Geen witte, maar een zeer natte Kerst in Nutter. “Het basket oet de lucht,” werd er tijdens het welkomstwoord op de Bovenesweg gezegd. Het betekende veel paraplu’s of de muts van de jas ver over het hoofd getrokken. Het deed echter niets af aan het Kerstspel dat door de werkgroep Aangepaste Kerkdiensten in Twente (WAKIT) werd georganiseerd. In deze donkere en regenachtige nacht werd het een sfeerrijk gebeuren voor iedereen en met name de aanwezigen met een verstandelijke of lichamelijke beperking.
Op weg naar het Nutterse Bethlehem
Het begint op de Nutterse es met kerstliederen van het Weerselose ‘jongeren’koor onder leiding van Paul Kamphuis. De stoet met belangstellenden groeit steeds verder aan en het is verbazingwekkend hoeveel mensen deze natte weersomstandigheden trotseren om getuige te zijn van dit Kerstfeest recht uit het hart. Pastor Jan Kerkhof Jonkman leidt het Kerstspel. Hij ziet als eerste licht uit de Holweg komen en verwelkomt de heraut, die iedereen oproept om op weg te gaan naar Bethlehem. “Het is een bevel van keizer Augustus,” vertelt Pastor Kerkhof Jonkman, “Eigenbelang, want zo kan hij meer belasting innen. We gaan echter op weg, want het wordt een spannende nacht.“ Iedereen krijgt op deze donkere weg een lantaarntje mee en is op deze wijze zelf ook een licht in de duisternis. Onderweg was er de ontmoeting met Jozef en Maria, die vanuit de Wittebergweg richting Bethlehem liepen. Niet veel later ontwaarde de schare een engel beschermd door een paraplu en deze verkondigde de blijde boodschap. Steeds dichter kwam de stoet bij het Nutterse Bethlehem en werden vergezeld door herders uit het veld. Vlak voor de stel stonden de engelen klaar, maar ook de midwinterhoornblazers, die de schare met hun oal’n roop begeleidde.
In de stal van Maria en Jan Kuks was het warm en was er plek voor iedereen. Alle stoelen waren bezet, maar het was geen probleem voor diverse mensen om ook staand de verdere viering te volgen.
“Ik wacht op telefoon uit de stal”
Dirigent Paul Kamphuis liet weten hoe om te gaan met de muziekinstrumenten, die waren uitgedeeld. “Als ik zo doe, dan maken jullie lawaai en als ik dit doe dan is het weer stil. En zo geschiedde.” Pastor Kerkhof Jonkman miste in het begin wat mensen op het podium, maar al heel snel kwamen Jozef en Maria binnen, gevolgd door de herders met hun ‘herders’hond, de engelen en de wijzen uit het oosten. Die laatsten hadden hun ‘kamelen’ bij zich in de vorm van een rollator. Dat kan dus allemaal op het Kerstfeest in Nutter. Er werd gezongen, gemusiceerd en op een bepaald moment was het tijd voor Maria en Jozef om zich terug te trekken. Maria was in verwachting en verdiende na zo’n lange reis een rustige plak. Ondertussen ging de viering verder en vertelde de pastor het Kerstverhaal. Na afloop liet hij weten het wel steeds spannender te vinden. “Eigenlijk wacht ik nu op een telefoontje uit de stal……” Dat liet echter nog op zich wachten. De schare verveelde zich echter geen moment. Er kon meegezongen worden, mooie woorden werden gesproken en Marloes Kuks met haar engelenkoor zorgde voor een hemels kippenvel moment door als engelen het Sound of Silence van Simon and Garfunkel op treffende wijze te vertolken. Het bleek één van die mooie momenten te zijn tijdens deze viering en ook heel passend in deze tijd van het jaar: “Hello darkness”.
En dan volgen nog meer mooie momenten, die jong en oud bijblijven. Jan Kuks, die als boer blij is met deze regen van de afgelopen dagen, maar ook toch benieuwd was of dat van invloed was op het aantal belangstellenden voor deze WAKIT viering. “Regen, regen, regen, maar dat jullie allemaal gekomen zijn, overtreft mijn verwachtingen. Ik wil graag dat jullie je ogen sluiten en in de spiegel kijken. Dan zie je de ouders, verzorgers, hulpverleners, die toch iedere keer weer de kracht kunnen opbrengen om de zorg voor hun kinderen of voor hun patiënten voor hun rekening te nemen. Daar ben ik ongelooflijk trots op. Maar ook op al die vrijwilligers, die hier met ziel en zaligheid meewerken om deze viering te kunnen realiseren. Pastor Kerkhof Jonkman wil ik bedanken, maar ook het ‘jongerenkoor’ van Paul Kamphuis en zeker ook mijn gezin, die ‘dit drukke baasje’ de kans geeft om het allemaal te coördineren. Het mooie is dat het fout kan gaan, daar maalt niemand om, want hier hebben we de ruimte en kunnen we onszelf zijn,” benadrukt Jan Kuks. Vervolgens vraagt hij de mensen om op te staan om de spelers, die een lichamelijke of verstandelijke beperking hebben, op een daverend applaus te trakteren. Dat is niet aan dovemans oren gericht, want minutenlang klinkt er handgeklap. Daar blijft het niet bij, want namens de vrijwilligers worden Jan en Maria Kuks in het zonnetje gezet voor hun niet aflatende inzet om dit allemaal in Nutter te kunnen realiseren. “Deze avond is voor ons allemaal een levensles, die we meekrijgen en in ons hart meenemen. Iedereen telt mee.”
Het engelenkoor treedt nog een keer op met een meeslepend nummer dat door iedereen wordt meegezongen en dan wordt het meetellen ook aftellen, want de bevalling nadert het hoogtepunt. Dan klinkt er het verlossende bericht dat Maria bevallen is van een gezonde zoon, genaamd Jezus. Iedereen komt een kijkje nemen in de stal waar Jozef en Maria gastvrij onderdak hebben gevonden. In de kribbe ligt het kindje Jezus, een echte baby. Het Kroamschudd’n in Nutter kan beginnen.
De sfeervolle foto’s zijn van Caspar Kouijzer
