Voor het eerst dit seizoen moesten de heren uit de hoofdmacht van VKC’03 aantreden in Twello tegen de heren van Proteus. Ondanks de vrij geringe reistijd van een uur, beviel het spelen op een zondag de heren minder. Oefenmeester Peter Jonkman probeerde zijn team dan ook scherp te krijgen voor een lastige wedstrijd. Het hoogst haalbare voor de heren dit seizoen is een 5e positie. Om dit te bereiken moest VKC (7e) wel weten te winnen in en tegen Twello (6e).
Dat het in de openingsfase ontbrak aan scherpte bij VKC was een zwaar understatement. Al na 12 seconden keken de Tubbergenaren tegen een achterstand aan uit een ogenschijnlijk simpel opgezette aanval. De thuisploeg profiteerde maximaal van het lage concentratieniveau bij VKC en breidde haar voorsprong binnen slechts vier minuten uit naar een knappe 5-0. Raymond Broenink wist op slag van rust de eer van de uitploeg nog iets te redden, maar een uiterst teleurstellend 5-1 achterstand was een feit.
Coach Jonkman maakte maar weinig woorden vuil aan het uitermate zwakke vertoon van zijn ploeg. Het moest beter en het kon beter. En het ging ook beter aan het begin van de tweede periode. Schutter Svenn Brandehof bracht solo de spanning terug door binnen drieënhalve minuut driemaal de kruising te vinden en de achterstand terug te brengen tot 5-4. De thuisploeg zag dit niet met lede ogen aan, maar ging in de tegenaanval. Twee wederom simpel uitgevoerde aanvallen brachten de achterstand terug tot een voor de thuisploeg comfortabele voorsprong. Slechts acht seconden voor tijd was het wederom Svenn Brandehof die zijn ploeg een dienst bewees door voor de vierde maal doel te treffen. De achterstand bleef staan, maar met 7-5 was deze iets dragelijker geworden.
Ondanks het enigszins verbeterde spel, bewees VKC zichzelf geen dienst door de slordige afronding. Daarnaast begonnen de heren met slechts negen spelers aan de wedstrijd, daar waar Gerben Eertman aan het begin van de derde periode de rode vlag zag. Met maar één wissel op de kant en een achterstand die uit was gelopen tot 8-5 leek het een zware wedstrijd te gaan worden. Niets bleek echter minder waar. Er moest meer voor elkaar gevochten worden. Deze vechtlust werd beloond door doelpunten van Svenn Brandehof, Raymond Broenink (tweemaal) en Tom ter Wee, het ene doelpunt nog mooier dan de andere. Na lang tegen een achterstand aan te hebben gekeken, werd de score aan het eind van de derde periode gelijkgetrokken. Een 9-9 tussenstand bood de Tubbergenaren meer perspectief op een gunstige eindstand.
Amper zeventien seconden had Raymond Broenink nodig om voor het eerst deze wedstrijd zijn ploeg op een voorsprong te zetten. Een bekeken schot van de thuisploeg trok de score al gauw weer gelijk, maar VKC haalde het beste uit haar kunnen. Het was wederom Svenn Brandehof die het goede voorbeeld gaf, waarna ook Bram Paus, Tom ter Wee, Harm Harmsen en Rob Kienhuis hun naam op het scoreformulier zagen verschijnen. De heren moesten zichzelf terugvechten vanuit een kansloze positie, maar deden dit op een sublieme wijze. Met een vrij overtuigende 11-15 einduitslag pakken de heren drie zeer belangrijke punten in de strijd om de vijfde positie.
De man of the match voor deze wedstrijd is vrij voor de hand liggend. Zijn naam is veelvuldig in dit verslag terug te vinden en hij drukte dan ook zijn stempel op deze wedstrijd. Zijn schoten waren loepzuiver, verdedigend oogde hij solide en hij was maar op weinig fouten te betrappen. De onbetwiste ‘man of the match award’ voor deze wedstrijd gaat dan ook naar Svenn Brandehof. Svenn, het is je gegund!
Doelpunten per periode: 5-1, 2-4, 2-4, 2-6
Doelpuntenmakers:
Svenn Brandehof 6x
Raymond Broenink 4x
Tom ter Wee 2x
Harm Harmsen 1x
Rob Kienhuis 1x
Bram Paus 1x