Een kleine week geleden startte Vogelbescherming Nederland met de campagne ‘Red de rijke Weide’. Door bloemen en kruiden weer terug te brengen op de weilanden krijgen we niet alleen ons Hollandse landschap terug, maar ook de weidevogels die er leven.
Op www.redderijkeweide.nl kan iedereen die weidevogels een warm hart toe draagt de petitie tekenen. Maar waarom wil Vogelbescherming de rijke weide redden? Drie redenen, plus de oplossing!
1. De weidevogels. Het is vijf voor twaalf voor de vogels van de Nederlandse weilanden. Sinds 1960 is meer dan 60 procent van alle weidevogels verdwenen. Weg. Zo is de grutto met meer dan 70 procent afgenomen en de veldleeuwerik met ruim 90 procent. Onvermijdelijk? Nee, we kunnen het uitsterven stoppen en de weidevogels hun broedgebied weer teruggeven. 200.000 hectare bloemrijke weide is genoeg voor alle weidevogels.
2. De boeren. De melkveehouder verdient niet veel geld per liter melk, terwijl de kosten jaarlijks stijgen. Daarom produceert hij steeds meer melk per koe en per hectare, met krachtvoer en met eiwitrijk gras van strakke weilanden. Maar door die intensieve melkveehouderij zijn onze weilanden veranderd in kale graslanden, waar geen ruimte is voor bloemen, bijen, vlinders en vogels. Daarom zeggen wij: 200.000 hectare bloemrijke weide, en betaal de boer meer geld per liter melk om de bloemrijke weilanden terug te krijgen.
3. De consument. Als er weer 200.000 hectare bloemrijke weide is, komt daar meer dan genoeg zuivel vanaf voor iedereen in Nederland. Dat smaakt wel zo lekker, melk en kaas waar de natuur beter van wordt. En het hoeft maar een paar centen meer te kosten.
De oplossing: 200.000 hectare bloemrijke weide in 2020.
Dat is ruim een vijfde van de totale oppervlakte aan grasland in Nederland. Genoeg ruimte voor enkele duizenden boeren om hun koeien te laten grazen op natuurlijke, bloemrijke weides. Genoeg ruimte voor grutto’s, tureluurs en andere weidevogels om in gezonde aantallen te overleven en jongen groot te brengen. En meer dan genoeg ruimte om ons allemaal van gezonde, natuurlijke melk en kaas te voorzien.
Ook in deze omgeving zijn vogelliefhebbers en natuurmensen hard aan het werk om de omstandigheden voor plant en dier zo optimaal mogelijk te realiseren. Het gebied in Ottershagen is daar een mooi voorbeeld van, want juist op deze plek is de kans dat jonge weidevogels het overleven aanmerkelijk groter dan op een ‘çultuur’weiland waar logischerwijze door de agrariër intensief wordt gemaaid en bemest. Vele natuurliefhebbers hebben daar begrip voor, maar vragen ook begrip voor hun standpunt. Een goede balans, ook in de natuur, is van groot belang om de weidevogels de kans te geven om zich te handhaven en te vermeerderen. Wie geniet er niet van, als deze vogels hun baltsvluchten uitvoeren, want dat kondigt mede de lente, het prachtige voorjaar aan. Het is hetzelfde gevoel als de zang van de nachtegaal, de komst van de eerste lammetjes en het ontluiken van sneeuwklokjes, krokussen en narcissen, maar ook de eerste bloei van de meidoorn. Dat zijn toch de ingrediënten voor ieder mens dat de winter voorbij is en we richting de kortste nacht gaan. Ottershagen en straks het gebied Dalenhoek aan de andere kant van de Dinkel zit op pakweg 85 hectare. Dat is maar een schijntje en een heel klein percentage van de benodigde hectares. Een druppel op een gloeiende plaats, maar druppels zijn heel erg belangrijk om de natuur in stand te houden. 
Die 200.000 hectare is er nog niet, en de klok tikt door. Teken daarom de petitie. Want zo kunnen we politiek en grote zuivelfabrikanten ervan overtuigen dat er iets moet veranderen.
