In de wereld is er niet zoveel veranderd, alleen het jaartal. Dat zeggen de mensen, die het meest nuchter zijn gebleven tijdens de overgang van oud naar nieuw. Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Wat heb je achtergelaten, ben je kwijtgeraakt of hoop je in het nieuwe jaar te vinden?
In Ootmarsum hopen we nog wel het één en ander te realiseren. In de eerste plaats is dat de verbreding van de Dusinksweg voordat er iets ernstigs gebeurt. Natuurlijk hopen we op een echte doorbraak van hotel de Vos dat op dit moment alleen vaste gasten kent in de vorm van steenmarters en de nodige jonge “muiters”, die daar ook een mooie vervallen hangplek vinden. En wat gebeurt er met hotel de la Poste? De familie Knol trekt weer aan de teugels en de kans is groot dat het weer geopend wordt. Maar als het Gerja en Ernst Busscher niet is gelukt, wie is er dan wel in staat om van deze nostalgische plek een succes te maken? Voor de Kerst zou er duidelijkheid komen over de Wiemsel, Wyllandrie en de Wanne. Tja, Kerst, maar welk jaar bedoelde de krant? De naam van Benny Wilbers als investeerder en de projectontwikkelaar wordt hierbij genoemd en dat is degene die de appartementen bij de Wyllandrie heeft gebouwd. Maar wat is zeker in deze tijd? Het Twents Gastenhoes lanceerde op een geschikt moment tijdens het NK wielrennen het Fietshotel. Het bleef tot nu toe bij luchtfietserij, maar we blijven moed houden!
Gelukkig zijn er ook concrete plannen. De Stichting Toeristisch Ondernemersfonds heeft een goed huwelijk gesloten met de VVV en een nieuwe structuur neergelegd. De galerieën hebben een plan. Het moet verfrissender!!, maar dan moet men het niet de Parel van Twente noemen. Een parel is duur, maar de originaliteit van de naam te goedkoop. Goedkoop is niet de komst van mensen uit Arnhem, die in de oude boerderij van Kamphuis aan de Dusinksweg moeten kijken of er ’s nachts ook vleermuizen in en uit vliegen. Dat is echt gebeurd, want als deze vliegende zoogdieren er zouden zitten dan zit de gemeente met de gebakken peren, want dan is deze grond jarenlang niet te verkopen. Aan Teun van Emmerik hoef je voorlopig geen bioscoopkaartje meer te verkopen. Zijn vrouw Ank haalde hem over om eens mee te gaan naar de bios om een 3D film te bekijken. Het duurde niet lang of Teun viel, met een 3D bril op de neus, in slaap. Gelukkig bleek het geluid van de film het gesnurk van deze grenspaalbewaarder te overstemmen. Na afloop bromde Ank dat ze de helft van het bioscoopkaartje wel terug kon vragen, want dat gedeelte had Teun zeker niet van de film meegekregen. Terug naar huis klaagde Teun over slecht zicht, waarop Ank, nog steeds geagiteerd, verklaarde dat de hemel bezaaid stond met lichtgevende sterren en dat het vast met de slaapverwekkende film en met Teun zelf te maken moest hebben. Ondanks het mistige in zijn hoofd begon er bij hem een lichtje te branden. De bril op zijn neus bleek de 3D bril te zijn en zijn eigen ‘pair of glasses’ had hij bij het vertrek uit de bios in de bak gegooid. Terug naar zijn slaapplek en met wat gegrabbel vond Teun in de bak zijn originele bril terug. En met een heldere kijk op het nieuwe jaar blikt Teun niet alleen terug, maar zeker ook vooruit en dat doet de Siepelsaegh ook. Met een nieuw elan en steeds een andere kijk op de plaatselijke gebeurtenissen wensen we onze trouwe volgers een verhelderend 2015 toe.
