Siepelsaegh: Molen in vreugdestand?

Zoals het er nu voor staat, valt er iets te erven. Het molenaarsambacht is namelijk genomineerd als immaterieel erfgoed. Molens zijn al sinds eeuwen met Nederland verbonden. Molenaars zijn nodig om de molens te laten draaien. Ook in de toekomst moeten we kunnen blijven genieten van de werking van deze dynamische monumenten. Door het molenaarsambacht voor te dragen bij UNESCO, gaat het vakmanschap van werken met molens niet verloren voor volgende generaties en blijft Nederland hét molenland bij uitstek. Dat is toch een mooie opsteker en dat geldt ook voor de Ootmarsumse molenaars, die soms letterlijk en soms figuurlijk de molen van Oude Hengel nieuw leven inblazen om de wieken te laten draaien.  Ziet u ze al blazen?  Direct na Sinterblaas geeft de Unesco wel of geen groen licht en kan de molen aan de Oldenzaalsestraat hopelijk in de vreugdestand.  Ben en Miny Morshuis beleven veel vreugde, zoals Ben het zelf verwoordde,  aan hun ‘nageslacht’:  een fuchsia met de naam Ben Morshuis. In deze donkere tijden voor Kerst is het  een ‘afgestorven’ plantje, die natuurlijk de winter moet overleven. Dat Ben en Miny niet zo heel veel vertrouwen hebben in hun eigen plantenkennis, heeft er toe geleid dat ze voor de Morshuisfuchsia tijdelijk een pleeggezin hebben gezocht en wel bij Els Loman, die al jarenlang Flora Ootmarsum mede kleur geeft. Na de winter wordt de Fuchsia naar de Stobbenkamp getransporteerd en krijgt daar ongetwijfeld een onvergetelijke lente en zomer.  De koopavond Ootmarsum ‘Schittert’ (of zoals kapper Martin Hemme zegt “Ootmarsum flikkert”) kan ook uitgroeien tot iets bijzonders. Voor sommigen is het nu al onvergetelijk. Zo trapte Angela Molendijk druk pratend een schitterend kaarslicht van een trapje af en stelde Caspar Kouijzer een record door maar liefst drie schitteraars naar de glashemel te verwijzen. Scherven brengen geluk en misschien geldt dat ook wel voor dit evenement dat nog in ‘de glazen kinderschoenen’ staat. Natuurlijk voegen de her en der op de straatstenen geplaatste waxinelichtjes, al dan niet aangedreven door een batterij, wel extra sfeer toe ten opzichte van een gewone koopavond. Je kunt natuurlijk veel meer met licht en dat bewees de gezellige Kapelstraat waar hele enthousiaste ondernemers zitten, maar ondanks dat te weinig bezoekers komen. Misschien dat het door wat muziek door de straatjes nog aantrekkelijker wordt en dan het festijn besluiten met Swinging Saturday? Onze swingende kok Jan Vos heeft een passend decor gevonden in de Klooster Keuken. In zijn kookstudio aldaar, ontvangt hij groepen uit geheel Twente en tijdens evenementen worden er ook nog eens heerlijke diners verzorgd. We hebben nog geen Vossenstaartsoep op de kaart gezien, maar deze topkok weet ongetwijfeld andere gerechten uit het voormalige klooster te toveren waar de nonnen jaloers op zouden zijn. Kunnen we ook dinercheques inleveren Jan?  Harry oude Elberink kon zijn rijbewijs inleveren. Niet dat hij in aanmerking kwam voor het programma wegmisbruikers, nee integendeel. Hij had zijn tank volgegooid bij Cavia (Carla van de Avia) en zijn PIN-pas of zijn geheugen werkte niet. Het meisje achter de kassa was van een generatie die nooit les heeft  gehad van Harry en dus moest hij (tijdelijk) zijn bescheiden inleveren, wat hij bescheiden als hij is, natuurlijk netjes deed. Om ook heel netjes zonder rijbewijs naar huis te rijden.