Siepelsaegh met nieuwe? Zwarte Piet en twee nieuwe artsen

Het is misschien toch wel de week van de vrouwen geweest in Ootmarsum.  Vrouwen met lef, smaakmakend en smaakvol.  Heleen van Royen en Judith Wiersema komen niet iedere dag in ons stadje en dan is het toch wel heel bijzonder als je oog in oog te staan met een schrijfster en een kunstenares, die landelijke bekendheid genieten.  En als Heleen in haar toespraak tijdens de opening van de expositie van Judith ook nog zegt dat Ootmarsum leuker is dan Ghana, dat geeft dan toch wel weer wat extra  Ootmarsumse adrenaline in je lijf. Misschien voor alle duidelijkheid, de schrijfster van Royen had jaren geleden drie weken vakantie in Ghana geboekt,  barstte echter van heimwee en vertrok na twee weken uit Ghana om de laatste week neer te strijken in hotel de Wiemsel in, jawel Ootmarsum.  “Het werd een fantastische vakantieweek en dus is Ootmarsum veel leuker dan Ghana.”   De complimenten gaan natuurlijk ook uit naar Simone Heller, die de komst van deze twee bijzondere ladies voor elkaar heeft gebokst. Nog twee heel bijzondere dames zijn de twee Brunninkhuis zussen Jorieke en Ellen, want zij studeerden tegelijkertijd af als arts in Groningen.  Twee jonge vrouwen, die gezamenlijk met de bul in handen, breeduit lachend genieten van hun prachtige prestatie. Van dit unieke gebeuren krijg je misschien wel een overdosis adrenaline. Dat mag met deze artsen in de buurt trouwens rustig verkeerd aflopen.  In ieder geval willen we beide dames van harte feliciteren.  Niet alles bij vrouwen liep goed af, want Gé Tillemans kwam op een heel ongelukkig moment ten val.  Samen met echtgenoot Frans waren ze bijna vijftig jaar getrouwd, toen Gé besloot om vlak voor het feest het huis nog een goede beurt te geven. Daar hoort ook het ramen lappen bij. Gé klom op een stoel en alles werd hoe langer hoe helderder. De stoel dacht er wat anders over, besloot om Gé er bij te lappen en niet veel later lag de bijna gouden huwelijksvrouw op de tegels van de keukenvloer.  Er was geen mogelijkheid om een wens te doen bij deze vallende ster anders had Frans vast een goede afloop gewenst. Helaas, ze brak haar arm. Dan zou je zomaar op je eigen feest met een foeilelijk blauw stukje gips om je arm rondlopen. Gelukkig kwam de 86-jarige Marie Bossink met een oplossing. Zij maakte, passend bij het feest, een goudkleurig hoesje en dat werd over het blauwe gips geschoven. Het gouden feest in het stadshotel kon beginnen, daar waar ooit de liefde tussen Frans en Gé is begonnen. Hij was daar op vakantie en zij werkte toen in 1960 in ‘Het Witte Huis’ en zo startte met een afspraakje hun gouden toekomst.  Wij gunnen wethouder Loes Stokkelaar een gouden toekomst binnen de gemeente, maar om nu opnieuw in de krant te laten optekenen dat de schop de grond in gaat voor de Commanderieplannen getuigt van lef en nog niet van realiteit. Teveel mensen, buurten en instanties hebben moeite met de plannen en dus moet er nog heel wat gestreden worden om de Commanderie, ooit het bestuurscentrum van Twente, in volle glorie te herstellen. Ronnie Kemna heeft ook wat te herstellen. Hij is druk bezig om zijn woning aan de Denekamperstraat te renoveren. Met een strakke oostenwind kon je afgelopen week twee marsmannetjes asbest zien verwijderen, terwijl de krachtige wind de asbestdeeltjes richting het centrum slingerde. De buren en met name Jan Kamphuis vroeg zich af of hij ingepakt als een marsmannetje nu boodschappen moest gaan doen om zijn gezondheid te garanderen. Dat moet ook bij Ronnie indruk hebben gemaakt, want niet veel later zakte hij zelf door de schoorsteen. Het kan natuurlijk een onderdeel geweest zijn van de cursus ‘Hoe word ik Zwarte Piet’ . Misschien een reden voor onze Sinterklaascommissie om eens na te denken over het inschakelen van Ronnie als de eerste Piet, die door zijn eigen schoorsteen zakt.  Als daar een examen voor te verzinnen is, dan is Ronnie niet verder gezakt, maar erg geslaagd.