Pottuffelkes rennen zich de longen uit hun lijf

Jong bier moet gisten

Wanneer je door de stad loopt gonst het van verbazing. Hoe kan het zijn dat er zoveel reuring is over  avondrumoer? Wonen er ouderen in de binnenstad, die hun jeugd vergeten zijn? Vergeten zijn dat jong bier moet gisten? Dat er tussen jong en oud altijd een beetje spanning moet zijn? Tussen onbenul en grijsheid? Versus hang naar reuring en hang naar rust.

Die spanning hoort in een gemeenschap, die niet wenst te vergrijzen!
In onze gemeenschap is die spanning er altijd geweest als een kostbaar wankel, maar daadwerkelijk evenwicht. Jong en oud houden elkaar in die balans. Soms met wrijving maar uiteindelijk altijd met wederzijdse acceptatie.

We ontmoeten elkaar bij de verenigingen en tijdens evenementen als kermis, carnaval, paashout halen, Almabtrieb of welk feest ook. Ontmoetingen, die bijdragen aan het benodigde begrip voor elkaar. Leren van elkaar. Dat maakt onze gemeenschap tot wat het is en wat we willen behouden.

Zeker als nieuwe inwoners binnen een gemeenschap komen, geldt dat zij die gemeenschap hebben uitgekozen. Immers de plek van wonen kies je niet om de woning alleen! De buurt, de sfeer, de voorzieningen, de omgeving zijn net zo belangrijk in deze overweging.

Zeker als je ouder bent en juist in de binnenstad gaat wonen waar alles binnen loopafstand is.  Nou ja alles…. Een grijscafé is er niet en de zorghulp van Maartje is gesloten. Geen hulpmiddel meer te krijgen… Dus zijn we samen met de inkomende ouderen nog meer op de zorg van onze jeugd aangewezen. Een groeiend aantal ouderen versus vertrekkende jeugd, dat belooft een grote schaarste! De minimale wijkverpleging moet gedeeld worden onder te veel senioren.
Hulp? komt er dan van de gemeente en de projectontwikkelaars, die al die ouderen bijeen hebben gebracht. Waarschijnlijk is dat trouwens een oproep tegen dovemans oren.  En zij zijn dan niet de enigen, die slechthorend zijn. Wij als oudjes horen dan ook al veel minder…. en dat is dan weer goed voor het avondrumoer …..als dat er tenminste nog is, want de jeugd laat nu het bier gisten in Oldenzaal.

Dus lieve mensen van buitenaf, die nu binnenin wonen, weet dat jullie welkom zijn in dit levendige stadje waar jong bier moet gisten om oud-bruin te worden! Welkom in een levendige, energieke en wat Bourgondische gemeenschap met een wankel, maar stabiel, evenwicht tussen jong en oud. Heb begrip en geef elkaar de ruimte. Ruimte, die we nodig hebben om wat plezier te hebben, wat te kijken en als het ff kan straks ook graag wat zorg. Zeker nu we die schaarste met ons allen moeten delen. Maartje is al verdwenen, Bertje al senior en voor Merle alleen zijn we ook met te veel ….. dan zitten we allemaal weer bij de Poort…. maar dan als oud-bruin, die wel de fase gekend hebben dat jong bier moet gisten…

The Fisherman

boekje 13 – 2024

SCHERVEN BRENGEN KUNST

Oh, Oh kunststad Ootmarsum.
Dit weekend ster van het universum.
Kunst in Ootmarsum, de 41^ste editie.
Onze stad spreekt weer van een traditie.

Vier thematische kunstenaars etaleren hun werk.
Hier in het centrum van onze stad rondom de kerk.
Scherven kunnen ontstaan van porselein.
Maar kunnen ook van emoties of restanten zijn.
Die scherven brengen geluk en kunst.
Voor kunstminnaars dus een extra gunst.

Gerecyclede materialen worden sculpturen.
Een samenspel van creaties en  structuren.
Zo ontstaat een wonderbaarlijke symfonie.
Van gebruikte materialen in ecologische harmonie.
Zo vormt kunst zowel een spiegel van de tijd,
als een belofte van zorgzaamheid en duurzaamheid.

Kunst is een reis, een onzichtbaar feest.
Verder vorm te geven door ieders eigen geest.
Kunst is de adem, die leven bewijst.
De echo van gevoelens die nimmer vergrijst.
Elk kunstwerk is een afdruk van het binnenste leven.
Het is de ziel van de kunstenaar in vormen geweven.

Kunst roept herinneringen op, het laat ons dromen.
Het opent deuren naar wat ooit zal komen.
Kunst verbindt ons met anderen, met het onbekende.
Kunst verbindt harten, en heelt ellende.
Kunst laat ons lachen, kunst laat ons huilen.
Kunst voedt de geest, die soms even moet schuilen.

Kunst in Ootmarsum, een festival van verf en klei.
Onze stad krijgt de gedaante van een levend schilderij.
Elk stuk vertelt een verhaal, elk detail een verwondering.
Kunst in ons centrum inspireert ogen vol verbijstering.
Kunstliefhebbers dwalen, bewonderen en vragen.
Ongeremde verbeeldingskracht tijdens deze drie dagen.

Ootmarsum,
waar dit kunstsprookje waarachtig leeft.
waar elke penseelstreek een stukje ziel afgeeft.
waar kunst, cultuur en natuur elkaar versterken.
waar u dat deze dagen frappant zult merken.

Proef vanaf heden al het moois van dit kunstzinnige leven
in het prachtige historische Ootmarsum maar eens even.
Leve “Kunst in Ootmarsum”!

Henny Olde Meule (stadsdichter Ootmarsum) – augustus 2024