Column | Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 10 oktober 2013

Siepelsaegh met nieuwe? Zwarte Piet en twee nieuwe artsen

Het is misschien toch wel de week van de vrouwen geweest in Ootmarsum. Vrouwen met lef, smaakmakend en smaakvol. Heleen van Royen en Judith Wiersema komen niet iedere dag in ons stadje en dan is het toch wel heel bijzonder als je oog in oog te staan met een schrijfster en een kunstenares, die landelijke bekendheid genieten. En als Heleen in haar toespraak tijdens de opening van de expositie van Judith ook nog zegt dat Ootmarsum leuker is dan Ghana, dat geeft dan toch wel weer wat extra Ootmarsumse adrenaline in je lijf. Misschien voor alle duidelijkheid, de schrijfster van Royen had jaren geleden drie weken vakantie in Ghana geboekt, barstte echter van heimwee en vertrok na twee weken uit Ghana om de laatste week neer te strijken in hotel de Wiemsel in, jawel Ootmarsum. “Het werd een fantastische vakantieweek en dus is Ootmarsum veel leuker dan Ghana.” De complimenten gaan natuurlijk ook uit naar Simone Heller, die de komst van deze twee bijzondere ladies voor elkaar heeft gebokst. Nog twee heel bijzondere dames zijn de twee Brunninkhuis zussen Jorieke en Ellen, want zij studeerden tegelijkertijd af als arts in Groningen. Twee jonge vrouwen, die gezamenlijk met de bul in handen, breeduit lachend genieten van hun prachtige prestatie. Van dit unieke gebeuren krijg je misschien wel een overdosis adrenaline. Dat mag met deze artsen in de buurt trouwens rustig verkeerd aflopen. In ieder geval willen we beide dames van harte feliciteren. Niet alles bij vrouwen liep goed af, want Gé Tillemans kwam op een heel ongelukkig moment ten val. Samen met echtgenoot Frans waren ze bijna vijftig jaar getrouwd, toen Gé besloot om vlak voor het feest het huis nog een goede beurt te geven. Daar hoort ook het ramen lappen bij. Gé klom op een stoel en alles werd hoe langer hoe helderder. De stoel dacht er wat anders over, besloot om Gé er bij te lappen en niet veel later lag de bijna gouden huwelijksvrouw op de tegels van de keukenvloer. Er was geen mogelijkheid om een wens te doen bij deze vallende ster anders had Frans vast een goede afloop gewenst. Helaas, ze brak haar arm. Dan zou je zomaar op je eigen feest met een foeilelijk blauw stukje gips om je arm rondlopen. Gelukkig kwam de 86-jarige Marie Bossink met een oplossing. Zij maakte, passend bij het feest, een goudkleurig hoesje en dat werd over het blauwe gips geschoven. Het gouden feest in het stadshotel kon beginnen, daar waar ooit de liefde tussen Frans en Gé is begonnen. Hij was daar op vakantie en zij werkte toen in 1960 in ‘Het Witte Huis’ en zo startte met een afspraakje hun gouden toekomst. Wij gunnen wethouder Loes Stokkelaar een gouden toekomst binnen de gemeente, maar om nu opnieuw in de krant te laten optekenen dat de schop de grond in gaat voor de Commanderieplannen getuigt van lef en nog niet van realiteit. Teveel mensen, buurten en instanties hebben moeite met de plannen en dus moet er nog heel wat gestreden worden om de Commanderie, ooit het bestuurscentrum van Twente, in volle glorie te herstellen. Ronnie Kemna heeft ook wat te herstellen. Hij is druk bezig om zijn woning aan de Denekamperstraat te renoveren. Met een strakke oostenwind kon je afgelopen week twee marsmannetjes asbest zien verwijderen, terwijl de krachtige wind de asbestdeeltjes richting het centrum slingerde. De buren en met name Jan Kamphuis vroeg zich af of hij ingepakt als een marsmannetje nu boodschappen moest gaan doen om zijn gezondheid te garanderen. Dat moet ook bij Ronnie indruk hebben gemaakt, want niet veel later zakte hij zelf door de schoorsteen. Het kan natuurlijk een onderdeel geweest zijn van de cursus ‘Hoe word ik Zwarte Piet’ . Misschien een reden voor onze Sinterklaascommissie om eens na te denken over het inschakelen van Ronnie als de eerste Piet, die door zijn eigen schoorsteen zakt. Als daar een examen voor te verzinnen is, dan is Ronnie niet verder gezakt, maar erg geslaagd.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree