Siepelsaegh week 12

Voor het eerst in zijn leven had Jos Oortman een kaartje weten te bemachtigen voor een Europese uitwedstrijd van FC Twente. Net als vele andere Siepels vertrok hij donderdagmiddag richting Gelsenkirchen om daar de uitwedstrijd van de trots van Twente tegen Schalke ’04 te kunnen zien. Jos had zich niet alleen omgetoverd tot een fanatieke Twente supporter, maar fungeerde ook als Bob en reed dus met een auto vol vrienden, you’ll never walk alone, de grens over. Nog maar nauwelijks over de paal werd Jos ingehaald door een Duitse politiewagen met het onverbiddelijke bordje ‘Bitte folgen’. Het bleek dat er een grote algemene verkeerscontrole gaande was. Het “Ausweis” waar om gevraagd werd, had Jos echter niet bij zich, maar hij toonde zijn rijbewijs en de autopapieren. Terwijl de politieagenten deze papieren natrokken, spatte de Europese droom van Jos bijkans uit elkaar. In zijn beste ‘Hohnerduuts’ probeerde hij de agent duidelijk te maken, dat hij hier geen rekening mee had gehouden. De Duitse politieman kreeg warempel nog medelijden ook en liet Bob Jos weer achter het stuur doorrijden, zodat hij uiteindelijk toch de Huntelaar show kon zien. Wie we niet meer actief als looptrainer zien is Gerard Veelers. We mogen echter rustig stellen dat deze 70-jarige Ootmarsummer er voor heeft gezorgd dat er bij (beginnende) OLC lopers vele kilo’s afvlogen. Het klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar daardoor was Gerard Veelers voor de lopersclub zijn gewicht in goud waard. De oorlog, die Berto Rikkink ontketende met de gemeente, bleek geen goud, maar toch wel iets waard. Inmiddels is hij bezig om de 1000m3 grond, die bij hem op het erf zijn gegooid, te gebruiken om zijn weiland te verhogen en te egaliseren en tevens mag hij een dressuurbak verplaatsen en een nieuwe schuur bouwen. Kortom, Bertho heeft op het juiste moment een balletje opgegooid bij de krant en de gemeente en op deze slimme wijze de wedstrijd gewonnen. Twee topsporters in Ootmarsum, die ook graag wedstrijden winnen, waren te zien en te horen tijdens het Open Huis in het Centrum Wildehof. Anne Raben en Steven Eertman vertelden de vele bezoekers hoe ze leefden en trainden voor hun sport en hoe hun voedselgewoontes waren afgestemd om tot topprestaties te komen. Naderhand beantwoordden ze nog wat vragen. Eén van de vragen was van Willy Damhuis, die uit ervaring wist te vertellen, dat veel sporters na een wedstrijd een bezoek brachten aan de Mac Donalds om daar een vette hap tot zich te nemen. Damhuis wilde aangeven dat hij het vreemd vond dat een topsporter zich hiertoe liet verleiden. Fast is goed in de sport, maar fast-food? Je hoorde hem denken:”Een Formule 1 rijder haalt thuis toch ook niet de boodschappen in een Fiat Panda?” Karin Baanstra wilde wat lente in haar klas halen en trok het bos in om het eerste groen en takken met knoppen te verzamelen. Na het bosbezoek kwam ze bij school aan, maar kon de sleutel nergens vinden. “Ach natuurlijk, thuis laten liggen” want ook haar mobiel bleek er niet te zijn. Dus weer naar huis waar druk werd gezocht. Alles op zijn kop, maar geen sleutel, geen mobiel. Toen maar weer terug naar het bos terwijl er vanuit het huisadres driftig gebeld werd. Warempel, daar hoorde Karin Baanstra het bekende geluid van haar mobiel en zelfs de sleutels van de school lagen nog onder een struik. Er werd al vroeg in het seizoen gerammeld in het bos. Lente in Twente, en dat moet ook Gerard Nijhuis hebben gedacht, die zijn hond tijdens het kijken naar een voetbalwedstrijd aan een paal had gebonden. Tijdens de rust, onder het genot van een kop koffie besefte Gerard ineens dat het beest nog steeds voor paal of aan de paal genageld zat. Met een rood hoofd bekende hij, dat hij het beestje deze dag een ander soort hondenleven had toegewenst. Gelukkig kwispelde het beestje nog steeds toen hij zijn baasje terugzag. En als Gerard had kunnen kwispelen……………………