Wat een prachtige ontknoping kende de vijfde editie van het Twents Songfestival. Debutante Lotte Aarnink, geen familie van ‘de Veenk oet Oagel’, won met ‘Kats van ’t rabat’. Juryvoorzitter Monique Sleiderink bouwde tijdens de prijsuitreiking van dit succesvolle evenement de spanning prachtig op. Het in alle opzichten fantastische publiek hield nog maar eens de adem in. RTV Oost coryfee Monique liet alle deelnemers en hun nummers met veel respect de revue passeren, maakte de publieksprijs bekend en…daarna de naam van de winnaar van het Twents Songfestival 2024. Lotte Aarnink dus, die voor het eerst een eigen liedje had geschreven met een eigen tekst en niet schroomde om het Angelsaksisch, het Nedersaksisch en het Twents ‘Aarninksaksisch’ te gebruiken. Voor velen een terechte winnaar al ging de publieksprijs naar Huub Ruël waar het publiek Lotte op de tweede plek zette. Natuurlijk werden de spotlights op de winnares gezet, die de felbegeerde bokaal wist te winnen, maar dit Songfestival kende een heel sterk deelnemersveld. Complimenten aan alle artiesten, die nog maar eens aan toonden dat dit evenement ieder jaar weer stappen weet te maken en vele honderden toeschouwers van begin tot eind boeit. Dat heeft ook alles te maken met de prima organisatie, het prachtige decor van het openluchtmuseum, de inzet van vrijwilligers, maar zeker ook met een team van mensen, die naadloos bij elkaar passen. De begeleidingsband onder leiding van Hans Barkel zorgt voor prachtige arrangementen, Albert Bartelds en zijn crew zorgen voor licht en met name geluid en daar is natuurlijk Theo Scholte Lubberink, die als presentator niet alleen zorgt voor een stuk ontspanning, maar ook veel achtergronden van de artiesten naar boven weet te halen. Een totaal gebeuren met de Nedersaksische taal als leidraad en de Twentse gemoedelijkheid als hoofdmoot.
Hoe mooi is het dan dat Jan Riesewijk achter de microfoon plaats neemt als ambassadeur van het Nedersaksisch. Zijn gevoel voor humor, zijn woordkeus en zijn opbouw van een clou zorgden voor vele lachsalvo’s, die over het terrein schalden. Ook dit paste naadloos in de sfeer van dit evenement waar iedereen zich thuis lijkt te voelen.
‘Ik mot deur’
Cigarbox Henri trapte het festival af met een swingend en bleusachtig nummer. Daarnavolgde Jeff Horsthuis met het nummer ‘Loat Goan’. De zanger, die ook onderdeel uitmaakt van het Kamerkoor ‘Mardi le Vingt’ wist zijn nummer op voortreffelijke ‘blues’wijze te brengen. De Ootmarsumse inbreng kwam van Hans Jurgen Oortmann, Ralph Baalhuis en Marcel Punt. Dit trio zorgde voor een verrassend intro en daarna voor een sterk nummer met dito tekst. Normaal heten ze ‘Enig en Anders’, maar dit keer ‘Iets Anders’, want ze traden uit hun comfort zone en dat moeten ze, gelet op de reacties, veel vaker doen.
Een lekker nummer werd vertolkt door Kuiters & De Hoop. Zij zorgden voor een mooi rocknummer met de positieve boodschap van Herman Finkers dat hij deze tekst erg kon waarderen. Dat gaf deze jonge mensen een boost om in het Nedersaksisch dit nummer te brengen. Gert Warring droeg een T-shirt met Moi er op. Dat kan op zijn Frans, maar ook op zijn Twents worden uitgelegd. De man uit Reutum, die 14 jaar lang Bays runde, liet een mooi lied horen met als titel ‘De Leeftied’. Ook hier geldt dat niet alleen boven de veertig, maar ook boven de vijftig het leven begint, maar je moet het zelf wel willen. Tijdens de introductie van dit nummer wordt ook nog eens de pas overleden eigenaar van Bays, Theo Mensink herdacht. Dat zijn de momenten om te koesteren voor al degenen, die jarenlang in Reutum de disco hebben bezocht of genoten hebben van een bruiloft.
Na de pauze was het de popgroep Wild East, die het nummer ‘Nooit meer naar de stad’ lieten horen. Heel mooi en een opwarmer voor de laatste vier optredens. Huub Ruël was de eerste en wat zorgde dat voor emoties. Niet alleen bij de zanger, maar ook bij het publiek. Dat gold ook voor Treasure, want ook zij maakten een prima indruk en leken hoge ogen te kunnen gooien. Lotte Aarnink betrad na hen het podium en overtuigde met haar lied ‘Kats van ’t rabat’. Vier dames, die zichzelf buiten het podium de Teletubbies noemden, maar optraden als Double2. Vier prachtige stemmen en zij gaven alles in dit slotnummer van het Twents Songfestival.
Spanning om te snijden
Alle aanwezige kinderen waren inmiddels geschminkt door moeder en dochter Scholte Lubberink, het publiek wist een drankje te bemachtigen bij Gasterij Oatmössche en de stembriefjes werden ondertussen verzameld op het moment dat de jury zich terugtrok. Marco Keupink, Frank Droste en Monique Sleiderink waren niet te benijden. Ondertussen bleef het nagenoeg droog op het terrein en kon Jan Riesewijk zijn talenten etaleren en dat deed hij met verve. Hij sloot af met het Ootmarsums volkslied en dat valt natuurlijk goed in de Siepelstad. Bovenal wist hij te zorgen voor echt Twentse humor en bespeelde hij het publiek op een bijzondere wijze. Een voltreffer uit Losser, maar vooral oet Twentse groand.
Dan komt Monique Sleiderink met Theo Scholte Lubberink op het podium om de winnaar bekend te maken. Alle deelnemers worden nog genoemd met hun mindere kanten, maar vooral met hun positieve inbreng.
Hoe mooi is het om de winnares bekend te maken. Een hele spontane meid uit Haaksbergen met roots uit Rietmolen. Een eigen nummer, een eigen stijl en vooral een eigen performance. De terechte winnares en dat leidt tot een optreden in 2025 op het Zunnewendefestival en in het Vestzaktheater. Uit handen van Monique Sleiderink ontving zij de prachtige bokaal en mag zich een jaar lang de winnaar noemen van het Twents Songfestival 2024. Volgend jaar is er vast weer een nieuwe editie, want dit evenement mag niet verloren gaan. Het geeft ruimte aan de Nedersaksische taal en dat zorgt voor een bijzondere sfeer waar velen zich thuis voelen.
We mogen ook niet onvermeld laten dat dit evenement mogelijk is dankzij VSB fonds, het Cultuurfonds en stichting Plantenfonds. Verder ook een dankjewel aan het bestuur van het Openluchtmuseum, het kantoorpersoneel en de vrijwilligers, die dit evenement op handen dragen.
