Siepelsaegh: los geheugen kaartje, een wolf en een storing

Loes Markus, Rosalien Krabbe en Lidy Tijink kwamen  vrijdagavond terug van een theaterbezoek in Almelo. In de auto kregen ze nabij Reutum nog een voorstelling. Bij de Molenberg zagen deze Roodkapjes  in hun koplampen een wolf oversteken. Ze reageerden als 3 van de 7 geitjes en zelfs de volgende dag waren ze er nog opgewonden van. “In de koplampen konden we de wolf goed zien. Naar ons idee voldeed het aan alle kenmerken. Zulke grote ogen, die ons recht aankeken!!!! “  Waarschijnlijk heeft de wolf op dat moment hetzelfde gedacht. Het beest stak doodgemoedereerd de weg over. Helaas is er geen foto van gemaakt. Misschien dat wolvenkenner Roel Korbee uitsluitsel kan geven of het beest hier op dat tijdstip heeft gelopen, want in enkele gevallen kan dat nagegaan worden, omdat een aantal wolven voorzien zijn van een zender.  Een radio met een  geheime zender was vast interessanter voor Jeffrey Bruns,  want die is druk bezig om zijn pas gekochte huis te renoveren want er moet het nodige gebeuren. Het leek wel of ze het hele weekend gelijktijdig aan het schuren, zagen en boren waren. Het raam ver open en af en toe trokken stofwolken naar buiten en zag je binnen slechts witte mannetjes. Het was in ieder een grote klus, hard doorwerken en zitten was er nauwelijks bij. Op de zittingsavonden (de naam zegt het al) wordt natuurlijk wel gezeten, maar dit jaar was het succes van deze avonden bijna niet doorgegaan. Op de ochtend voor de vrijdag voorstelling bleek er een stroomkabel doorgetrokken te zijn bij de werkzaamheden aan de Wildehof. Door deze storing zaten de mensen in de sporthal zonder licht en zonder koeling en dus werd er hulp ingeschakeld.  Zelfs Ronald Arens kon het niet verhelpen en dus moest er met man en macht   een noodoplossing worden gezocht. Gelukkig zijn dan de (nood)aggregaatjes van Ellen Haarhuis er nog en kreeg men met wat goed bedachte omleidingen de meterkast aan het werk en stroomde er weer elektriciteit door de kabels. De zitting leed er niet onder en het was weer een prachtige weekend, al kreeg artiest Ignard Eshuis het zaterdag op het podium alsnog wel even erg warm. In zijn schitterende stuk over de kermis maakte hij gebruik van een toetsenbordje waar herkenbare kermisgeluiden uit kwamen. Maar op de zaterdag kwam er ineens helemaal niets meer uit. De rasartiest liet zich niet uit het veld slaan en ving één en ander improviserend op en zo werd ook deze storing niet als storend ervaren. Achteraf bleek het geheugenkaartje los in het toetsenbord te zitten en mocht Ignard vlak voor de finale nog even laten horen wat het publiek allemaal gemist had. Heerlijk om te zien dat ook bij de Othmarridders dingen mis kunnen en mogen gaan. Het feest werd op deze zaterdag afgesloten met een jubileumpje van niemand minder dan prins Tim 1. Als lid van de Raad van Elf en nu als Jubelprins zat hij voor de 33^e keer op de bok op het podium. Hij had het ook verschrikkelijk warm en heeft een jasje uitgedaan, maar dat is eigenlijk ook niet zo erg voor deze sympathieke hoogheid, die de Othmarridders vast met veel elan door het jubileumjaar zal loodsen.