Column

Siepelsaegh met bijzondere ontmoetingen

Column | Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 18 juni 2014

Siepelsaegh met bijzondere ontmoetingen

Een hele bijzondere ontmoeting hadden Jan Veldboer en zijn vrouw. Van zijn “bonussen”, die hij in tegenstelling tot anderen zeer zeker heeft verdiend, heeft de voormalige Rabobankwerknemer een leuke vakantie kunnen boeken naar Italië. Op het St. Pietersplein kwamen Jan en zijn Karin vrijwel oog in oog te staan met paus Franciscus. Deze sprak enkele woorden en Jan zou zweren dat er “Ciao Jan en Karin oet Oatmössche” klonk. Helaas kunnen we dat op de foto, die Jan genomen heeft, niet horen. Ze hebben op deze spirituele ervaring nog wel een geestverruimend drankje ingenomen. Alphons Weierink interviewde een aantal parochianen, die de kloosterkapel als spiritueel centrum gaan inrichten. Na afloop legde hij zijn aantekeningen op het dak van zijn autootje, stapte in en vergat de papieren. Geloof het of niet, deze spirituele aantekeningen vlogen richting de hemel en Alphons heeft ze niet meer teruggevonden. Gelukkig waait het niet in zijn hoofd en dus kwam het verhaal gewoon helder in de krant. Of dit spiritueel initiatief zo geestverhelderend is dat er nu nieuwe plannen voor het klooster gelanceerd worden is nog maar de vraag. Het is stil in en om het klooster, en dat is alleen een voordeel voor de stiltekapel. Nooit stil is de organisatie van de Fietsdag. Voor, tijdens en na afloop wordt er veel gelachen en zeker toen een mevrouw vroeg of ze de papieren route van 25 kilometer mee mocht hebben. Die was op, maar er lag er nog wel eentje van 50 kilometer. “Als u die doormidden knipt, dan hebt u ook een route van 25 kilometer,” stelde Rob Meijer voor. De mevrouw keek met open mond naar de pretogen van Rob. “Ja ja, op zo’n fiets,” reageerde ze, en dat is dan ook wel weer heel ad rem. Hans Bolscher heeft zich spontaan opgeworpen als de muizenvanger van Ootmarsum. Iedere morgen duikt hij fluitend het zwembad in om een paar baantjes te trekken. Een aantal dames stond deze week ook al te trappelen om het water in te gaan, maar dat deden ze pas toen waterrat Hans eerst een paar zwemmende muisjes uit het water had gehaald. Die beestjes bleken een redelijk tempo te hebben en scherpe tandjes. De vinger van Hans was de klos en met vier gaatjes daarin, waren de muisjes dus niet voor één gat te vangen. Misschien moet er een muizentrapje in het zwembad worden aangebracht om erger te voorkomen. Ook nat wordt het afscheid van Trimaran, want zonder nattigheid geen spetterend afscheid. Met een jubelend persbericht laten ze weten dat Trimaran afzwaait en per 1 juli stopt met de activiteiten voor jongeren onder meer in Ootmarsum. Zo’n feest is dat helemaal niet, want waar moeten onze jongeren nu opgevangen worden? Er is geen geld meer, en stukje bij beetje wordt de kraan nu dichtgedraaid en kan ook ’n Emter op slot. Daar kan Ootmarsum niet blij mee zijn, eigenlijk is het diep droevig. Dan staat er ook nog dat jongeren uitgenodigd worden om de eer van hun dorp hoog te houden. We houden graag de eer hoog, maar Ootmarsum is geen………Wat staat zo’n organisatie toch een eind van de realiteit af. Een heel andere realiteit is die van Robin Borghuis, die maar liefst 6 keer de Alp d’Huez is opgefietst. Thuisgekomen heeft hij geen tijd om zijn fietsband te plakken, dus vraagt hij dat aan zijn buurman. Dit lijkt niet op naast de fiets lopen, maar deze houding lijkt op naast de schoenen lopen. Of gewend aan een professioneel team. En ach, als je voor het goede doel die Alp d’Huez (een aantal keren) hebt bedwongen. Dan mag je misschien best, hééél even, naast je schoenen lopen. Bij het zien van de nu op het Springendal gespotte wolf zullen veel mensen het op een lopen zetten. In de saegh van volgende week vervolgen we dit sprookje van Roelkapje en de wolf!

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree