Siepelsaegh week 17

Het Oranje gevoel. Kennen we dat in ons stadje?  Al jarenlang vieren we op vrijwel dezelfde wijze het Koninginnefeest en er zijn nauwelijks nieuwe initiatieven te bespeuren. Heeft het met geld te maken of is Ootmarsum een Republikeinenstad? Moeilijk om dit aan te geven. Op 30 april vlijen slechts de Oranje diehards zich op de Markt, zingen gezamenlijk het Wilhelmus, drinken hun Oranjebitter, doen een Oranje plas en concluderen dat het zo goed was. Prima, als iedereen daar vrede mee heeft, dan is dat geen enkel probleem. Problemen zijn er wel voor de badmintonvereniging. In verband met onderhoud aan de tussenwanden ligt juist op deze 30^e april de zaal in sporthal de Schalm plat, en kan het Oranjebadmintonfeest  dus vermoedelijk niet doorgaan. Op de vraag of dat niet een dag later kan was het antwoord dat het door een Duits bedrijf gebeurt, en die zijn op 1 mei vrij…… Oranje boven, Oranje beneden en voor deze planning neemt niemand het Oranje petje af.  Wel petje af voor ’n Baoken uit Groot-Agelo, want zij tonen hart voor hun schooltje. Ze reizen zelfs helemaal naar Den Haag om te protesteren tegen de maatregel om kleine scholen te sluiten. Moedig! Hopelijk slagen ze met vlag en wimpel. Jan Kamphuis was ook al bezig voor de nieuwe koning en wilde dat zijn tuin er piekfijn bijlag. Johan Roelofs passeerde de hardwerkende Jan en vroeg  gekscherend of Jan ook bij hem de tuin kwam doen. Kamphoes Jan wilde voor de lol best met een schoffel en hark naar het huis van Roelofs afreizen, maar vrouw Truus weerhield hem er van, “want dan stoa’j kommende wek in de Siepelsaegh!” Beste Truus, ook jouw actie is het waard om vermeld te worden. Dat geldt trouwens ook voor het bedlampje van Sjoerd en Lidy Groeneveld. Het is een lampje met een bewegingsmelder en dat zorgde er regelmatig voor dat Sjoerd ’s nachts wakker werd. Sjoerd zag vaak het licht, maar werd daar niet gelukkiger van. Stilliggen is een optie, maar het echtpaar wilde zich niet laten leiden door een lampje. Dus heeft Sjoerd besloten om radicale maatregelen te nemen en is het lampje verdwenen. Het losliggende dekbed is echter wel blijven liggen en dat bleek achteraf de oorzaak van het oplichten van het lampje.  De trillingen van het gesnurk werden versterkt door het dekbed en dat was blijkbaar voldoende om het licht te laten ontbranden. Toch vreemd dat er in de vele slapeloze nachten bij Sjoerd zelf geen lichtje  is op gegaan….. Bij Jos Oortman ging er (na een tijdje) wel een lichtje op. Bij de Rabobank functioneerden de buitendeuren niet en dus kon niemand meer bij de flappentap komen. Het was een schakelaar bij de balie die in een verkeerde stand was gezet en de taak aan Jos om dit probleem op te lossen. Dus Jos deed het alarm er af, via de achterdeur naar binnen, schakelaar standje verder, via de achterdeur naar buiten, alarm er op en bij de voordeur controleren. Helaas kent deze schakelaar vele mogelijkheden en dus moest Jos na een nieuw standje steeds dezelfde procedure door, om te kijken  of hij de juiste instelling had gevonden. Na een paar keer was Jos het helemaal zat en belde hij zijn (jarige) kameraad Michel Groeneveld op om  hem te helpen. Jos stelde de schakelaar in en Michel stond bij de voordeur. Uiteindelijk lukte het de beide heren om de juiste stand te vinden en dus was het Hoera, hoera, hoera!  We wensen iedereen een mooie wisseling van de wacht.