Column

Siepelsaegh: los geheugen kaartje, een wolf en een storing

Column | Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 31 januari 2018

Siepelsaegh: los geheugen kaartje, een wolf en een storing

Loes Markus, Rosalien Krabbe en Lidy Tijink kwamen vrijdagavond terug van een theaterbezoek in Almelo. In de auto kregen ze nabij Reutum nog een voorstelling. Bij de Molenberg zagen deze Roodkapjes in hun koplampen een wolf oversteken. Ze reageerden als 3 van de 7 geitjes en zelfs de volgende dag waren ze er nog opgewonden van. “In de koplampen konden we de wolf goed zien. Naar ons idee voldeed het aan alle kenmerken. Zulke grote ogen, die ons recht aankeken!!!! “ Waarschijnlijk heeft de wolf op dat moment hetzelfde gedacht. Het beest stak doodgemoedereerd de weg over. Helaas is er geen foto van gemaakt. Misschien dat wolvenkenner Roel Korbee uitsluitsel kan geven of het beest hier op dat tijdstip heeft gelopen, want in enkele gevallen kan dat nagegaan worden, omdat een aantal wolven voorzien zijn van een zender. Een radio met een geheime zender was vast interessanter voor Jeffrey Bruns, want die is druk bezig om zijn pas gekochte huis te renoveren want er moet het nodige gebeuren. Het leek wel of ze het hele weekend gelijktijdig aan het schuren, zagen en boren waren. Het raam ver open en af en toe trokken stofwolken naar buiten en zag je binnen slechts witte mannetjes. Het was in ieder een grote klus, hard doorwerken en zitten was er nauwelijks bij. Op de zittingsavonden (de naam zegt het al) wordt natuurlijk wel gezeten, maar dit jaar was het succes van deze avonden bijna niet doorgegaan. Op de ochtend voor de vrijdag voorstelling bleek er een stroomkabel doorgetrokken te zijn bij de werkzaamheden aan de Wildehof. Door deze storing zaten de mensen in de sporthal zonder licht en zonder koeling en dus werd er hulp ingeschakeld. Zelfs Ronald Arens kon het niet verhelpen en dus moest er met man en macht een noodoplossing worden gezocht. Gelukkig zijn dan de (nood)aggregaatjes van Ellen Haarhuis er nog en kreeg men met wat goed bedachte omleidingen de meterkast aan het werk en stroomde er weer elektriciteit door de kabels. De zitting leed er niet onder en het was weer een prachtige weekend, al kreeg artiest Ignard Eshuis het zaterdag op het podium alsnog wel even erg warm. In zijn schitterende stuk over de kermis maakte hij gebruik van een toetsenbordje waar herkenbare kermisgeluiden uit kwamen. Maar op de zaterdag kwam er ineens helemaal niets meer uit. De rasartiest liet zich niet uit het veld slaan en ving één en ander improviserend op en zo werd ook deze storing niet als storend ervaren. Achteraf bleek het geheugenkaartje los in het toetsenbord te zitten en mocht Ignard vlak voor de finale nog even laten horen wat het publiek allemaal gemist had. Heerlijk om te zien dat ook bij de Othmarridders dingen mis kunnen en mogen gaan. Het feest werd op deze zaterdag afgesloten met een jubileumpje van niemand minder dan prins Tim 1. Als lid van de Raad van Elf en nu als Jubelprins zat hij voor de 33^e keer op de bok op het podium. Hij had het ook verschrikkelijk warm en heeft een jasje uitgedaan, maar dat is eigenlijk ook niet zo erg voor deze sympathieke hoogheid, die de Othmarridders vast met veel elan door het jubileumjaar zal loodsen.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree