Ruud Olsthoorn heeft met zijn Othmar Drone dit keer het kanaal Almelo-Nordhorn uitgekozen om daar weer prachtige beelden vast te leggen.
Het kanaal Almelo-Nordhorn of Almelo-Nordhornkanaal (Duits: Nordhorn-Almelo-Kanal, afgekort: NAK) is een kanaal tussen de Nederlandse stad Almelo en de Duitse stad Nordhorn. Het kanaal wordt al geruime tijd niet meer als scheepvaartroute gebruikt. Enkel aan Duitse zijde is het kanaal voor kleine boten nog bevaarbaar.
Ligging
Het 37,6 kilometer lange kanaal, dat bij benadering tweehonderd miljoen liter water kan bevatten, had oorspronkelijk een breedte van 13,9 meter aan de oppervlakte en 7,5 meter op de bodem. Oorspronkelijk beschikte het kanaal over zes sluizen en tien ophaalbruggen, maar de meeste daarvan zijn niet behouden. Zo bevonden zich van oorsprong bij Almelo, Albergen en Reutum sluizen in het kanaal. De eerste is vervangen door een stuw. Bij Reutum betreft het een koppelsluis. Tussen Weerselo en Fleringen doorkruist de provinciale weg 343 het kanaal en hier is de oude ophaalbrug vervangen door een afgesloten stuw. Bij Harseveld, ten noordwesten van Denekamp, staat het monumentale Schuivenhuisje, dat de rivier de Dinkel onder het kanaal doorvoert. Het kreeg bekendheid door een reclamespot van de beschuitbakkerij Bolletje. Vlakbij de Nederlands-Duitse grens ligt de Sluis Frensdorfer Haar, de enige sluis aan Duitse zijde. In Nordhorn bevindt zich de Klukkert-Hafen. Bij Nordhorn is het Almelo-Nordhornkanaal verbonden met de Vecht en via een verbindingskanaal aangesloten op het Vecht-Eemskanaal.
Bij Almelo ligt het kanaal op een hoogte van tien meter boven NAP, bij de grens met Duitsland ligt het op 21,5 meter boven NAP.[1]
Geschiedenis
Het kanaal Almelo-Nordhorn werd gegraven aan het eind van de 19e eeuw. Het kanaalvak van Almelo tot de grens bij Denekamp werd in 1886 in gebruik genomen. Het laatste gedeelte, de verbinding met het Vecht-Eemskanaal in Nordhorn, kwam gereed in 1902. Aanleiding van de aanleg was een verdrag tussen de Nederlandse en Pruisische regering uit 1876, dat gesloten werd omdat men hoge verwachtingen had van verbindingen tussen waterwegen in Duitsland en Nederland. Tot drukke scheepvaart kwam het niet, omdat bij de voltooiing van het kanaal de schepen al te groot waren voor het ondiepe water. In het topjaar 1912 telden de sluiswachters nog geen vijfhonderd schepen, minder dan twee per dag. Dit aantal nam nog verder af na de opening van het Twentekanaal. In 1960 voer het laatste (turf-)schip door het kanaal.
Huidige functie
Sinds de sluiting voor de scheepvaart in 1960 heeft het kanaal zich tot een natuurgebied ontwikkeld met vele soorten bloemen, vissen en vogels. De laatste jaren zijn er plannen om het kanaal geschikt te maken voor de grensoverschrijdende recreatievaart. Dit kan gevolgen hebben voor het natuurgebied. Daarnaast kan het kanaal beschouwd worden als een industrieel monument uit de tweede helft van de 19e eeuw. Zijn vormgeving is sinds 1886 grotendeels ongewijzigd gebleven.
https://youtu.be/TvX4H9OkmGo
