Siepelsaegh:  Herder Toine en nieuw leven voor parkplan  Jonne

De KOSC volgelingen bij uitwedstrijden halen tegenwoordig opgelucht adem als ze voorzitter Harald Rorink op het sportcomplex van de tegenstander zien verschijnen. Enkele weken geleden moest het cluppie tegen Voorwaarts Twello spelen. De voorzitter van KOSC zat echter samen met kompaan  Jos Oortman koffie te drinken bij SV Twello, in de veronderstelling dat daar de zwart-witten hun match  moesten spelen. Na het  voorstellen en een bak koffie vroegen ze of de wedstrijd al op het punt van beginnen stond. Hierop was het vragende antwoord, “Wedstrijd? Vanmiddag is hier helemaal niets te doen.” Harald en Jos gingen toen heel rap Voorwaarts. Natuurlijk deden ze eerst of er niets aan de hand was toen ze ruim na het eerste fluitsignaal wél op het goede complex aankwamen.  Het kwam hard aan bij de buren van onze enige ‘zigeuner’-caravan op de Binnenes. In een verhaal in een (ander) weekblad werd gesuggereerd dat zij geklaagd hadden over hun noaber. “Dat is dus absoluut niet waar en via de Siepelsaegh willen we dat graag uit de wereld helpen”, Daarbij werd uiteraard gedoeld op het misverstand. Waar een saegh wel niet goed voor is……….Goed is het idee om wat te doen aan het park tegenover de Meander. Een commissie is driftig aan de slag gegaan om er iets moois van te maken. Een beetje sneu is, dat er nergens over gerept wordt dat Jonne Veldhuis, destijds leerlinge van de Meander, dit al jaren geleden heeft voorgesteld. Ze had het plan om er een kind- en speelvriendelijke  plek van te maken. De gemeente omarmde het mooie initiatief en ook de basisschool beloofde om dit parkproject in te roosteren. Het doel was een opgeruimde speelplek, zonder donkere groene ‘muren’. Helaas kreeg het initiatief van Jonne lange tijd geen vervolg, tot dit jaar. Het park heeft trouwens geen officiële naam en dus kan dat mooi meegenomen worden in het nieuwe ambitieuze project. De ambities van Toine Gervink variëren van commissariaten, via Schalke uitjes tot (sinds kort) het houden van schapen. Deze ‘Slaap kindje slaap’ viervoeters moeten natuurlijk wel gevoerd worden en dus stapte Toine met een emmer vol op die beesten af. “Bè Bè Bè…..”, riep de herder uit de Walstraat sussend. De schapen schrokken zich de pleuris en stoven alle kanten op. Bij zijn zoektocht belandde Toine zelfs in de sloot. Niet om de oude koeien er uit te halen, maar om zijn schaapjes op het droge te krijgen. Dat lijkt hem figuurlijk al aardig gelukt, maar letterlijk valt dat nog niet mee. Met hulp van snel ingeschakelde vakmensen wist hij het uiteindelijk voor elkaar te krijgen om zelfs het laatste verloren schaap terug bij de kudde te krijgen. Zo blijkt dat je van schapen toch echt moe wordt. Biljarten wordt ook wel eens gezien als een slaapverwekkende sport, maar daar denken de keu-stoters heel anders over. Gerard Steinmeijer, inmiddels op gerespecteerde leeftijd, gooide het afgelopen jaar zijn trainingsschema’s zelfs om en daardoor werd hij de winnaar van het Bronzen Kalf. Het verstand komt dus echt met de jaren. Dat geldt niet voor Jordy Vrielink, die de jongste biljartwinnaar ooit werd bij Ups & Downs. Gerard Wortelboer werd lid van verdienste van de OBC, de oudste biljartclub van ons stadje. Jaarlijks ‘zeurt’ Gerard tijdens de ledenvergadering over een te declareren tientje (in guldens) dat hij tijdens een biljartuitstapje heeft betaald in café De Fanfare in Giethoorn. Het declareren is hem in 2017 uiteindelijk gelukt en dus is het ouderwetse tientje, ingelijst en wel, nu weer in zijn bezit. Een mooie gelegenheid voor de OBC om een wedstrijd in het leven te roepen met als trofee deze “Wortelboerprijs”. Fijne Pasen allemaal!