Siepelsaegh afspraak is afspraak en als een kluis kon praten

Het bestuur van het openluchtmuseum heeft de media opgezocht om haar ongenoegen te uiten richting de gemeente. De beleidsmakers van het Los Hoes denken recht te hebben op 10 jaar lang 30.000 euro in verband met het verdwijnen van de inkomsten uit de horecafunctie van de Weemhof. Een aantal jaren geleden vond de gemeente dat ook, want het was grotendeels hun plan en daarom is er dan ook een schriftelijke overeenkomst met daaronder de handtekeningen van de voormalige burgemeester Cazemier en gemeentesecretaris Damer. De huidige wethouder Ilse Duursma (en haar ambtenaren?) denken daar nu ineens heel anders over. Ze vinden dat er door de wijziging van het college en het Commanderieplan een andere situatie is ontstaan. Ter vergelijk: Toen Cazemier hier nog was, is er afgesproken dat we moesten gaan betalen voor de lediging van de restcontainer. Nou hij weg is moeten we dat nog steeds……oh nee, verkeerd voorbeeld. In het krantenartikel laat de wethouder optekenen dat de gemeentelijke juristen er niet uitkomen en dat deze meer tijd willen hebben. Dat is logisch, zelfs die mensen hebben er moeite mee om iets dat zo krom is als een hoepel toch recht te praten. Hoe dan ook, mevrouw Duursema wil het geld graag in de gemeentekas houden en vindt het jammer dat het museumbestuur naar de rechter is gestapt, want dan ligt ‘het’ een hele tijd stil. Die opmerking werd overigens met veel cynisme ontvangen! Dat het al heel lang stil lag bij de gemeente, was namelijk juist de reden om naar  ‘de pers’ te gaan.  De gemeente komt er trouwens wél weer positief uit bij de commissie die het park tegenover de Meander begeleid, want hier blijkt de samenwerking constructief en dus positief te zijn. Het kan dus wel, maar misschien is dat wel het verschil tussen mannen en vrouwen, want het openlucht bestuur kent alleen maar kearls, terwijl de parkcommissie………..yep!  Aan de andere kant heeft het mannelijk musuembestuur wel een ‘hardnekkige’ vrouw lijnrecht tegenover zich staan. Misschien maar eens genderneutraler op gaan stellen. Het is af te raden om als invaller mee te doen bij het tweede  herenteam van Set-Up ’65, want je zit zo opgesloten in de kleedkamer. Het overkwam Stefan Oude Nijhuis, die het minst gezweet had, maar toch het langs in de douche bleef. De deuren bleken op slot en niet meer van binnen open te krijgen. Had Stefan wel mooi alle tijd om zich eens van top tot teen te verzorgen. Met zijn mobiel appte hij ondertussen naar de buitenwereld om uiteindelijk bevrijd te worden door Henk Huzen.  Laatstgenoemde had zelf ook een soort bevrijdingservaring met een nieuw kluisje. Ter info: de eerste vetgedrukte regel van de gebruiksaanwijzing: “Laat de reservesleuteltjes bij het bevestigen nooit in de kluis.” Na alle benodigde voorbereidingen wil Henk de kluis pakken om deze op te hangen. Het ding pleurt echter bijna van de tafel, het deurtje slaat dicht en de selfmade klusser krijgt zijn vinger tussen de deur en de rest van de kluis. In een reflex de vinger teruggetrokken (doet ie anders nooit) en de safe helemaal safe, op slot. En toch wist creatieve Henk de sleutels uit de kluis te krijgen. Hij vertelt niet hoe, want dan komen we dat vast allemaal bij hem doen. Maar het verdient een felicitatie en die richten we ook aan Ine Kaptein, erelid geworden van de hoedjesclub, pardon Batmanton Club de Schalm en natuurlijk aan Frans Tillemans, want die kreeg toch maar mooi een Willibrordpenning. Beiden verdienden dit ten volle!!