Siepelsaegh: een spinnetje, een Glazen Huis en een Pietje Bel in Amerika

Het leek een positief korenfestival. Vrolijke zangers en zangeressen, die zorgden met hun koren voor een prachtig evenement. De volgende ochtend zijn een paar zinnetjes in de krant voldoende om (weer een dag later) een reactie te lezen van de locatieraad van de RK kerk. Een wellus-nietus over de huur van de kerk, een bedrag van 300 euro. Waar gaat dit over? ‘Vroeger’ vroeg je aan iemand die iets eenvoudigs voor je deed ‘wat kost het?’ Als antwoord kwam dan: ‘Zing of fluit  maar een liedje’.  Dat had nu toch ook keurig gepast en was iedereen fluitend naar huis gegaan. Een heel ander geluid klonk er in het huis van Angelique Holsbeek. Er kroop namelijk een spin in de slaapkamer van de gillende vrouw des huizes. Manlief Roy voelde zich als een spin in het web bij de Senaat, die naar de Almabtrieb was vertrokken. Angelique zocht  rond middernacht contact met zus Renate, die weer aan haar Peter vroeg of hij de spin en daarmee Angelique uit haar lijden wilde verlossen. Peter draaide zich nog eens knorrend om in bed en spinde tevreden terug in slaap. Renate liet haar zus niet in de steek en spoedde zelf naar haar zusje. De elektrische vliegenmepper werkte niet en dus pakten ze een lange stok. Toen ze de spin aantikten verdween deze in looppas onder het bed en dat leverde nog meer shock op. In die toestand belde Angelique per ongeluk Ria Sanders en die stuurde haar gespierde echtgenoot  Rob. Deze held, deze Spiderman wist het spinnetje met een doorsnee van 2 centimeter met een soort van spin-off van papier uiteindelijk het huis uit te werken.  De mannen van het Glazen Huis werkten zich vijf dagen uit de naad om weer zoveel mogelijk geld  bijeen te krijgen voor twee goede doelen. Het leverde opnieuw  een mooi bedrag op en een veiling die de nodige ‘strijd’ opleverde. Families die elkaar het leven zuur maken en kameraden, die tegen elkaar opbieden. De items waren belangeloos beschikbaar gesteld. Ook Marco Scholten had zijn Harley Davidson net buiten het Glazen Huis geposteerd en hij bood een ritje aan als item achterop deze fonkelende,  ronkende motor. Dat bieden ging heel snel en uiteindelijk was het Peter Postel die bij Marco een uur achterop de motor mag. Opnieuw een spinnende Peter , nu van motorgenot. Lidy Groeneveld-Brunninkhuis genoot zichtbaar, want zij maakte binnen de volleybalvereniging Springendal Set-Up ’65 een mooie rentree. Ze coacht het eerste herenteam en als promovendus pakten ze gelijk twee punten in een lastige uitwedstrijd. Dat is een mooie binnenkomer op het oude, vertrouwde nest. Ton Schulten verliet zijn nest om met een aantal goede bekenden naar Amerika af te reizen. In een nieuw te openen galerie in Woodstock was een vleugel volledig ingericht met werken en merchandise producten van Ton, die zich als een Pietje Bel in Amerika gevoeld moet hebben. Lekker ondeugend ronddwalen, meet and greet, een heerlijk diner en natuurlijk een populaire Amerikaanse Corenwijn, pop-cornwine, yes lekker.  Het levert een mooie kop op: ‘Ton Schulten verovert met kleurrijke schilderijen Amerika. Niet in de New York Times, maar wel in de Siepelsaegh. Yes!
Het was geen Yes tussen AH en Lidl. En als je het leest krijg je een nare smaak in je mond en bij supermarkten is dat een slecht voorteken. Volgende keer zetten we op de Meijerij een attractie als een autoscooter neer, dan kunnen  Appie en zijn concurrent op een speelse wijze met elkaar botsen en niet over de hoofden en via de portemonnee  van de vaste klanten.