Column

Siepelsaegh over lintjes Zwarte Piet en een regenboog in de tuin van AbrahamErnst

Column | siepelsaegh Geplaatst op 1 mei 2019

Siepelsaegh over lintjes Zwarte Piet en een regenboog in de tuin van AbrahamErnst

Aan de Laagsestraat houdt Chris van Benthem een aantal witte sierduiven. Hij houdt van ze, dus krijgen ze alle vrijheid en voelen ze zich in een soort van paradijs. Dat wordt wel eens wreed verstoord als één van de duiven een auto te laat opmerkt, of andersom. Verzuchting bij één van de buurtbewoners: ‘Duif is dood meneer’. Er zijn ook duiven uit het hok van de pure natuurliefhebber Chris, die een wat andere vorm van de eeuwige jachtvelden opzoeken. Zo belandde één van deze fladderaars in de schoorsteen van buurman Martijn Rozendaal. Zijn kinderen dachten dat Zwarte Piet mooi op tijd (of heel veel te laat) was door het gestommel boven in de schouw. Dat bleek dus niet het geval. Wat voor geslacht de duif ook had, deze is zeker doffer geworden en gaat nu als een zwarte Pietenduif door het leven. Het is te hopen dat er nu geen actiegroep van kraaien opstaat die deze duif gaat discrimineren vanwege ‘blackfacing’………..Geen vorm van discriminatie, maar meer een spraakverwarring, de Protestantse kerk is begonnen met een ‘klussenhoek’ en probeert voor allerlei activiteiten vrijwilligers te vinden. Johan Arends had het echter ineens over een knuffelhoek. Fijntjes liet hij weten dat dan de vrijwilligers voor een knuffel wel in de rij willen staan en niet voor een klus. Misschien maken we de verwarring nog groter door er een kussenhoek van te maken……. Het is toch leuk dat Johan de wind uit een andere hoek laat waaien al zit een ongeluk in een klein hoekje en dan is het echt een klus om daar goed uit te komen. Burgemeester Joosten kwam tijdens de lintjesregen niet altijd even goed uit zijn woorden, maar veroorzaakte daarmee geen spraakverwarring. Het warm toespreken van de gedecoreerden van 2019 vormde de basis voor een bijzondere ochtend in het gemeentehuis en daar mag een versprekinkje als ‘een luisterend oog’ niets aan afdoen. Enkelen vroegen zich hierdoor nog wel af of er misschien veel doven en slechthorenden in de zaal waren, maar dat bleek niet het geval. Wel veel lokale ‘helden’. Er werd geridderd en vier Siepels kleurden oranje. Hun namen zijn wel in de verschillende media te vinden en de foto’s daarbij laten duidelijk de blijdschap zien. Een lintje is toch, hoe je het wendt of keert, een blijk van waardering. Het mooie aan een dergelijke dag is ook de wijze, waarop de aspirant gedecoreerden naar het gemeentehuis worden gelokt en de manier waarop het thuisfront van alles moet regelen en ook nog eens ‘gewoon’ moet doen. Het zorgt voor hilarische momenten, maar ook voor irritaties, vermoedens, twijfels en wat al niet meer. De mensen, die het mee mogen maken, zijn achteraf bijzonder blij, mede ook door allerlei hartverwarmende reacties. Zeker blij was ook één van de saeghers. Ernst Busscher bereikte de leeftijd van 50 jaar en zag zijn tuin als verrassingselement gevuld worden door leden van de harmonie Caecilia. Het was een nog niet ‘uitbetaald’ item van het Glazen Huis Ootmarsum. Gerja en Ernst Busscher boden op dit veilingstuk toen ze nog uitbaters waren van hotel de la Poste. In Ootmarsum verzuurt ‘dat wat nog in het vat zit’ niet, en dus was dit een uitgelezen gelegenheid om Abraham met dit concert in het zonnetje te zetten. En dat zonnetje scheen en veroorzaakte op de achtergrond zelfs een regenboog. Een prachtig decor. Abrahamsaegher Ernst, van harte en zeer zeker bedankt voor je inbreng om nagenoeg wekelijks deze saegh tot een leesbaar en graag gelezen verhaal te maken. Mede ook namens vele lezers ontzettend bedankt voor jouw inbreng en uiteraard van harte gefeliciteerd.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree