Column

Siepelsaegh ‘Een beek zonder water, een bekend recept en voer voor pestvogels’

Column | siepelsaegh Geplaatst op 31 oktober 2018

Siepelsaegh ‘Een beek zonder water, een bekend recept en voer voor pestvogels’

Wat is Ootmarsum toch ontzettend ‘gezegend’ met de stadsbeek. Deze toeristische aanwinst staat al maanden droog en de door de politiek beloofde ‘waterbeleving’ is een belevenis vol met spot geworden. Spot, niet te verwarren met sprot, want dat is een vis en daarvoor heb je water nodig. De spot ermee drijven wordt ook al lastig want ook om te drijven…. Met deze droge bedding kun je niet eens een steek onder water geven, want de steek is er wel, maar die is niet onder water te krijgen. Dat dit project een grote miskleun is geweest staat als een paal boven water, als het ware dan hè. Een mogelijke reden, die voor deze drooglegging werd uitgesproken, is gladheid. Door blaadjes kunnen sommige stukjes glad worden. Het lijkt de NS wel, maar hier geen vertraging, nee gewoon de kraan helemaal dicht. Heel benieuwd hoe de gemeente dit varkentje nog gaat wassen. Neem dan wel zelf (Dinkel)water mee. Misschien moeten we hopen op meer morgenrood, want dat brengt water in deze sloot. Is al deze ophef nu een storm in een glas water of zien we echt water branden? Gemeente doe er iets aan of zeg iets wat de plannen zijn. Kom met water over de brug of gooi die goot dicht. Niets doen is voor lulletjes rozewater, die bang zijn zich aan koud water te branden. Wie vast en zeker niets laat aanbranden is Gerhard Muller. De chef-kok is terug op de plek waar hij naam heeft gemaakt en dat is in restaurant de Wanne, dat natuurlijk onderdeel is van Parkhotel de Wiemsel. Dat is een mooi herhalingsrecept waar vast iedereen van wil proeven. Gerhard zal wel niet voor spek en bonen komen, maar dat de Wanne weer voor een Michelin ster gaat lijkt ook niet erg waarschijnlijk. Gelukkig zitten daar ook nog culinaire niveaus tussen in en die zijn vaak nog veel prettiger. Welcome back en veel kookplezier met de vertrouwde pannen van de Wanne. Dat er maar smakelijke gerechten uit mogen komen voor de gasten, en die hoeven uiteraard niet persé te blijven slapen voor een natje en een droogje. Er zit bij dit hotel in ieder geval voldoende water in het zwembad. Geen noemenswaardige spuiterij bij de Vogelvoeractie van volleybalvereniging Springendal Set-Up ’65. Wel een opvallende uitspraak van een Ootmarsummer. “Wilt u vogelvoer kopen voor het goede doel?”, was de vraag van één van de Set-Up-verkopers. “Wat moet ik daarmee?”, klonk het antwoord, “Ik heb helemaal geen vogels!” Dames 1 van de volleybalclub is met een grote aluminium vogel naar Turkije gevlogen om daar een week stage te lopen bij de beste volleybalclub van de wereld en dat is Vakifbank. Volgens onbevestigde berichten kan het zo maar zijn dat ze op het verkeerde vliegveld zijn geland of dat de transfer naar de eindbestemming bij een ander vliegveld stond. Zoals aangegeven is de berichtgeving tot nu toe erg summier, maar waar rook is, is uiteraard Jos Brummelhuis met zijn sigaren en dus is het niet vreemd om toch al vast nattigheid te voelen. Later meer hierover. Harry Wolbers is niet later, maar op tijd om te fotograferen. Dit keer zette hij Pestvogels op de gevoelige plaat en hoe. Niet dat hij op een basisschool de plagers vastlegt, nee pestvogels zijn bijzonder mooie beestjes, die uit het hoge noorden komen als het daar te koud is en het water er door bevriezing niet meer stroomt. De pest is dat er in het centrum van Ootmarsum dus ook geen water stroomt, en daar zullen we ze dan ook niet zien. Gelukkig hebben we nog bessen aan de bomen en voor die vogels is dat net als een Michelin maaltijd. Daarvoor hoeft kok Gerhard Muller dan weer niet in actie te komen. We hebben weer genoeg boven water gehaald, tot de volgende keer.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree