Siepelsaegh: ‘Siepelhangers blijven hangen’

De verwachtingen waren behoorlijk hoog gespannen. De deelname van de Siepeljonkers aan de Twentse optocht in Oldenzaal gaf reden tot hoop. Het thema was Sesamstraat waarbij een prachtige Tommie en Pino in de strijd werden geworpen. De loopgroep was verdeeld in een Bert – en in een Erniepartij, terwijl het overige gedeelte de kinderschare vertolkte, die met onschuldige en intense blikken keken naar de pracht en praal op de wagens van de Siepeljonkers. Het leek een gouden formule, maar de jury in Oldenzaal dacht er toch anders over. En dus eindigde de Ootmarsumse droom op een teleurstellende 10^e plek en dat was niet helemaal terecht. Een enthousiaste loopgroep trok door de Boeskoolstad en de wagen zag er, ook gelet op de waarderende opmerkingen van buitenstaanders, fantastisch uit. Met zorg en kwaliteit waren de Sesamstraat figuren gebouwd en afgewerkt en er waren de nodige bewegingen te tellen op de praalwagen. De juryleden behoorden waarschijnlijk niet tot de generatie jonge ouders of tot de generatie opa’s en oma’s en dus waren ze vermoedelijk Sesamstraat ontgroeid. Of ze hebben een “je krijgt geen koekje-frustratie” uit hun jeugd niet kunnen verwerken. Dan denk je misschien bij het zien van het schitterende Koekie monster: “Nu een koekje van eigen deeg.” Dat neemt niet weg dat er heel veel complimenten uitgaan naar de wagenbouwers en de loopgroep en met name Rik Wilbers en Maurice Scholten. Zij nemen (als hoofden van de commissie) afscheid om volgend jaar in de schaduw mee te lopen. Nu mogen ze nog even in de schijnwerpers. We praten niet meer over de 10^e plek, nee, ze krijgen ze van het carnavalsvolk in Ootmarsum een dikke 10!!  Dat geldt niet voor sommige Siepelhangers, want de Siepelsaeghredactie kreeg vele klachten te horen van inwoners die geen Siepel hadden ontvangen. Facebookqueen Ans Pross was de eerste die meldde dat ze geen siepel aan de deurknop vond. Ze was er ’s morgens nog wel vroeg uitgekropen om Herman te gaan verwennen……. met een frikadel speciaal met een vers gesneden uitje. Herman kon ook zonder ui wel janken en naaste buurman Jan Hesselink liet de kop ook al hangen. Voor het eerst in 35 jaar gingen deze Siepelhangers zijn deur voorbij. Tim Zweerink trok ook aan de bel maar vond geen Siepel, terwijl Freddie Mensink en zijn vrouw Siny de volgende ochtend vol ongeloof naar hun lege deurknop keken. Gelukkig  had Freddie uit zijn eigen gezellige Siepelhanggroep nog wel een uitje achterover kunnen drukken en dus stond Siny niet helemaal met lege handen. De reden van een uiloze deurknop kan niet het gebrek aan Siepels zijn, want Autobedrijf Heisterkamp ruikt er nu nog naar en Ossenvoort zat helemaal vol met Siepelhangers die er met een volle zak op uittrokken. Vermoedelijk zijn deze verantwoordelijke  lopers ergens blijven hangen en wist men na teveel pauzes niet meer de juiste weg te vinden. De klaagbede geeft wel aan dat inwoners er ieder jaar op rekenen en dus nu enigszins in hun vertrouwen zijn beschaamd. Dat is een goede les voor de Othmarridders om de Siepelhangers niet alleen op alcoholcapaciteit te selecteren. Ruim 20 Siepels, waaronder een klein aantal vrouwelijke, nam zonder alcohol wel verantwoordelijkheid en wel om de Stadsraad in leven te houden. Er is dus nog toekomst voor deze raad, die we in Ootmarsum met raad en daad terzijde moeten staan. Belangrijk dat ze er nog zijn, het moet want dat geeft de burger moed.