Siepelsaegh stemmen in alle maten en soorten en petje af voor Hans

De nieuwe Dusinksweg is mede aangelegd om het vrachtverkeer ruim om Ootmarsum te leiden en dus niet meer vlak langs het centrum te laten rijden. De gemeente heeft naar aanleiding van vragen van politieke partijen, na de opening aangegeven dat er verkeersborden met die strekking bij de Dusinksweg geplaatst moesten worden om de ‘binnenstadroute’ te ontlasten. Er staat momenteel een verkeersbord met de Mors, dat deze rondwegmogelijkheid adviseert.…………….Maar is het niet handig om het vrachtverkeer via de Dusinksweg richting Almelo, Tubbergen te laten rijden? De opening van deze rondweg was op 20 september 2018…………Misschien toch tijd voor betere bewegwijzering. De verkiezingen van de Provinciale Staten en ook de waterschapsverkiezingen zijn van recente datum. In huize Baanstra werd er driftig gediscussieerd op welke partij er gestemd kon worden. De meningen waren verdeeld, maar kleindochter Marcela relativeerde de discussie: “Gaan jullie op K3 stemmen?” Misschien was dat wel de beste keuze geweest. De stemming bij aanwonenden van de Kerspelweg is gedaald tot ver beneden het dieptepunt. De krant gaf hen alle gelegenheid om hun ongenoegen te uiten. Deels terecht, maar ook zij maakten deel uit van het ‘Gebiedscollectief’ en daarmee hadden ze misschien al meer dan drie jaar op de hoogte kunnen zijn van de plannen om de bomen langs ‘hun’ weg te kappen.  Ze hebben wel gelijk dat ze niet over het tijdstip wanneer zijn ingelicht. Het is inmiddels al meer dan 50 jaar geleden dat natuurliefhebbers in Ottershagen hun wenkbrauwen fronsten toen de ruilverkaveling zorgde voor een revolutie in het landschap. De boeren juichten en waren er het helemaal mee eens. Ook toen kon je spreken van ‘cultuurbarbaren’.  Houtwallen en stukken bos werden opgeofferd voor asfalt, akkers en weilanden. In die periode allemaal begrijpelijk, maar ook veel eigenbelang. En ook bij de Kerspelweg is het zo jammer dat het gemeenschappelijke belang niet van de grond komt, ondanks vele overlegsessies, gesprekken en pogingen om de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Dit soort situaties hebben van alles te maken met onze maatschappij die steeds meer verhardt en steeds meer polariseert. Om dat tegen te gaan moeten we het niet accepteren en vooral open blijven communiceren, dan is het leven een stuk minder ingewikkeld. Dat geldt ook voor de kip, die inmiddels een vertrouwde verschijning is geworden aan de Campstede en de Grote Maten. Het beestje is komen binnenwandelen in dit gebied en het wordt deze dame met de mooie kam niet moeilijk gemaakt. Auto’s remmen af en in iedere tuin pikt het beestje voldoende voedsel om te kunnen overleven. De buurt houdt rekening met deze kip en dat is een voorbeeld dat we eigenlijk allemaal breed moeten dragen, het rekening houden met elkaar. Een mooi voorbeeld is ook, dat de Poaskearls paashout nodig hebben. Op het Springendal is (te) veel gekapt en niet alleen loofbomen maar ook sparren. Ideaal paashout en dus was het Paul Brandehof, vrijwilligerscoördinator bij Staatsbosbeheer, die door de bomen het bos zag en het balletje opgooide om het dennenhout een goede bestemming te geven. Straks worden er dus weer drie paaswagens volgeladen met dennenhout uit het Springendal. Dat zorgt dan weer voor een mooi vreugdevuur zoals we dat graag allemaal willen hebben. Helder gecommuniceerd Paul, dus niks onder de pet gehouden. Dat gold wel weer voor Hans Oonk, die zijn sleutels kwijtraakte. Hij had ze in zijn pet gestopt en dat hoofddeksel op zijn kop gezet. Het bleek de sleutel tot weer een mooie anekdote. Daarvoor petje af Hans!