Siepelsaegh week 14

Robert ter Horst is onlangs de dupe geworden van een aantal brute inbrekers. Dat was bij zijn bedrijf op de Mors, waar Robert geruime tijd bezig lijkt te zijn met afrondende werkzaamheden, die maar niet afgerond lijken te worden. Er werden daar twee aanhangers ontvreemd met daarop allerlei materialen. Op een dag zag Robert een auto voorbijkomen, die hij ook gezien meende te hebben op videobeelden van de inbraak. Dus ter Horst bedacht zich geen moment en vloog met zijn auto de verdachte wagen achterna, die overigens met aan ambtenarensnelheid naar de papiercontainer reed. Robert was met een werkgeverssnelheid bijna nog eerder ter plaatse was dan de verdachte bestelauto die hij achtervolgde. Hij vloog uit zijn auto, terwijl uit de andere wagen een verbaasde Jos Burink stapte. Hét gezicht van de gemeente had dit keer een blik van wat overkomt mij nou? Jos kreeg uitleg van de teleurgestelde Robert ter Horst. De vangst viel tegen en dat lag dit keer niet aan Jos Burink. Voor het zevende team van KOSC ontaardde een uitstapje naar Den Haag, om daar de wedstrijd ADO tegen FC Twente mee te maken, bijna tot een confrontatie met de harde kern van FC Twente supporters. De in clubkleuren gestoken spelers van KOSC werden namelijk aangezien voor de zwart-witten van Heracles. Maar als zo’n harde kern van Twente dat in de gaten heeft dan gaat het bij de KOSC ploeg groen en geel door de broek! Gelukkig voor KOSC 7 zijn dat weer de clubkleuren van ADO en liep deze dreigende confrontatie met een sisser af. Misschien heeft de band van de aanhanger van Herman Pross ook een beetje gesist, en is dat de oorzaak geweest van de slechte wegligging. Het ding kwam op de Denekamperstraat nogal een beetje behoorlijk aan het slingeren en zodoende nam Herman onbedoeld de personeelsingang van hotel de Wiemsel. Mooi uit het zicht kon hij daar nog even overwegen wat de oorzaak van het geslinger was. Daarna wilde hij zo snel mogelijk weg van de plek des onheils maar helaas ramde hij daarbij de auto van een Wiemselwerknemer. Herman Pross heeft het natuurlijk allemaal keurig gemeld, maar heeft desondanks een (nieuwe) bijnaam gekregen: Herman Cross. Bij KOSC is de grasmat nog steeds het onderwerp van gesprek. De steppe van ’n Tooslag lokt werkelijk de mooiste opmerkingen uit. Een supporter van tegenstander Eilermark riep tijdens een blessurebehandeling de spelers toe dat ze nu mooi even de tijd hadden om het zand uit hun schoenen te halen. Het zegt alles over de staat van het veld. Het wordt tijd voor vernieuwing, er zijn alleen nog zandlopers op het veld. Het nieuwe licht in het stadscentrum is ook vernieuwd. Tijdelijk ingeschakeld en dus ook weer uitgeschakeld en omgeschakeld enzovoort enzovoorts. Het heeft wel iets losgemaakt in Ootmarsum, want iedereen lijkt een mening te hebben over met name het blauwe licht dat momenteel op de torens straalt. Misschien is het verstandig om binnenkort weer wat stadwandelingen uit te schrijven door de gemeente om de bevolking uitleg te geven over het licht waar velen zich toch aan ergeren. Van de andere kant, wat niet mooi is, is niet mooi, dus laat op korte termijn eens zien waar deze moderne verlichting nog meer toe in staat is. Schijnbaar zijn alle kleurvariaties mogelijk en is het een kwestie van instellen. Stel je er maar vast op in! De stichting Kloostertuin heeft zich er op in gesteld dat ze het bijltje erbij neerleggen. Oftewel, het doel is bereikt. De kloostertuin is er, en hoe! De buren nemen het bijltje nu over en weten inmiddels hoe er mee gehakt moet worden. Deze overdracht ging op zijn Ootmarsums. Zelf wat drank meenemen, stukjes kaas en worst, een woordje, een overdracht en het voorstel om een wandeling door de nieuwe tuin te maken. “Niks daarvan” liet men weten: “Eerst een borrel”.  Hoe heerlijk kan het leven zijn.