Column

Siepelsaegh met een kat een kauw en een Baars

Column | Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 4 mei 2016

Siepelsaegh met een kat een kauw en een Baars

Ootmarsum scoorde hoog tijdens de lintjesregen in de sneeuw, want op 26 april lag er ’s morgens nog een dun laagje wit op weg naar Denekamp. Ondanks dat, togen drie Siepels in hun dagelijkse kloffie naar ‘n doarp voor een ‘vergadering’, die later een hoogtepunt in hun leven zou worden. Om dat in gepaste stijl te laten plaatsvinden, lieten welingelichte kringen, de naaste familieleden weten om toch maar “het nette pak” naar het gemeentehuis in Denekamp mee te nemen. In de burgemeesterskamer aangekomen is het ineens duidelijk voor de drie heren dat een trui toch niet helemaal past bij de te verwachten ceremonie. Op dat moment komt er een colbertje binnen, die door Betsie aan manlief Henk Heerink wordt gegeven. Even later wordt er door een ambtenaar een compleet pak binnengebracht, onduidelijk voor wie. Jan Tenniglo zegt niets en Jan Heerink denkt, ondersteund door Hans van Zuilekom, dat dit wel eens van hem kan zijn. Op het verkeerde been gezet (en dat maakt het niet makkelijker), probeert Jan Heerink zich in het pak te worstelen. Op dan moment komt Fien Heerink binnenstormen met in een plastic tas een colbertje en zo helpt ze haar Jan uit de worstelstrijd. Op dat moment laat Jan Tenniglo zich ontvallen dat het eerste pak toch wel eens van hem kon zijn, met de woorden “Dat komt mie wa bekend veur”, De heren zagen er even later uit, zoals het Zijne Majesteit behaagt……..Een pak van ons hart. De Siepelin die ook een lintje kreeg, Liny Voorpostel, blijft buiten beschouwing. Zij kwam als altijd, goed gekleed voor de dag. Alle geridderden, langs deze weg, van harte gefeliciteerd!. De weg van Karin Baanstra om folders voor de Boedelmarkt van Ootmusica rond te brengen leidde langs vele brievenbussen. Bij één bus voelde ze meer dan alleen borstelhaartjes, want aan de andere kant zat een kat, helaas niet in de gordijnen, die de klauwen vol in de vingers van de onfortuinlijke bezorgster zette. Zowel de kat als Karin zetten het op een schreeuwen. Na een snelle terugtrek beweging kwam de gleuf weer vrij en kon Karin Baanstra haar geteisterde vinger eens goed bekijken. Een ‘geteisterde’ man is Lucas Lohuis, want de koster van de Protestantse kerk is de afgelopen weken al verschillende keren aangevallen door een kauw, die ergens op ’t Pläske zijn broedplaats heeft. Dat gezeik op het Pläske is Lucas eigenlijk zat, en dus kijkt hij bij het binnenlopen en het verlaten van de kerk wel drie keer uit of dat beest niet op het hoekje van Ons Gebouw zit. Lucas is gelukkig nog niet bezig met zijn kraaienmars, maar hoopt binnenkort wel te kunnen zingen ‘Moeder onze kraai is……………de gelukkige ouder geworden van jongen, die het nest zijn uitgevlogen.’ Gelukkig is het Joods monument teruggekeerd. Wel op een andere wijze, maar zeker op een indrukwekkende manier. Het monument is gemaakt van Cortenstaal dat na verloop van tijd roestbruin wordt, maar niet wegroest. Dat bruin worden ging in Ootmarsum verbazingwekkend snel, maar dat heeft een reden en die is van te voren bedacht. De makers hebben dit staal na het onthullen van het monument ingespoten met een speciaal goedje, waardoor het inderdaad heel snel een roestig kleurtje kreeg. Herman Baars mag dit zelfs, als graffiti specialist, met een hogedruk spuit nog een aantal keren overdoen, zodat dit bijzondere monument tijdens de 4 mei viering het beoogde effect heeft.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree