Siepelsaegh: een druif een kunstgebit en samen sterk

Tsja, heb je een keer een lang weekend gepland met je vriendengroep en dan kun je op het laatste moment als enige van de vrienden niet mee. Dat overkwam Rob Meijer. De Ootmarsummer met een hele goede staat van dienst, proefde de middag voor het vertrek van zijn zelf geteelde druiven. De ene smaakte nog lekkerder dan de andere en dus werd het een echte druivenproefmiddag. Maar of de druiven nu al aan het gisten waren? Rob werd in elk geval niet de Bob en voelde zich gaandeweg de proeverij steeds  misselijker worden. De druiven bleken voor hem in elk geval figuurlijk zuur te zijn, want Rob zag ineens zijn maaginhoud in een dampende wc en daarmee ook het vriendenuitstapje in rook opgaan. Rob is een geweldige ambassadeur voor Ootmarsum, maar soms is het ook een druif. Dat geldt toch ook voor John Schuurhuis. Hij zat op een bepaald moment heerlijk in de kamer op zijn stoel en viel in slaap. Maar door de ontspannen houding viel er meer, en dat was zijn kunstgebit. Bij het wakker worden zat hij met een mond zonder tanden en dat voelde vreemd aan. Meestal staan mensen met de mond vol tanden, maar zittend kan John het dus ook zonder. Eenmaal wakker en echt bij de positieven ging John op zoek naar zijn gebit. Niet onder de stoel, niet onder de tafel of TV. Het heeft even wat zoeken gekost, voordat hij het uiteindelijk terugvond in de hondenmand. Zijn trouwe viervoeter Tommy  bleek met zijn eigen gebit deze tanden even flink gestookt en geflost te hebben en dus waren alle restjes vlees wel verdwenen. Dat scheelde in elk geval een keer poetsen. John, een man met een gouden hart,  een schoon kunstgebit en de hond likkebaardend in de mand. Het gebit is helemaal gaaf gebleven en schittert als nooit tevoren..   ‘De Brink’ jongens wisten niet te schitteren tegen ‘Oud Ootmarsum’. Het pijnlijke is dat deze jongens tegen de meiden van Oud Ootmarsum moesten aantreden. Ze waren kansloos, in elk geval voor wat betreft het klootschieten. Misschien hebben ze daardoor wel zoveel bonuspunten verzameld dat ze op andere terreinen deze meiden wel kunnen inpalmen. De tijd zal het leren. Bij KOSC stond er ineens een jonge harde kern achter het doel van de keeper van de tegenstander. Een groot spandoek hadden ze gemaakt, er was vuurwerk en muziek en ze schreeuwden zich de longen uit het lijf. Dat zijn de echte (voetbal)supporters. Alles in het publiek wat een beetje leeftijd had stond onder een paraplu, maar deze boys trokken zich van de gestaag neervallende regen helemaal niets aan. Klasse! en zo was het ook mooi dat aanvoerder Fabian Harperink zijn doelpunt vierde met deze toekomstige KOSC 1 spelers en dat de KOSC selectie na afloop naar deze jongens toeliep om ze te bedanken. Bij Springendal Set-Up ’65 viel er ook wel wat te bedanken. In eerste instantie maakten de tuinvogels in Ootmarsum een diepe buiging voor de vrijwilligers van de volleybalclub, die er voor zorgden dat de verkoop van vogelvoer goed verliep. Hierdoor hebben de vogeltjes waarschijnlijk voldoende te eten deze winter. Daarna konden alle vrijwilligers een buiging naar elkaar maken vanwege de prachtige opbrengst. Maar niet alleen daarvoor, dergelijke acties zijn ook zeer goed voor het saamhorigheidsgevoel. Wat je ook doet, je kunt het in de meeste gevallen niet alleen, dus samen sterk!!!