Siepelsaegh week 47

Het was weer feest in Ootmarsum en het was naar ons idee echt een bijzonder gezellig volksvermaak. De Koale Karmis ligt achter ons en gelet op de vele duizenden bezoekers en de hoeveelheid drank, die door menigeen naar binnen is geslurpt, dan valt het ongemak en de overlast reuze(rad) mee. Ook voor Jelle Kamphuis is een dergelijk groot evenement een feest, want het beveiligingswerk is helemaal zijn passie geworden. Met een blik als keizer Napoleon spiedt hij in het rond. Bij het minste of geringste is hij paraat en nog voordat er een probleem ontstaat, is de oplossing nabij. Toch hebben we de sirene van een politieauto kunnen horen. “Op slot, buit er uit” is een veel gezien bordje bij parkeerplaatsen. Dat lijkt niet te gelden voor de plaats waar de agenten het voertuig gestald hadden. Niet op slot dus! Dwayn Spaltman, die ook leuk kermis gevierd had, bedacht zich niets, kroop in de politieauto en zette de sirene en het zwaailicht aan. Op zich kwajongenswerk, maar volgens de verhalen hebben de agenten hem toch als “buit” gezien, hem eruit gehaald en veilig opgeborgen. Ook veilig stond Gemma Hulsink die zichzelf ineens terugvond achter het hek bij de fotogallery, die helaas ons stadje heeft verlaten. Gelukkig was er een werknemer van de autoscooter, die Gemma bevrijdde uit haar gekooide situatie. Petra Hagedoorn voelde zich na wat spannende minuten ook bevrijd. Bij onze grootgrutter had ze wat boodschappen ingeslagen. Toen ze naar haar auto wilde lopen, vroeg ze zich af waar ze de sleutel had gelaten.  Na het bekende leegpakken van alle zakken en tassen, was er alleen een klein fietssleuteltje te vinden. Petra repte zich terug naar de winkel om te kijken of daar nog een bosje was gevonden. Op de vraag waar ze de auto had staan, moest Petra het antwoord schuldig blijven. Toen drong pas tot haar door, dat ze die hele afstand van huis naar de Meijerij met de fiets had afgelegd. Normaal pak je bij een bezoek aan deze grootgrutter bonuspunten, maar Petra heeft er helaas een aantal verloren. Het doorgaan van de traditionele Paardenmarkt met de Koale Karmis is nog geen verloren zaak. Niemand minder dan Peerde-Heintje heeft zich er mee bemoeid en ook zoon Laurens wil zich inzetten om deze start van de kermis in stand te houden. Dat is een heel goed initiatief en wij hopen dat het hen lukt.  Blijkbaar is de Rabobank alle roots met de vroegere Boerenleenbank kwijtgeraakt, want anders had men ongetwijfeld het één en ander willen blijven sponsoren.  Eerst stoten ze een heel team op het stalen ros af, en nu ook nog de echten! Een prima sponsor is wel transportbedrijf Kamphuis. Het dak ging er af bij de wagenbouwers van de Moerbekkenkamp toen Hans aankondigde dat hij met een beetje hulp de oude loods wilde gaan opknappen. Een nieuw, waterdicht en geïsoleerd dak is een fantastische vooruitgang, dus hoeven we het komende carnavalsjaar niet te verwachten dat de wagen geen bal aan is. En als dat wel zo is, dan kunnen ze wat ons betreft het dak op. Ballen brengen ons nu al bij kerstmis. Dankzij de kermis (scheelt maar één letter) krijgen we met de Kerstsdagen andere schrijvers voor de Siepelsaegh. Harriët  Wiegman en Esther Rikmanspoel willen dit jaar de Kerstsaegh verzorgen.  Het is natuurlijk een prachtig aanbod en dat laten we niet lopen. U bent gewaarschuwd!