Liefhebber van het landschap
In de nacht van 4 op 5 oktober is de Ootmarsumse kunstenaar, tekenaar en schilder Wim Riem overleden. Wim Riem was 89 jaar.
“Wim Riem was verliefd op het landschap”, wordt wel eens van hem gezegd, maar hij kan evengoed gekarakteriseerd worden als een detailtekenaar in optima forma.
“DE stijl van Wim Riem kenmerkt zich inderdaad door de gedetailleerdheid waarmee hij weet weer te geven wat hij ziet en wat hij voelt,” luidt één der laatste beschrijvingen van de bejaarde kunstenaar. Zijn galerie aan de Denekamperstraat hing er vol mee, maar zijn werken sieren ook menig kamer in en rond Ootmarsum.“Mijn kunst staat altijd in het teken van herkenbaarheid en ambachtelijkheid. De producties geven warmte,” vertelde Wim eens.
Want, weliswaar Rotterdammer van geboorte, sloot hij al gauw Twente en vooral Ootmarsum in zijn hart.
Wim Riem werd in 1922 te Rotterdam geboren en reeds als leerling van de lagere school bleek hij een bijzonder talent te hebben voor tekenen en schilderen. Hiermee vervulde hij geen wens van zijn vader, een verdienstelijk beeldhouwer. Dat wilde hij van zoon Wim ook maken, maar deze koos voor het tekenen. Hij ging op 13-jarige leeftijd naar de Aacademie voor Beeldende Kunst in Rotterdam, waar hij les kreeg van professor Heiboer. Uit die tijd dateren veel havengezichten. Lessen van Anton Pieck stuurden Wim in de richting die hem later zou kenmerken. In de oorlog leerde hij een jongen uit Almelo kennen en via hem kwam hij later in Twente terecht. Daar kwam hij in de verffabriek van Sikkens terecht.
Een eigen atelier kwam voort uit de kennismaking met hotelier H. van der Maas, die hem wist over te halen naar Ootmarsum te komen. In een pand aan de Grotestraat richtte hij in 1975 zijn Twentsch Prentenkabinet in. Hij had daarmee de eerste kunstgalerie in Ootmarsum; een voorbeeld dat inmiddels door velen is gevolgd. Na vijf jaar verhuisde hij naar het monumentale pand van Rikmanspoel aan de Denekamperstraat. Daar werd zijn werk (inter)nationaal bekend.
Ook voor de lokale gebeurtenissen toonde hij zijn interesse en hielp hij op zijn manier. Zo tekende Wim Riem in 1985 de voorgevel van de r.-k. kerk. Die afbeelding, zijn gratis inbreng, kwam op een tegel te staan, die werd verkocht om zo een ingrijpende kerk-herinrichting te helpen bekostigen. Wim Riem werkte tot op hoge leeftijd door. Zijn gezichtsvermogen werd de laatste tijd veel minder en dat noodzaakte hem zijn tekenpen
