Pasen staat op veel Ootmarsumse kalenders met hoofdletters geschreven. De tradities in dit paasweekend vieren hoogtij en ook landelijk krijgen de Paasgebruiken als het hout halen, de rondgang om de Weme, het vlöggelen en het Paasvuur veel aandacht. De Paasgebruiken blijven trekken, zowel bij de inwoners als ook de vele toeristen, die getuige willen zijn van deze bijzondere tradities.
Het paashout halen en vervolgens het breed en hoog opgetaste hout naar de Paasweide brengen bracht al drommen mensen op de been. Het blijft een fantastisch gezicht om de drie wagens, ook wel Vader, Zoon en Heilige Geest genoemd, vanuit het Springendal Ootmarsum binnen te zien trekken.
Op Eerste Paasdag wordt begonnen met de rondgang om de Weme. “Ootmarsum is nog in diepe rust en dat maakt deze traditie voor mij bijzonder mooi,” vertelt voorzanger Jan Veldboer. “De beide paasliederen galmen dan door de stille straatjes en over de huizen van ons stadje.” In de middag wordt deze rondgang herhaald en dan zijn er al vele toeristen op de been. Om 17.00 uur begint het vlöggelen en het kwam regelmatig voor dat de lange sliert van zingende mensen zich tussen rijen dikke toeschouwers slingerde.

Dus ook op de Poaskamp zijn ze er weer. Ze hebben de afgelopen dagen niet veel slaap gehad, maar ze staan er als echte kerels. Het paasvuur is de afsluiting van deze Eerste Paasdag. En ook hier regelen ze met zachte, maar duidelijke hand het hele gebeuren. De veiligheid staat voorop en dus wordt iedereen bij het aansteken van het vuur gevraagd om meer afstand van de ‘Baoken’ te nemen. De aanwezigen stappen zonder morren of enige weerstand enkele meters terug. Dit jaar was het hout echt droog en het vuur ‘verslond’ als het ware de dennentakken, zodat het misschien wel in recordtijd opbrandde.
De jongste Poaskearls Joost Brons en Stig Eshuis bereidden het aansteken voor en daarna was het Wout Velthuis, als één van de beide oudste Poaskearls. die het vuur aanstak. Daarna was het de taak van Stig en Joost om het vuur verder uit te laten breiden. Dat kostte dit jaar weinig moeite. De vele toeschouwers namen steeds meer afstand van het paasvuur en omzoomden zo de randen van de Paasweide.
“Ook dat is allemaal goed verlopen,” laat Jan Veldboer een dag later weten, “Ik ben vooral blij voor die jongens, die deze verantwoordelijkheid op zich durven te nemen.” Voor de voorzanger verliep 2025 toch anders dan anders. “Zelf ben ik weer herstellende van een ziekte, maar deze editie miste ik mijn maat Tonnie Bossink heel erg. Decennialang kwam hij op Eerste Paasdag zo rond kwart voor 8 bij mijn huis en dan gingen we samen op pad naar de Paasgebruiken. Door zijn overlijden voelt dit voor mij heel leeg. Gelukkig vulden Stan Kaptein en Tim Meijer deze plek op door direct achter mij te lopen tijdens het vlöggelen. Dat voelde echt als een steun. Zij hebben vorig jaar afscheid genomen als Poaskearl en ik ken ze dus heel goed en andersom dus ook. Dit is echt een fantastische groep en ik heb diep respect voor deze jongens wat ze allemaal weer hebben voorbereid om het met Pasen goed te laten verlopen. Ook de beide nieuwelingen passen heel goed binnen deze groep en dat geeft weer een goed gevoel richting de toekomst,” besluit Jan Veldboer zijn relaas.