Karma en reïncarnatie; een tijdloos onderwerp met eeuwigheidswaarde, hoewel het lijkt dat veel mensen niet over dit thema willen nadenken laat staan er over praten. Als samenleving doen we ons best om het leven zo makkelijk mogelijk te houden en van dat spirituele gedonder krijg je alleen maar hoofdpijn en slapeloze nachten! Het leven is al moeilijk genoeg. Toch?!
Liever niet nadenken over dit onderwerp. Vreemd eigenlijk, want we weten allemaal dat eens het (levens) licht zal uitgaan. Toch raar hè? Je kunt er verzekerd van zijn dat er een moment komt dat je jouw laatste adem uitblaast. Miljarden mensen zijn je de afgelopen duizenden jaren al voorgegaan en zouden zij nu echt helemaal verdwenen zijn; opgelost, weg?! Of zouden ze nog ergens zijn? Waar zijn wij na ons heengaan?
We worden zo bezig gehouden met het overleven dat er geen tijd en energie overblijft om met spirituele- en zijns vragen bezig te zijn! Dat heeft een reden. De media laat ons een wereld zien die vol van gevaar en verschrikkingen is; de gemiddelde Nederlander kijkt 3 uur televisie per dag. De politici spannen zich in om voor ons het paradijs op aarde te creëren en we staan nu gemiddeld 80% van iedere euro af aan de vele soorten belasting. Het schamele restant gaat voor een groot deel op aan aflossingen en rente, het betalen van gas, water, licht of van de huur. Van het geld dat resteert kunnen we misschien nog net wat boodschappen halen. Het blijkt dat je wel heel erg moet oppassen over wat je voedsel noemt en of dit ook echt voedend is! .
De bankiers doen hun best om voor ons financiële voorzieningen en hypotheken te regelen. Het onderwijs voor onze kinderen is er bepaald niet op gericht om hen zelf te leren nadenken en ze te laten uitgroeien tot intelligente zelfstandige en vooral onafhankelijke individuen. De farmaceutische industrie en de medische wereld willen ons laten geloven dat ze de handen succesvol ineengeslagen hebben met als doel om ons zo oud mogelijk te laten worden, in opperste gezondheid en mentale helderheid.
Het moge duidelijk zijn dat we als individu en als samenleving zo bezig gehouden worden dat het lijkt alsof we niet toe kunnen komen aan spirituele ontwikkeling en aan thema’s als een leven na de dood, reïncarnatie en karma. De bedoeling is dat we arm, ziek, zwak en misselijk zijn zodat we niet of moeilijk toe komen aan bestaansvragen. Noem het maar de samenzwering tegen het leven.
Het bovenstaande lijkt niet zo veel te maken te hebben met karma en reïncarnatie. Maar vraag je eens af hoe het komt dat zo weinig mensen aandacht hebben voor die onafwendbare zekerheid als een naderend levenseinde en de mogelijkheid van een leven na dit leven? Vraag je ook eens af hoe het komt dat we blijkbaar geen gezonde en vrije wereld willen achter laten voor onze kinderen en kleinkinderen? Ook al worden we zo beziggehouden met overleven in deze samenleving? Heeft dat misschien te maken met onze (schijn) zekerheid dat er toch niets is na dit leven? Dus…waarom zou ik een gezonde en vrije planeet achter laten, ook als die ander mijn eigen kind of kleinkind is?
Oei, wat zal het lastig zijn mocht er toch iets zijn als wedergeboorte en ‘wat je zaait zul je oogsten’! Gauw de TV aan, er is een eindeloze mooie serie op.
Frederick
