Siepelsaegh week 45


Wie een beetje let op de uitruk van de brandweer Ootmarsum weet dat het korps regelmatig de berg op moet.  Bij Hotel Restaurant De Wyllandrie gaat met een zekere regelmaat het brandalarm af. Tot nu toe is het gelukkig steeds loos alarm. Wel vervelend voor de brandweer, maar zeker ook voor de vele spektakelvolgers, die telkens weer de Kuiperberg op fietsen, terwijl het nieuws zich als een lopend vuurtje verspreidt.  Ondanks dat er geen druppel bluswater vloeit, druipen ze toch (teleurgesteld) af. Opnieuw wordt de conclusie getrokken dat het vuur bij Betsy van der  Maas en Joop Logtenberg niet te blussen is. Onnavolgbaar.  De Heilige Maria kende afgelopen zaterdag wel de nodige volgers.  De processie naar de Mariakapel was een sfeervolle gebeurtenis. Met brandende kaarsjes liep men naar de kapel, via het Oldenzaalsvoetpad. Aan de linkerkant van deze straat ligt het openluchtmuseum waar op dat moment een Halloweenfestiviteit plaatsvond, ook met allerlei fakkels en zelfs spookachtige taferelen. Deze twee evenementen kennen een totaal andere doelgroep en invulling, maar waren beide wel erg sfeervol. We kunnen ze niet door elkaar heen laten lopen als een Mariahalloween of een spookkapel, maar het mooie is wel dat beide, zelfs letterlijk, parallel kunnen lopen. Ook spookbeelden bij het wielrennen. Door het vele EPO gebruik is de wielrennerij een macaber schouwspel geworden. Dan lees je ook nog dat het Huis van de Wielersport niet in Oldenzaal wordt gevestigd. Ooit liet toenmalig Stadsraad voorzitter Jan Weierink een ballonnetje op om het klooster tot het decor te maken van dit “wielermuseum”.  Dat kan blijkbaar nog steeds en met Annette Brunninkhuis als nieuwe initiator voor een gezondheidsoord moet dat een cleane situatie opleveren. Of zou dit plan bij Jan Weierink nog op Losserse schroeven staan? De gedachten van Chris van Benthem waren ook niet meer helemaal stabiel toen hij op vakantie in de duinen ineens een aantal oerossen in beeld zag verschijnen. Even hoopte hij,, gezien zijn spirituele achtergrond,, op een verschijning, maar het waren echte wilde koeien op zijn pad. Chris stond verstijfd, maar tot zijn geluk was er een Duitse hardloopster, die de stoute schoenen had aangetrokken en deze beesten wel durfde te passeren.  “Vorsicht”,  zei Chris, “und danke vielmals für deine mut” toen de hardloopster de beestjes “het bos” in had gestuurd. In tegenstelling tot Chris tussen de oerossen, zorgt de herfst wel voor veel kleur. Ook voor het nodige bladafval trouwens. Dat betekent veel werk voor de vrijwilligers van KOSC, die de laatste weken regelmatig met een bladblazer aan het werk zijn.  Afgelopen week werd één dit apparaat bij Gerrit Hesselink van de Welkoop ter reparatie aangeboden. Tijdens het nakijken bleek er geen benzine, maar zeepsop in de tank te zijn gedaan. “Ja”, zei Gerrit, “het is een bladbloazer en ginnen bellenbloazer!” Aan belletjes die makkelijk uit elkaar spatten hebben we weinig. Na de berichtgeving dat Tonnie Brandehof zijn winkel sluit en ook café Ossenvoort te koop staat moeten we ons hier eens goed achter de oren krabben. Is er nog genoeg bestaansrecht voor ondernemers in ons plaatsje? Misschien dat Jos Bosch als nieuwe voorzitter van het ondernemersfonds een rol kan spelen, want we zullen ongetwijfeld nieuwe wegen moeten inslaan om dit stadje aantrekkelijk te houden.  Dat is trouwens geen loos alarm!

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >
Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >
Siepelsaegh over stemmen

Siepelsaegh over stemmen

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >