Column

Siepelsaegh tweemaal Zwarte Pieten een ‘gebroken’ Cas en TomTom Karin Veldboer

Column | Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 16 november 2016

Siepelsaegh tweemaal Zwarte Pieten een ‘gebroken’ Cas en TomTom Karin Veldboer

Het verhaal van die tien kleine negertjes zal in verband met de huidige discussies vast niet meer acceptabel zijn, maar toch doet het omvallen van het college er sterk aan denken. Jammer is hierbij dat alleen de hoofdverantwoordelijken van het toneel moeten verdwijnen. Alle gemeenteraadsleden zitten er nog en een aantal roepen roepen ook nog niet verantwoordelijk te zijn voor deze crisis. Maar wel de Zwarte Piet toespelen aan een ander. En van het ambtenarenkorps hoor je al helemaal niets. Hebben deze hun gevallen wethouders uit de wind gehouden? De waarheid komt vermoedelijk pas veel later aan het licht of de pers moet nu al aan onafhankelijke onderzoeksjournalistiek gaan doen. Het lijkt er op dat de door TC Tubantia Pieter van der Vinne oet Tubbig en dus van Noaberkracht naar voren wordt geschoven. Dat zou kunnen, maar hebben we in deze gehele gemeente dan niemand, die als wethouder kan functioneren? Die zijn er vast wel, maar geschikte kandidaten willen zich waarschijnlijk niet in dit wespennest steken, Ach en dan is Pietertje dus een mooi alternatief??? Klinkt weer als eigen belang om iemand anders de kastanjes uit het vuur te laten halen en eigenlijk moet de burger dat niet meer pikken en dus de barricaden op gaan. Heel in het klein ging tijdens de intocht van Sinterklaas, de organisatie daarvan, ook op de barricaden. Er was namelijk een klein Zwart Pietje geboren en daarmee gaf de organisatie bedoeld of onbedoeld wel een signaal af. Het is echter de vraag of dit wordt overgenomen en het zich als een (zwarte) olievlek uitbreidt. De meerderheid in Nederland heeft geen enkele moeite met een Zwarte Piet, en zoekt er ook niets achter. De politiek, de NOS, de RTL laten zich helaas leiden door een ‘kleine’ minderheid, die schijnbaar niets van onschuld snapt. Die minderheid, die ze eigenlijk niet willen zijn, wordt wel steeds minder geliefd, terwijl ze juist meer geaccepteerd willen worden. Ergens gaat er dus iets mis, want zij zorgen er wel voor dat dit kinderfeest in Maassluis leidt tot een zogeheten risicowedstrijd, waarbij iedereen door detectiepoorten moet. In Ootmarsum loopt iedereen blij en gezellig rond in een decor met een stuk of zes Zwarte Pieten, die er samen in Ootmarsum met de Sint er ook nog eens een geweldig verhaal om heen breien. Bij Cas Busscher is er een leuk stukje gips om zijn hand gebreid. Het is het zoveelste ziekenhuisbezoek van één van de tweelingen Cas en Niek. Dit keer dus Cas, die een mooie redding had in het KOSC doel. “Ik sloeg de bal wel uit de goal” zei hij emotioneel, “maar toen brak er iets in mij……het tweede kootje van mijn duim.” Beterschap kerel. De familie Veldboer is onbreekbaar. Met ma Veldboer als wegwijzer, bij wijze van spreken een soort ‘verouderde’ TomTom, het woord wegwijzer dan, renden pa Jan en de drie kinderen Robin, Stephanie (beter bekend als Stiwi) en Rainier, (bij sommigen bekend als Algies) heel hard door het Springendalse bos. Hulde aan een kwartet Veldboeren. Chris IJland is van nature geen hardloper, maar is nu wel de hoogheid van Fleringen. “Met ‘n siepel en ‘n bok an ‘t steur, veurt wij de Kroesmennekes ‘t carnaval deur!” Dat wordt een heel nostalgisch carnaval in Fleringen en met Chris gaat het vast ook wel alaaf hard. Bij twee derby’s in Ootmarsum ging het er ook hard aan toe. De Springendal dames verloren van Eurosped en dus won Siepelin Judith Kamphuis van haar ‘vroegere liefde’. KOSC speelde gelijk tegen SDC met als hoogtepunt dat KOSC man Jan Kamphuis zijn neef Maarten Arendsen als man van de wedstrijd aankruiste………., die speelt echter wel bij de tegenpartij. Het leverde hem nog een pilsje op ook…..van wie…..dat geheim ligt tussen Denekamp en Ootmarsum!!!

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree