Het klinket als een romantische vlucht: een zachte bries op de staart. De Postduiven vliegen weer en hun eerste vlucht was er één uit het boekje. De zachte bries op hun staart (wat wil je als duif nog meer) vond niet plaats onder hemel vol sterren, maar onder het bekende Hollandse zwerk met wolken en een zonnetje. Het leverde een prachtige wedstrijd op en de eerste wedvlucht zet misschien wel de toon voor een fantastisch seizoen voor de leden van onze Othmarvliegers. De onderlinge concurrentie is er en dat is in de eerste uitslag te zien. Jim van Ingen klokte zijn duif als eerste en ook als vierde. Zijn postduiven zijn in vorm (forme) en dus is de eerste klap voor Jim. Hieronder het verslag van Martin Weghorst
De eerste officiële wedvlucht van het seizoen zit erop met, zeker na vorige week, alom tevreden gezichten. Hoewel het een relatief gezien korte vlucht was, Deurne ligt op 131 kilometer, en dus niet echt een graadmeter voor de kwaliteit van de duiven, was het een vlucht uit het boekje, een vlucht die we de afgelopen jaren bijna niet gehad hebben. Nagenoeg perfecte weersomstandigheden en een zachte bries op de staart zorgden voor een snelheid van bijna 90 kilometer per uur met binnen 5 minuten 85 duiven op de thuisbasis. Sterker nog, 15 duiven van in en om Ootmarsum arriveerden binnen dezelfde minuut en dan weet de melker dat het hard gaat met de prijzen. Het was Jim van Ingen die er met de hoofdprijs, beschikbaar gesteld door R. Blokhuis Glas uit Oldenzaal, van door ging. Insiders keken daar toch wel vreemd van op want is het niet Jim die zijn zinnen enkel en alleen gezet heeft op de eendaagse fond ? Je zou normaliter zeggen dat hij zijn duiven dan te vroeg in forme heeft. In de duivensport is niets zeker. Heeft de melker zijn duiven in forme, dan gaat het als vanzelf: ze trainen goed en, net zo belangrijk, de voerbak is in no time leeg. Wil de forme niet langs natuurlijke weg komen, dan dienen alle zeilen te worden bijgezet en dan is het nog maar de vraag of het lukt. Van de mannen die zich specialiseren op de eendaagse fondvluchten, zo rond de 600 kilometer, zijn er enkelen (waaronder Van Ingen) die de zon nu buiten het hok willen houden. Zon geeft warmte en warmte brengt forme. Forme in april is voor die liefhebbers te vroeg. Zo gauw die vluchten in het vizier komen, dan worden maatregelen (verduistering) opgeheven en zorgt die plotselinge zon op het hok voor een forme-explosie. Althans, als het goed is. Zo ver is het nog niet. De snelle jongens onder ons zorgen tijdens de vitesse-vluchten er wel voor dat ieder straaltje zon in het hok kan komen. Desnoods wordt er een kacheltje bijgeplaatst, dit althans om zo hoog mogelijk op de uitslag te geraken. Aankomende weken zullen we zien wie van de Othmarvliegers dat kunstje het beste beheerst: de comb. Meijers ? de Damhuis-broers of toch weer Gerrit Schepers ? We weten het nu nog niet, maar wat we wel weten is dat de concurrentie binnen de vereniging groter en groter begint te worden.
De volledige uitslag van Deurne, 131 kilometer, 17 deelnemers met 339 duiven:
1. en 4. Jim van Ingen
2. G. Schepers
3, 5, 6 en 10. Comb. K. & K. Meijers
7. en 9. H. Damhuis
8. B. Damhuis
