Siepelsaegh met nachtburgemeester en waar is het vogeltje?

Kunnen we Rob Meijer na het succes van de Museumnacht  benoemen tot nachtburgemeester van Ootmarsum? Het lijkt er wel op, want hij was toch wel zoals we van een echte Siepel mogen verwachten, de smaakmaker van de organisatie van deze nieuwe primeur in Ootmarsum.  Van alle kanten kregen Rob en zijn werkgroepleden lof toegezwaaid,  want samen hebben ze een leuke nieuwe activiteit aan het toch al grote scenario van evenementen toegevoegd.  Maar….. of het een vervolg krijgt, schijnt nog de vraag te zijn. Dat heeft uiteraard ook te maken met geld. Misschien heeft iemand nog wat contanten in een nachtkluis liggen? Het zou jammer zijn dat we na één jaar de tuktuks al niet meer terug zien komen. Henk Sjoers had bijna zijn hele familie opgetrommeld om als chauffeur dienst te doen en ook zij hebben een heleboel lol met elkaar gehad. Een jong stelletje vond het geluk in ’n Tuk Tuk. Helaas van korte duur die ritjes. Ben Steggink had onlangs voor zijn dochter een mooi stuk kunstgras meegenomen. Als een echte vakman “installeerde” hij dit in het tuintje en tevreden keek hij naar het kunstige resultaat. Dochterlief was in eerste instantie ook bijzonder blij met het stukje kunstgras in de tuin, totdat de zon haar stralen wierp op deze groene vezels. Het gras reflecteerde als een soort kunstlicht door het raam en Ben’s dochter kon alleen nog maar met een zonnebril naar buiten kijken.  Kunstenmaker Ben liet er verder geen gras over groeien en draaide de mat een kwartslag, zodat de stralen van de zon op een andere wijze werden teruggekaatst en dat zorgde bij alle betrokkenen voor een zonnig humeur.  Het humeur van ‘oonze Nel’  Steinmeijer is door de regel erg zonnig. Enige tijd geleden hoorde ze in huis het geluid van een vogeltje. Ze deed haar I-pad met de tijdrovende spelletjes even aan de kant en ging op zoek. Geen vogeltje. Terug naar het intensieve spel, opnieuw het geluid van een vogeltje en dus ging Nel opnieuw op zoek waar dat vogeltje toch kon zitten. Het beestje was natuurlijk ‘geschrokken’ van de rondlopende vrouw. Nel heeft het hele appartement doorzocht, maar trof nergens een fladderend, laat staan vliegend of fluitend beestje aan.   De I-pad weer op schoot genomen en opnieuw klonk het fluiten van een vogeltje. Nu drong het tot Nel door. Het geluid hoorde bij het Apple-tje, die vanaf nu I Nightingale heet.  Willy Damhuis kan niet noemenswaardig zingen, maar slaakte wel een bijzondere kreet toen hij zijn teennagels wilde laten bijwerken door een bekende pedicure. Maar bij het uitdoen van de sokken bleek een niet geknipte vingernagel aan zijn vinger voor een bloederig tafereel te zorgen. De arme Willy haalde zijn huid open en kon van de pedicure direct door naar de huisartsenpost om daar een flink aantal hechtingen te laten plaatsen in zijn been.  Echt gebeurd, maar wát een krom verhaal. Bertus Krom is een mooi verhaal apart. De wegwerkzaamheden aan de N349 gingen ook niet aan zijn deur voorbij. Op het moment dat hij hoorde dat zijn buurman op een verkeersbord werd aangegeven met “Autobedrijf Boerrigter wel bereikbaar”, liet Bertus weten de gemeente te gaan bellen. “Ik wil ook een bord om te laten zien dat ik bereikbaar ben”, vertelde de hoogbejaarde, maar nog altijd kiene Bertus Krom aan zijn koffiegenoten. Voor wie Bertus bereikbaar wilde zijn, dat laten we mooi in het midden!!!