Bijna non-chalant reageerde Loes Stokkelaar op het nieuws dat Kondor Wessels het project klooster op non-actief zette. Met een no-non-sens verhaal liet ze weten dat er zich al weer andere kandidaten hebben gemeld. Het klooster blijft in zijn huidige vorm dus bestaan, de Radboudzalen worden parkeerplaatsen en dus kan er in de Kloostertuin weer een nieuw stukje groen ten koste van de parkeerplaatsen daar worden gecreëerd. Misschien is het wel handig om in Ootmarsum ook een openbaar toiletgebouwtje te laten verrijzen, waar men non-stop zijn of haar behoefte kan doen. Het leegstaan heeft zo’n 6 jaar geduurd en dat heeft de gemeente ettelijke tonnen gekost. Non-der-ju, denken wij en dat dacht Loes ook toen ze van Ootmarsum naar Denekamp reed en niet verder kon door een grote boom over de weg. Dat kwam door een echte storm, maar het gaat in Ootmarsum ook een keer stormen als er niet gauw een pasklare oplossing komt voor verschillende projecten. Laat alle betrokkenen aan het werk gaan, het liefst non verbaal, want met gezwets komen we geen stap verder. Van non naar monnik is een kleine stap. Hans Olde Monnikhof kon geen stap verzetten of hij hoorde een irritant piepgeluidje. Dus op zoek naar de oorzaak, maar die bleek moeilijk te vinden. Het akelige gepiep stak steeds weer de kop op en met het geduld van een Olde Monnik bleef Hans, zelfs in zijn hof, speuren naar het piep piep piep. Laat de piepshow nou net uit zo’n grote Otto komen, die er dus bij stond als een tijdbom. Hans en José waren bezig om de keuken te renoveren en dus werden de kastjes er uit gebroken. Vrouwlief José vond dat de “oude” accessoires niet meer bij de nieuwe keuken pasten en dus had zij haar digitale kookwekkertje in de otto gedeponeerd. Het raadsel was opgelost. In Café de Grens en bij eigenaar Jan Blom wordt schijnbaar ook veel gepiept, want in korte tijd heeft de café-eigenaar vele exploitanten langs zien komen en net zo hard weg zien rennen. Het café lijkt zo zijn langste tijd te hebben gehad en verschillende mensen zullen dan heel lang opgelucht adem halen. Loes Benerink’s ademhaling stokte, nadat zij er achter kwam dat ze haar paspoort bij Albert Heijn was verloren. Sinds wanneer moet je je trouwens identificeren om bij de grootgrutter te kunnen kopen? Iemand een ID???? De entreekaartjes, die vele KOSC supporters kochten in Deurningen om getuige te zijn van de wedstrijd DSVD-KOSC bleken na 7 minuten de duurste kaartjes ooit te zijn. Een fikse onweer– en hoosbui noopte de scheidsrechter om de wedstrijd te staken en dus dropen de supporters af naar de kantine. Pleister op de wonde was dat men daar op het grote scherm met geen mogelijkheid een eredivisiewedstrijd in beeld kon krijgen, maar wel linksonder een aardig “liefdestafereeltje”. Dat vergoedde de pijn van het entreekaartje, al durfden de mannen die hun eega bij zich hadden, niet die kant op te kijken. Zoveel erotiek zal tijdens de kermis vast niet voorkomen, maar zoveel lol vast wel. We hopen dat het weer zo’n feest wordt dat het voor iedereen leuk blijft! Veel plezier allemaal.
< Vorig / Volgende bericht >
Gerelateerde berichten
Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug
30 mei 2021Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...
Lees verder >Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig
18 april 2021Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...
Lees verder >Siepelsaegh over stemmen
25 maart 2021“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...
Lees verder >