Siepelsaegh: van kanjers via Rosa naar culinair en tevergeefs volgen

Parkhotel de Wiemsel heeft het licht gezien. Er is in ‘het park’ namelijk behoorlijk Watt verlichting aangebracht. Lopend aan de Wildehof zorgt dat voor een lumineus, verlichtend panorama waar je het heen en weer van krijgt, tenminste als je vice versa door de straat  kuiert.

Dat zou u, lezer, ook eens moeten doen door de Kapelstraat waar op dit moment de rozen volop in bloei staan. Afgelopen weekend had u dan Via Rosa door kunnen lopen naar la Piazza Cucina waar  ‘Culinair Ootmarsum’ haar vuurdoop had en deze met glans heeft doorstaan. Een ontzettend gezellig gebeuren dat letterlijk en figuurlijk in de smaak viel. De opzet met culinaire hoogstandjes verdient een herhalingsrecept. Ootmarsum kent dus niet alleen liefde voor “normale” kunst, maar ook voor kookkunst. Dat liefde door de maag gaat  staat buiten kijf.  Niet door de maag, maar recht uit het hart zijn de prestaties van de deelnemers aan de Alp d’Huzes in hun strijd tegen kanker. Jacobine Nijhuis streed met in haar gedachten haar veel te vroeg overleden moeder – ‘Deze is voor jou mam!’ In haar eentje beklom ze onder toeziend oog van onder meer haar tantes maar liefst vijf keer deze knoeperd van een berg. Team d’Inges streed namens en voor Inge Willeijns-Snoeijnk. In een ander team was Ootmarsum ook ruim vertegenwoordigd. Ronnie Damhuis, Bram Hulsman en ook importsiepel Kornel Poelsma trapten zich meerdere keren de berg op. Met dergelijke kanjers blijft er hoop dat ooit de kanker de pas wordt afgesneden. Kanjer en kanker, het scheelt één letter, maar ze zijn door Alp d’Huzes onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat geldt ook voor Wil Hulshof en de gouden Tennisclub Ootmarsum. Ze hebben veel voor elkaar betekend en het geeft nog maar eens aan dat een vereniging nooit de banden met het verleden moet doorsnijden. Het bijna oudste lid van de TCO (haar man Chris is nog net iets meer senior) werd  door een clubgenoot aangespoord om eens mee te doen aan het NK tennissen in haar categorie. Ze pakte de tennishandschoen op, en de racket, en reisde naar Noordwijk. In de eerste ronde won ze de eerste set en dat bleek van de kampioen van het vorige jaar te zijn. Dat wist Wil trouwens niet. De titelverdedigster stelde nog voor om, vanwege de harde wind,  op een andere baan te spelen, maar Wil vond het allemaal prima zo, waarna de umpire besloot om op hetzelfde court door te gaan. ‘Mevrouw’ Hulshof won en behaalde haar eerste nationale titel. Knap! Als navigator wordt een nationale titel voor Hans Peters lastig. De Natuurstudiegroep van de Heemkunde reisde met twee auto’s naar het Teutoburgerwald om daar te genieten van orchideeën. In de eerste auto reed Harry Wolbers met zijn passagiers en Ben Heerink chauffeurde achter hem aan met Hans Peters als de man die deze kar naar de juiste plek  zou dirigeren. De opdracht van Hans aan Ben was niet zo moeilijk: “Volg de auto van Harry Wolbers.” Dat hebben ze naar eigen idee keurig gedaan, totdat ‘Harry’ de afslag naar een benzinepomp nam. Ben Heerink volgde trouw het commando van Hans en parkeerde zijn auto er achter. De monden vielen echter open toen er ineens een totaal andere ‘Harry’ uit deze auto stapte. Ze hadden vele kilometers lang de verkeerde auto gevolgd. Stel je eens voor dat deze verkeerde Harry naar Hamburg was gereden……… De excursie was overigens, mede door navigator Tom-Tom Peters, een daverend succes! Volgend jaar naar de Eifel: We zijn benieuwd.