Siepelsaegh  Glazen Huis en koster Lucas openen harten

Natuurlijk moet deze saegh beginnen met de geweldige prestatie van de vrijwilligers van het Glazen Huis Ootmarsum. Het is een evenement geworden dat door iedereen in de armen is gesloten en dat leverde het geweldige bedrag op van 21.518,00. Dat is weer 43% meer dan vorig jaar en waar stopt het? Wie op zondag is geweest weet dat de tent bomvol zat, de sfeer geweldig was en de saamhorigheid groot. Meerdere momenten blijven dan op het netvlies staan. Bijvoorbeeld de blijdschap bij de vertegenwoordigers van de goede doelen, maar ook de innige omhelzing van de Küper broeders. Daar hoef je geen woorden aan te spenderen, die emoties tonen dat het allemaal recht uit hun hart komt. Hopelijk is dit in onze samenleving een doorbraak die laat zien dat je met een hartverwarmende inzet veel voor een ander kunt betekenen. De doorbraak van Walter Heisterkamp blijft niet onopgemerkt. Niet dat de fietsenmaker nu ineens formule 1 bicycles verkoopt, maar vanuit de Meierij is zijn tweewielerstation goed te zien. Ongetwijfeld komen er nog (fiets)laadpalen en zal Walter zijn doorbraak voorzien van een fraai decor waardoor iedere Meierij-klant weet dat een fiets huren bij Walter tot de mogelijkheden behoort. Misschien dat een gebaar van de gemeente het gevaarlijke hoekje met de muur van Walter en de Molenborgh kan slechten. Dat betekent dan ook een doorbraak. Voor Leo Heerink is iedere fietstocht een soort van afbraak, voor zijn imago. Zijn fiets staat dan ook al menig jaar ‘braak’ in zijn garage. Dat levert poreuze banden op en dus moest er nog wel het één en ander geregeld worden om mee te kunnen fietsen met het jaarlijkse uitstapje van een hecht volleybalteam genaamd oud heren 4 van Set-Up ’65. Leo wist dat zijn broer Paul een e-bike heeft en dus leende hij deze tweewieler.  De eerste opmerking, nadat de voormalige spelverdeler van Set-Up ’65 op de fiets stapte was meteen raak: “Goh Leo, kun-ie fietsen?” liet Fien van Benthem weten. Niek Heerink van het Glazen Huis kreeg een telefoontje van Henk Wijngaard, dat deze zich vastgereden had op het Kerkplein en dus de tent niet kon vinden. Niek kon wel fietsen, maar moest er ook één lenen en dus pakte hij het stalen ros van koster Jan Veldboer. Het duurde niet lang of Niek kwam fietsend terug en had een mooie Mercedes ‘op sleeptouw’ waar de vlam in de pijp zat.
Of de reclamebordenophangers van Fashion Sunday weten dat ze bij de Vasserweg de wereld ondersteboven hebben gezet, is niet helemaal zeker, maar het bord hing in elk geval flink verdraaid. Het is natuurlijk wel een grappig gezicht om de mode eens vanuit een ander perspectief te zien, dus op de kop.  Van kop naar top, want het is geweldig, dus top, het enthousiasme van de vrijwilligers van het KWF om in (en om) Ootmarsum veel geld op te halen. Na afloop van het collecteren heb je geldtelmachines nodig om de opbrengst snel en accuraat in beeld te krijgen. Eén van deze telmachines komt van de Protestantse Kerk waar Lucas Lohuis liet weten dat dit de laatste keer was. Het geld tellen moet kloppen en dat deed ook de redenatie van Lucas, want hij nam afscheid als koster. Het begin van de saegh verhaalde over het Glazen Huis, het einde over een geweldig mens. Laat dat een mooi voorbeeld zijn voor hoe mensen normaal en zonder vooroordelen, vanuit het hart met elkaar om kunnen gaan. Verwarmend, maar ook breekbaar…………