Ook in de Simon en Judaskerk in Ootmarsum is een gedachtenishoek ingericht. Een plek om op persoonlijke wijze afscheid te nemen van paus Franciscus. Opvallend was dat er op de eerste dag al vele parochianen en gasten een kaarsje opstaken en het condoleance-album tekenden met vaak een persoonlijke notitie.
Op Paasmaandag maakte kardinaal Farrell de dood van paus Franciscus bekend: ‘Dierbare broeders en zusters, met diepe droefheid moet ik het overlijden van onze Heilige Vader Franciscus aankondigen. Vanmorgen om 07.35 uur keerde de bisschop van Rome, Franciscus, terug naar het huis van de Vader.’
“Zo kondigde hij het overlijden van onze paus aan. Paus Franciscus laat door wie hij was een grote leegte achter. Ook in onze parochie, ook in onze Simon en Judas kerk.
Anders dan zijn voorgangers
Franciscus was een paus die zo anders was dan zijn voorgangers. Een mensen-mens. Een bescheiden en wijs mens. Benaderbaar voor wie hem nodig had. Betrokken bij de allerarmsten en verdrukten. Betrokken bij het wel en wee van onze wereld. Milieu, oorlogen, hongersnood…. hij gaf zijn visie en deelde zijn wijsheid.
Binnen de kerk riep hij op om de deuren van onze kerken te openen voor eenieder die zoekende is. Niet de kerk als bastion, niet de kerk als bepalende wijsgeer, maar de kerk als helper, als hulpverlener in het veldhospitaal. Als gastheer en hulpverlener in een huiskamer waar iedereen God en elkaar kan ontdekken. Hij stond voor deze nieuwe manier van christen zijn, rooms-katholiek zijn. Zelf God zoeken en zelf ontdekken mag, waarbij de kerk zelf dienend kan zijn met oog en oor voor de vragende. Een kerk, die ruimte geeft aan persoonlijke spirituele en maatschappelijke ontwikkeling.
Een nieuwe wind door het Vaticaan
Paus Franciscus liet een nieuwe wind door het Vaticaan waaien. Bescheidenheid sierde hem in zijn ambt. Oog voor de armste en verdrukten tekende hem. De ingrepen en veranderingen binnen het bestuursorgaan van de kerk gaven blijk van zijn rechtvaardigheidsgevoel en van zijn visionaire blik en wijsheid.
Zo ook opende hij de deuren binnen de het bestuur van het Vaticaan voor de functies van vrouwen in zijn kerk. Hoge functies gaf hij hen, zo hoog dat zij binnen hun functie gezag hadden over bisschoppen.
Paus Franciscus schuwde zelfreflectie niet. Niet voor hem zelf, niet binnen zijn kerk. Zo slechtte hij op latere leeftijd de opgeworpen drempels voor homo’s en lesbiennes: “ ‘Als iemand homo is en hij zoekt de heer, en als hij van goede wil is, wie ben ik dan om te oordelen?’ Evenzo heeft hij het jarenlange seksueel misbruik in de katholieke kerk veroordeeld. “De Kerk moet zich schamen en om vergeving vragen” Daarop heeft hij ook nieuwe wetgeving ingevoerd, commissies ingesteld en zelfs een synode erover gehouden .
Voor velen was en is paus Franciscus een voorbeeld en een held. Een man van verandering en verzoening naar het voorbeeld van ons Lieve Heer. Laten we bidden dat hij een voorbeeld blijft voor velen.
In onze kerk is een gedachtenishoek ingericht waar iedereen een laatste eer kan brengen, een kaarsje kan opsteken en het condoleance album kan tekenen.
Namens de
Locatieraad Ootmarsum”
