Siepelsaegh week 17

Een week lang het normale nieuws volgen in en om Ootmarsum zorgt voor meer dan voldoende inspiratie voor een saegh. In Huize Franciscus kregen de senioren een “avondje uit” voorgeschoteld met het Weerselose damesdweilorkest Dolce Vita als stampend middelpunt. De muziek was vrolijk, maar oerend hard, zodat alle gehoorapparaten naar één uithoek vluchtten en alle andere apparaatloze senioren met hun handen de oren bedekten. In de pauze stelde één van de muzikanten voor dat zij als kapel buiten voor de deur van de recreatiezaal verder zouden “dweilen”. “Dan hoort u ons nog goed, maar ziet u ons niet.” De meeste senioren hadden het liever andersom gezien. Dolce betekent letterlijk ‘lieflijk, zacht’. Dat gold bij de dames misschien voor hele andere dingen, maar zeker niet voor de muziek.
“I believe in music” was het thema van de harmonie dit jaar tijdens het showconcert. Mooi is het dan dat de vaandeldrager, Gerard Veelers, de enige die dus geen muziek maakt, in het zonnetje wordt gezet vanwege zijn 40-jarig lidmaatschap. Gefeliciteerd! Of we De Brink 1 moeten feliciteren met hun promotie is nog maar de vraag, want het lijkt er op dat de klootschieters tegen wil en dank zijn gepromoveerd. De Brink verloor de kampioenswedstrijd, misschien wel moedwillig, en daar was niemand bij het team rouwig om (wat een kloteninstelling). Peter Veelers kwam zelfs vrolijk op het werk om direct te vertellen dat ze de nodige biertjes hadden gedronken op het feit dat ze niet gepromoveerd waren. De kater kwam dit keer niet van het bier, maar van de NKB, die enkele dagen later communiceerde dat vanwege een fusie ook de nummer 2, De Brink dus, promoveerde naar de Hoofdklasse. Over communicatie gesproken. De heer en mevrouw Heerink, bij ons beter bekend als Jos en Sophie, kregen een brief van de gemeente, waarin ze werden uitgenodigd voor een welkomstavond op 10 mei. In het schrijven werd aangegeven dat zij in 2011/2012 in de gemeente zijn komen wonen en de hoop werd uitgesproken dat ze zich al thuis voelen in hun nieuwe woongemeente. Helaas Alex Damer, onze gemeentesecretaris die meestal prat gaat op zijn goede organisatie, is dit toch een knullig foutje. Het heeft vermoedelijk alles te maken met de nieuwe uitkijktoren aan de Kerspelweg. Weliswaar is Jos er niet de nieuwe bewoner van, maar hij is wel de contactpersoon van de vogelwerkgroep Ootmarsum en de stichting Natuur en Milieu. Misschien moet Jos de gemeentesecretaris nog maar eens uitnodigen op deze toren met het verzoek om beter uit te kijken, want Jos heeft nog nooit ergens anders gewoond dan in de Siepelstad. Hij is dan ook geen trek- maar een echte standvogel.
De bewoners van de Kloosterhof hebben ’s avonds niet veel meer te kijken, want de lantaarnpaal heeft het begeven. Voor de senioren aldaar erg vervelend, want het is er knap donker. Marinus Leussink heeft het euvel aangekaart bij de gemeente en kreeg te horen dat men pas over anderhalve maand aandacht kon besteden aan de kapotte lantaarnpaal. Bij Marinus ging een lichtje op en hij hees zich nog maar eens in de telefoon. Ook de wethouder werd lijfelijk aangesproken en zo lukte het om toch maar eens naar de verduisterde paal te laten kijken. Daar constateerde de gemeentewerker dat niet de lamp kapot was, maar de stroomtoevoer en daarvoor was de gemeente weer niet verantwoordelijk. Volgens ons is er in het beleid van dergelijke verantwoordelijke organisaties nog genoeg te repareren.