Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 4 april 2012

Siepelsaegh week 14

Robert ter Horst is onlangs de dupe geworden van een aantal brute inbrekers. Dat was bij zijn bedrijf op de Mors, waar Robert geruime tijd bezig lijkt te zijn met afrondende werkzaamheden, die maar niet afgerond lijken te worden. Er werden daar twee aanhangers ontvreemd met daarop allerlei materialen. Op een dag zag Robert een auto voorbijkomen, die hij ook gezien meende te hebben op videobeelden van de inbraak. Dus ter Horst bedacht zich geen moment en vloog met zijn auto de verdachte wagen achterna, die overigens met aan ambtenarensnelheid naar de papiercontainer reed. Robert was met een werkgeverssnelheid bijna nog eerder ter plaatse was dan de verdachte bestelauto die hij achtervolgde. Hij vloog uit zijn auto, terwijl uit de andere wagen een verbaasde Jos Burink stapte. Hét gezicht van de gemeente had dit keer een blik van wat overkomt mij nou? Jos kreeg uitleg van de teleurgestelde Robert ter Horst. De vangst viel tegen en dat lag dit keer niet aan Jos Burink. Voor het zevende team van KOSC ontaardde een uitstapje naar Den Haag, om daar de wedstrijd ADO tegen FC Twente mee te maken, bijna tot een confrontatie met de harde kern van FC Twente supporters. De in clubkleuren gestoken spelers van KOSC werden namelijk aangezien voor de zwart-witten van Heracles. Maar als zo’n harde kern van Twente dat in de gaten heeft dan gaat het bij de KOSC ploeg groen en geel door de broek! Gelukkig voor KOSC 7 zijn dat weer de clubkleuren van ADO en liep deze dreigende confrontatie met een sisser af. Misschien heeft de band van de aanhanger van Herman Pross ook een beetje gesist, en is dat de oorzaak geweest van de slechte wegligging. Het ding kwam op de Denekamperstraat nogal een beetje behoorlijk aan het slingeren en zodoende nam Herman onbedoeld de personeelsingang van hotel de Wiemsel. Mooi uit het zicht kon hij daar nog even overwegen wat de oorzaak van het geslinger was. Daarna wilde hij zo snel mogelijk weg van de plek des onheils maar helaas ramde hij daarbij de auto van een Wiemselwerknemer. Herman Pross heeft het natuurlijk allemaal keurig gemeld, maar heeft desondanks een (nieuwe) bijnaam gekregen: Herman Cross. Bij KOSC is de grasmat nog steeds het onderwerp van gesprek. De steppe van ’n Tooslag lokt werkelijk de mooiste opmerkingen uit. Een supporter van tegenstander Eilermark riep tijdens een blessurebehandeling de spelers toe dat ze nu mooi even de tijd hadden om het zand uit hun schoenen te halen. Het zegt alles over de staat van het veld. Het wordt tijd voor vernieuwing, er zijn alleen nog zandlopers op het veld. Het nieuwe licht in het stadscentrum is ook vernieuwd. Tijdelijk ingeschakeld en dus ook weer uitgeschakeld en omgeschakeld enzovoort enzovoorts. Het heeft wel iets losgemaakt in Ootmarsum, want iedereen lijkt een mening te hebben over met name het blauwe licht dat momenteel op de torens straalt. Misschien is het verstandig om binnenkort weer wat stadwandelingen uit te schrijven door de gemeente om de bevolking uitleg te geven over het licht waar velen zich toch aan ergeren. Van de andere kant, wat niet mooi is, is niet mooi, dus laat op korte termijn eens zien waar deze moderne verlichting nog meer toe in staat is. Schijnbaar zijn alle kleurvariaties mogelijk en is het een kwestie van instellen. Stel je er maar vast op in! De stichting Kloostertuin heeft zich er op in gesteld dat ze het bijltje erbij neerleggen. Oftewel, het doel is bereikt. De kloostertuin is er, en hoe! De buren nemen het bijltje nu over en weten inmiddels hoe er mee gehakt moet worden. Deze overdracht ging op zijn Ootmarsums. Zelf wat drank meenemen, stukjes kaas en worst, een woordje, een overdracht en het voorstel om een wandeling door de nieuwe tuin te maken. “Niks daarvan” liet men weten: “Eerst een borrel”. Hoe heerlijk kan het leven zijn.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree