Wie kent hem inmiddels niet in Ootmarsum? Yasser, één van de eerste bewoners van De Wyllandrie, is voor een paar dagen terug in ons stadje. Voor een bezoek aan de bewoners van de Wyllandrie en een weerzien met zijn vrienden van KOSC 7. Een mooie gelegenheid om in gesprek te gaan met Yasser over zijn Ootmarsumse periode met zus Amira en zijn toekomstdromen.
Met veel dankbaarheid kijken Yasser en zijn zus Amira terug op een fantastische tijd in de Wyllandrie en in Ootmarsum. Samen met hun later in Nederland gekomen moeder Amal en de beide broertjes Momo en Amar is het gezin vorige maand verhuisd naar een appartement in het centrum van Elst. Het werd geen makkelijk afscheid en zeker niet voor Yasser en Amira. Als één van de eerste bewoners van de Wyllandrie genoten ze bijna anderhalf jaar van de gastvrijheid, de ongedwongen sfeer en de warmte in deze opvanglocatie en in het stadje Ootmarsum.
De eerste stappen in Ootmarsum in een onbekende omgeving
Op 16 en 17-jarige leeftijd liepen broer en zus in mei 2015 toch wel onwennig tegen de Kuiperberg op om hun nieuwe onderdak te zoeken. Gescheiden van hun moeder en broertjes, die voorlopig moesten achterblijven, zochten Amira en Yasser naar een toekomst met meer stabiliteit en zonder geweld, spanningen en angst. “In de Wyllandrie zijn we erg goed opgevangen. We voelden ons daar op onze plek. We werden met heel veel dingen, die we niet kenden of wisten, geholpen en ook door de vrijwilligers hebben we stappen in onze ontwikkeling en inburgering kunnen maken,” beschrijven ze hun eerste kennismaking in deze ‘andere wereld’.
Yasser ontpopte zich al heel gauw als een grote animator en een verbindingsfactor tussen de vluchtelingen, de mensen van de COA en de vrijwilligers. Amira genoot, maar op haar eigen wijze. Ze vond het prachtig hoe haar broer vaak op de voorgrond met allerlei activiteiten meedeed en zeker ook kennis maakte met het sociale leven in Ootmarsum. Zelf wilde ze niet in de schijnwerpers staan en vond het prettiger om een plek op de achtergrond in te nemen. “Het gemis van de rest van het gezin maakte haar vaak erg verdrietig,” vertelt Annet Werger, die als vrijwilliger veel voor deze beide vluchtelingen heeft betekend. “Amira werd na de hereniging met haar moeder en broertjes een heel ander meisje en dat was geweldig om te zien.“
‘Geen problemen’
Yasser werd ondertussen een ‘bekende Ootmarsummer’. Hij liep hard bij de OLC ’93, voetbalde met heel veel plezier in KOSC 7 en was te zien op de modeshows van Fashion Sunday samen met een aantal andere bewoners van de Wyllandrie. “Ik vond het geweldig om dit allemaal te doen. Bij alles en iedereen voelde ik me welkom. We hebben carnaval gevierd, wat een feest was dat!. Kerst was erg gezellig en met Pasen heb ik mijn ogen uitgekeken. Het Paashout halen, het vlöggelen en natuurlijk het Paasvuur. Ook op de Wyllandrie vierden we feest met een Paasmaaltijd. Heerlijk man, wat een eieren hebben we gekookt,” vertelt een immer goedlachse Yasser. Hij wil het liefste iedereen persoonlijk bedanken voor de hartelijkheid en de gastvrijheid, die hij in het stadje Ootmarsum mocht ervaren. En tegen iedereen willen zeggen ‘Ik heb geen problemen’.
“Hij bedoelt hiermee dat hij alles en iedereen respecteert,” vult Annet Werger aan, “Hij was overal voor in en met zijn enthousiasme trok hij ook anderen mee over de streep om mee te doen aan een activiteit. Het is een jongen met een open mind, een geliefde vent, die ontwapenend is en met zijn lach deuren kan openen.”
Afscheid van Ootmarsum
Na bijna anderhalf jaar in de Wyllandrie te zijn geweest kreeg het gezin een appartement in Elst aangeboden.
Met hulp van medebewoners en Annet werd het huis geschilderd en ingericht en zijn ze een paar weken geleden verhuisd naar hun nieuwe onderkomen. Het afscheid van Ootmarsum viel hen zwaar. Vrienden achterlaten, die hen zo goed op weg hadden geholpen, deed pijn. Het was allemaal best emotioneel en die eerste weken was het echt wennen in hun nieuwe woning. Maar de geluiden uit Elst worden positiever. De scholen zijn weer begonnen en Yasser is lid geworden van een voetbalclub en heeft zijn eerste wedstrijd inmiddels gespeeld. Volgend weekend gaat hij zeilen met ‘zijn nieuwe vrienden’.
Momo en Amar krijgen les op een speciale basisschool om als eerste de Nederlandse taal te leren. Yasser en Amira komen in een Internationale Schakelklas en hopen vervolgens naar het ROC of een andere vervolgschool te kunnen. Ze dromen van een mooie toekomst en het liefst in Nederland. “Ik voel me hier in dit land thuis. Ik heb al veel geleerd en het liefste wil ik de zorg in, want dan kan ik later misschien iets terug doen voor die mensen, die mij en ons gezin zo geweldig hebben geholpen.
Daar ben ik heel erg dankbaar voor en waar ik ook ben en wat de toekomst me ook brengt. Ik leef verder………met Ootmarsum in mijn hart,” besluit een dankbare Yasser.
