Oudste Poaskearl Bram Groeneveld heeft veel zin in het Paasweekend

Eén ding is zeker: Bram Groeneveld heeft geen moment spijt gehad dat hij ja zei toen hij gevraagd werd als Poaskearl. “Dat ze mij vroegen kwam eigenlijk wel onverwacht,” blikt Bram terug,” De toenmalige Poaskearls overvielen mij. Ik heb er even over nagedacht en dit met mijn ouders besproken en eigenlijk al heel snel ja gezegd. Ik vind het ook een eer om Poaskearl te zijn en de tijd is voorbij gevlogen. Maar het heeft me geen moment gespeten.”
Jelle Keupink en  Bram zijn dit jaar de oudste Poaskearls.

Op 3 april 2015 liepen de ‘nieuwste’ Poaskearls wat onwennig over het Kerkplein naar de RK-kerk waar ze samen aan het vele publiek werden voorgesteld. “Het was wel bijzonder, want Jelle en ik stapten nagenoeg gelijk, maar wel van twee kanten het Kerkplein op. Ik kende Jelle van gezicht, maar meer ook niet. Voor de kerk stonden we in de zon en dus moesten we de ogen wel dichtknijpen.

Als nieuwe Poaskearl is het best wat ongemakkelijk om daar te lopen en te staan,” weet Bram Groeneveld zich nog heel goed te herinneren. “Dat eerste jaar is wel heel bijzonder. Je weet eigenlijk nog van niets en bent een groentje. Je wordt echter overal bij betrokken en krijgt een goede leerschool. Het tweede jaar is al weer heel anders, maar ook dat heeft zijn charme. Ik keek toen naar de twee jongste Poaskearls met het idee dat ik dat vorig jaar allemaal ervaren heb. Nu ben je, samen met Jelle, al weer de oudste en dan merk je pas hoe snel het allemaal al weer voorbij is.”

Bram Groeneveld studeert in Groningen, voetbalt in het tweede van KOSC zaterdag en speelt nog in een band:  Dr. Blade and the Spincoaters. “Met mijn muziekmaatjes hebben we op Eerste Paasdag in Geesteren nog een optreden, maar dat gaat me dus niet lukken,” lacht Bram Ik heb vervanging geregeld, want mijn broer neemt mijn plek in en ik ga genieten van het Paasweekend in Ootmarsum. Ik heb er echt ontzettend veel zin in. Aan de ene kant vind ik het wel mooi geweest, aan de andere kant ga ik al die voorbereidingen wel missen. Daarnaast zijn we een echte vriendengroep geworden en dat maakt het allemaal wel heel speciaal. Je blijft echter altijd een Poaskearl en ik ben heel erg blij dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen om deze prachtige tradities in ere te houden,” sluit Bram Groeneveld af.