Siepelsaegh relaxende hoogheden en wilde orchi-ideeën

Voor een groot aantal is de carnavalslimiet, letterlijk en figuurlijk, wel bereikt, maar in de Siepelsaegh willen we toch nog even terugkomen op de terugkomst van de Siepeljonkers vanuit Oldenzaal in Ootmarsum. Dat zijn kippenvelmomenten, zeker ook voor de wagenbouwers en de kledingcommissie. De zesde plaats is niet helemaal een topnotering, maar wel een plek met een gouden randje, want opnieuw nestelen de Jonkers zich tussen de gevestigde Twentse wagenbouwnamen. Terug in de Siepelstad kregen ze een onmeunige ontvangst op de Markt. Honderden Siepels stonden daar de Siepeljonkersgroep al op te wachten. Het was mooi om te zien hoe ze een dergelijk onthaal ontvingen!  De hoogheden uit de gemeente Dinkelland ontvingen na het askruisje ophalen een warm, ontspannen onthaal bij de Spa boerderij in Nutter.  Bijna alle carnavalsverenigingen bleken vertegenwoordigd op de Kottelpeer’n en de Keistenen na. Eigenlijk vreemd, want na een dergelijke intensieve periode is een aantal uren echt relaxen toch een heerlijke uitlaatklep. Maar geen Denekamps triootje en ook ridder Niels Bruns en zijn adjudant Bert Bekhuis durfden zich blijkbaar niet bloot te geven. En dat terwijl ze zoveel in hun mars hebben en hun mannetje staan tijdens het carnaval. Blijkbaar uitgevierd…………..Bert Bekhuis zien we binnenkort vast nog wel eens wandelen rondom de Kuiperberg. Met nieuwe wandelpaden is het ook voor hem in “de achtertuin” ruim baan. Sinds kort kan men ook wandelen over een nieuw wandelpad aan de Almelosestraat langs de groene, sappige weilanden voor Engels’ tuin langs. Nog meer beleving van de natuur en straks als de wilde orchideeën bloeien kan men allerlei wilde orgie-ideeën verdringen en is het rustig wandelend genieten van bijvoorbeeld de gevlekte orchis in een onbevlekte omgeving. De wandelpaden breiden zich steeds meer uit rondom de Kuiperberg en inmiddels krijgt ook het landgoed Schutte steeds meer vorm. Daarbij hoort een enorm landhuis dat achter de Kuiperberg is verrezen.  Bouwkundig ambtenaar Ben Burink noemt het een ‘out of the box’ project.

Geen landhuis uit vroegere stijl, maar een moderne variant, zodat men dit over 50 jaar kan waarderen als het landhuis van de eeuw. De meningen blijven vast verdeeld over dit bouwwerk dat een prominente plek heeft gekregen op de flanken van de Kuiperberg. In de Binnenes heeft een oude Mercedes ook een plek gekregen. Of het ‘zijn’ laatste rustplaats is dat is nog maar de vraag, maar de maanden dat het vehikel daar al ligt heeft nog niemand zich om het karkas bekommerd. Misschien dat de gemeente het gevaarte op sleeptouw wil nemen? Het is in ieder geval een rare plek voor een Mercedes zonder krasje. Wat is er toch mee aan de hand? Over hand gesproken….Henk Huzen heeft ook nog weinig krasjes opgelopen, maar vlak voor zijn 25-jarig huwelijksfeest liep hij geen deuk, maar een glip in zijn imago op.  Thuis wilde hij een vaas (voor het boeket van morgen?) naar de keuken brengen, maar de glazen stolp brak en een scherf doorkliefde zijn duim. Op naar de huisartsenpost om de wond te voorzien van de nodige hechtingen kon Henk en zijn Wilma de volgende dag alsnog zijn zilveren huwelijksjubileum vieren. Duimpje op! ! En  van harte!