de weilanden rondom onze boerderij wekenlang vol sneeuw. We bonden latten onder en skieden door die sneeuw. We hebben ons wel eens moeten uitgraven en dan lag er pakweg twee meter sneeuw aan de kant van de weg. Op onze deel vroor het dat het kraakte en we moesten alle mogelijke moeite doen om de leiding ijsvrij te houden. Zelfs de diesel in de tractor bevroor en dan kreeg je het ding niet aan het lopen. Binnen in de slaapkamers kenden we nooit echte kou, want we sliepen natuurlijk met meerderen op één kamer en dus hielden we elkaar warm,” lacht Gait Kokkelink, die onderdeel uitmaakte van een 12-koppige kinderschare.
De boerderij werd 70 jaar geleden getroffen door onweer en brandde voor een groot gedeelte af. Daarvoor kende de boerderij drie gebouwen met identieke puntdaken. In één van de jaarboeken van de Heemkunde (1996) is de vroegere boerderij op mooie wijze beschreven. Na de brand werd de boerderij opgebouwd in Saksische stijl met eikenhouten gebinten. De melkstal is nu nog steeds te zien en ook de plek waar het hooi werd opgetast. De landerijen rondom de boerderij zijn voor een groot gedeelte nog in bezit van de familie Kokkelink. Het voormalige hotel de Wiemsel staat op vroegere grond van de familie en het witte huis aan de Denekamperstraat is ooit door deze familie gebouwd. Later is dat allemaal verkocht aan de familie van der Maas. Momenteel wordt het nodige van de landerijen verhuurd. Straks, na de restauratie, wordt het officieel een landgoed. Aan het kerkenpad worden nog een aantal eiken geplant en het wordt verder afgebakend met palen.
Het onderhoud is voor de familie Kokkelink, maar dat is geen enkel probleem. “Dan kan ik mijn werk doen in de buitenlucht om daar te genieten van dit fraaie stukje natuur. We hebben een eigen bos, onze weilanden en akkers en dat zorgt voor een diversiteit aan flora en fauna. Moet je eens kijken naar deze fruitboom,” wijst Kokkelink een oude perenboom aan,” De vruchten zijn bijna rijp en daarnaast zit bloesem van de boom. Uniek, ik heb het nog nooit eerder gezien, maar dat is de natuur en dat houdt je altijd bezig. Ik kan daar iedere dag weer geweldig van genieten. Daarnaast vind ik het prachtig dat onze naam Kokkelink met de komst van Dennis en zijn gezin op deze plek blijft voortbestaan. Een nieuwe generatie, die net als ik volop mag genieten van deze prachtige plek,” besluit Gait Kokkelink.
