Bijzondere gebeurtenissen zijn er om te koesteren. Dat gold ook voor de bijeenkomst om 6 decennia Siepelhangen in het zonnetje te zetten. 60 jaar is geen carnavalsjubileum, maar toch om meerdere redenen een memorabel moment om bij stil te staan. De stadsdichter wilde hier graag bij stilstaan, maar ook andere Siepels wilden daar graag een bijdrage aan leveren. Zo ontwierp en vervaardigde oud stadsprins Theo Ikink een ‘Siepelkapstok’. Ook de locatie waar dit treffen plaatsvond, voelde bijzonder. In het nieuwe Heemhuis, de voormalige bibliotheek, komen cultuur, historie en natuur samen en gelet op alle toespraken om ook het Siepelhangen aan te melden tot Immaterieel Cultureel Erfgoed, past naadloos in de doelstelling van de vereniging Heemhuis. Treffend is natuurlijk ook dat de zestigste stadsprins Poef 1 zestig jaar geleden geboren werd en hij liet dan ook als slotspreker weten dat een foto van hem, zestig jaar geleden, als ‘de beste en mooiste Siepel’ een ereplaats verdient in het Heemhuis. De foto’s van deze bijeenkomst zullen ongetwijfeld ook een plaats in het Heemhuis fotoarchief krijgen, want dit bijzondere treffen wordt ook met dit beeldmateriaal gekoesterd.

‘Rebellenclub’
De tweede hoogheid van de Othmarridders, prins Antoon II (Toon Heupink) plantte in zijn regeerperiode een siepel in de kas van bloemist Wim Polman om op deze wijze duidelijk te maken dat vermeerdering van deze soort van belang is om het Siepelhangen tot een mooie traditie te maken. Een groep heren dacht dit initiatief te kunnen kapen en heeft verwoede pogingen gedaan om zich deze nieuwe traditie toe te eigenen. De ‘Rebellenclub’ onderscheidde zich zelfs met een eigen steek. Vervolgens is de ‘strijdbijl’ begraven en is dit gebruik toch bij de Othmarridders terecht gekomen/gebleven. Nu zestig jaar later is dit ook een eerbetoon aan de mensen, die destijds dit initiatief op poten hebben gezet.

Een aloude traditie
Het Siepelhangen is dus een aloude traditie in Ootmarsum. Al sinds jaar en dag rijgen vrouwen de lijfspreuken van de hoogheid aan de siepels, die ook al decennia lang beschikbaar worden gesteld door de Groentebroertjes. Op de vrijdagavond voor het carnavalsweekend hebben in al die 60 jaar heel veel mannen ongelooflijk veel plezier gehad om de siepels aan de deuren te hangen van de inwoners van de Siepelstad. Het werd steeds meer een wisselwerking tussen bewoners en Siepelhangers. Aan de deuren werd vaak iets lekkers gehangen of de Siepelhangers werden genodigd om binnen te komen. Het werd echt een feestje om aan deze activiteit mee te doen en voor het bestuur van de Othmarridders alle reden om dit bijzondere gebruik aan te melden om toe te mogen treden tot het fenomeen Immaterieel Cultureel Erfgoed. In een prachtige speech liet Othmarridders Rob van de Bunt weten dat er alles aan gedaan wordt om dit te realiseren. “Het is een traditie, die we in ere moeten houden. Kostbaar en tegelijk kwetsbaar. Dit gebruik is een erfenis, die we nooit verloren mogen laten gaan. Zestig jaar geleden zijn steurige kearls begonnen met het Siepelhangen. Over zestig jaar zegt de nieuwe generatie misschien wel dat in 2025 daar door dit initiatief ook aandacht aan is besteed. Deze erfenis is onbetaalbaar. Dus riegt oe, kom te hoap en bewaar deze traditie voor de toekomst. Ook de volgende generatie vragen we om hier mee door te gaan. En hoe mooi is het dat na het carnaval, de Paasgebruiken ook het Siepelhangen toegevoegd wordt aan het Cultureel Erfgoed,” laat Rob van de Bunt weten.

Stadsdichter, ‘stads-siepelkapstok’ en stadsprins
Het verhaal van het Siepelhangen werd compleet gemaakt door stadsdichter Henny Olde Meule. In zijn gedicht belichtte hij meerdere facetten van het Siepelhangen. Ook dit gedicht ademt de sfeer van saamhorigheid en om deze traditie nooit verloren te laten gaan. Dit gedicht geeft in grote lijnen deze mooie traditie weer om te blijven koesteren. Siepelspreekstalmeester Harrie Noordink, die het geheel in goede banen leidde, gaf al aan dat er heel wat stond te gebeuren. Het was het gedicht van de stadsdichter, maar ook de locatie waar het allemaal plaatsvond, bleek van symbolische waarde.

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Hans Bolscher sprak namens het bestuur van het Heemhuis en liet weten dat hij het een eer vond om deze traditie op deze locatie te belichten. “Dit wordt een plek voor alle Ootmarsummers waar cultuur, historie en natuur samenkomen. Dus ook alle activiteiten, die met carnaval te maken hebben. Het Siepelhangen is een geweldige traditie, maar in onze Siepelstad hebben we er meer. Dus ik nodig jullie allemaal uit om donateur van het Heemhuis te worden en ook om één keer in je leven deel te nemen aan de Nachtwacht. Ook dat zijn tradities om te koesteren,” geeft Hans Bolscher met een knipoog aan dat er in Ootmarsum meerdere tradities zijn om te omarmen.

Oud Prins Theo Ikink heeft ter gelegenheid van dit 60-jarig jubileum een ‘Siepelkapstok’ ontworpen. Stadsprins Poef 1 en burgemeester John Joosten bevestigden deze ‘kapstok’ aan de gevel van het Heemhuis. Alle reden voor de burgervader om zijn waardering uit te spreken voor het Siepelhangen. “Ik denk dat ik in 2019 voor het eerst mee ben gegaan en heb het als iets heel bijzonders ervaren. Ik kan het mijn kinderen niet uitleggen, want je moet dit ‘gewoon’ meemaken. De gezelligheid, het samen door de donkeren en vaak kille nachten lopen en steeds weer dingen tegenkomen, die het zo bijzonder maken. De volgende dag heb je er wel wat spijt van, maar bij de overdracht van de sleutel op de Markt kom je ‘lotgenoten’ tegen. Dat zorgt dan wel weer voor een blijk van herkenning en een mooie boost om de carnavalszaterdag toch met veel energie te vieren. Voor mij is het meer dan duidelijk dat we de traditie van het Siepelhangen moeten doorgeven aan de volgende generaties en dat gaat ongetwijfeld lukken in de Siepelstad,” vertelt burgemeester John Joosten.

Op weg naar het Immaterieel Cultureel Erfgoed
Het gedicht van onze stadsdichter, de mooie woorden van Hans Bolscher, de verbindende teksten van Harry Noordink, de indrukwekkende speech van Rob van de Bunt en natuurlijk de passende woorden van prins Poef, zorgden voor een meer dan bijzondere middag in het Heemhuis. Een locatie waar iedereen het Ootmarsumse gevoel heeft en echt een centrum wordt van saamhorigheid en vol van symboliek om de cultuur en nog veel meer in Ootmarsum met elkaar te verbinden.