Siepelsaegh | siepelsaegh 7 juni 2012

Siepelsaegh week 23

Name: Almabtrieb
Start: 2024-09-28T14:00:00+02:00
End: 2024-09-28T20:00:00+02:00
Location: Ootmarsum

Een klein wonder, het tweede al, vond plaats ter hoogte van de Mariakapel in Tilligte. Dit charmante dorpje is gelegen tussen Ootmarsum en de grensplaats waar KOSC volgend seizoen zeker drie punten pakt. KOSC is namelijk, dankzij een zwaarbevochten 2 – 1 overwinning op Epe, gepromoveerd naar de Tweede Klasse. Het eerste wonder van Tilligte was pakweg twee weken geleden toen het Ootmarsumse team met 6 – 1 won van Helios. De derby tegen DOS ’19 kan hierdoor dus weer in ere worden hersteld. Denekampers rekenen zich al rijk door te melden dat zij in de komende competitie 6 punten binnen hebben. Maar stel dat KOSC een eigen tap- en geluidsinstallatie meeneemt, dan kan het balletje nog wel eens raar gaan rollen….. Daarmee doelen we natuurlijk op de afzegging van de DOS ’19 teams tijdens het Internationaal toernooi, een spijtige gang van zaken. Als je ergens te gast bent neem je geen eigen tap- of geluidsinstallatie mee. En het mag al helemaal geen reden zijn om daarom een toernooi af te zeggen. Dat is weinig sportief. Al moet ook gezegd worden dat we veel andere deelnemers zien fietsen met een six-pack, een kratje of een doos met bier. Het is dus van groot belang om een grens aan te geven en die ligt bij de organisatie. Dat neemt niet weg dat we KOSC 1 van harte feliciteren met het overschrijden van deze sportieve klassegrens. Misschien in de schaduw, maar zeker ook het vermelden waard, is de tweede plaats van meisjes C1 van Set-Up ’65. Het is net geen gouden lichting, maar wel de zilveren ploeg van Nederland. Een gouden momentje beleefde ook Truus Dijkhuis tijdens de sponsoravond bij KOSC, want zij kreeg niemand minder dan Hans Kraay jr. op haar knieën te zitten . Het is niet iedereen gegeven om een beroemde Nederlander in de schoot geworpen te krijgen. Dankzij Monique Hoogeslag, de ballonvaarster uit de Siepelstad, kon Martijn Morsink zich ook in hogere sferen begeven. Het was als dank voor de wijze waarop Martijn zich inzet voor de jeugd van KOSC. In dit geval laten wij ook graag een ballonnetje op met waarderende opmerkingen over het werk dat Martijn verricht. Grote Klasse! De klasse van Chris Velthuis is dat hij zich niet direct uit het veld laat slaan. De rasechte Siepel kreeg een vraag van een speurende Duitser, waar Hotel de Hobowee zich bevond. Chris voelde direct even of de ontvangers achter zijn oren wel op het juiste kanaal stonden afgesteld. Daarna krabde hij er nog eens achter en vroeg hij de “noaber” of dit hotel zich wel in Ootmarsum bevond. De Pruisische gast gaf hem een folder en liet zijn boeking zien. Het bleek dus erve Höwerboer te zijn en dat klonk Chris weer als muziek in de oren. Pretparkmuziek zal Simone Heller-Veldboer zich nog wel even kunnen heugen. Ze had zich bij de Meander als één van de ouders vrijwillig aangemeld om met haar “busje” mee te rijden naar Slagharen om de kinderen naar het pretpark te brengen. De meeste chauffeurs rijden een terugweg ongeveer de omgekeerde route van de heenweg, zo niet Simone. De kinderen die bij haar in de auto zaten, waren ongeveer twee uur te later thuis, omdat zij de route om onduidelijke redenen via Zwolle terugreed. Er gaan geruchten dat Simone heeft gezegd dat ze een bord niet kon lezen omdat er gras voor was gegroeid. Jan Grimberg laat normaal gesproken nergens gras over groeien. De gemeente wilde echter perse het stuk dat hij wil bebouwen groen maken. Dus zien we op het voormalig Schepersschoolterrein het gras steeds groener worden. Gelet op de positie van de toekomstige bouw ten opzichte van de supermarkt, en misschien ook wel over de politieke voorkeur van Jan, moeten we het hier hebben over Groen Rechts.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

Jong bier moet gisten

Wanneer je door de stad loopt gonst het van verbazing. Hoe kan het zijn dat er zoveel reuring is over avondrumoer? Wonen er ouderen in de binnenstad, die hun jeugd vergeten zijn? Vergeten zijn dat jong bier moet gisten? Dat er tussen jong en oud altijd een beetje spanning moet zijn? Tussen onbenul en grijsheid? Versus hang naar reuring en hang naar rust.

Die spanning hoort in een gemeenschap, die niet wenst te vergrijzen!
In onze gemeenschap is die spanning er altijd geweest als een kostbaar wankel, maar daadwerkelijk evenwicht. Jong en oud houden elkaar in die balans. Soms met wrijving maar uiteindelijk altijd met wederzijdse acceptatie.

We ontmoeten elkaar bij de verenigingen en tijdens evenementen als kermis, carnaval, paashout halen, Almabtrieb of welk feest ook. Ontmoetingen, die bijdragen aan het benodigde begrip voor elkaar. Leren van elkaar. Dat maakt onze gemeenschap tot wat het is en wat we willen behouden.

Zeker als nieuwe inwoners binnen een gemeenschap komen, geldt dat zij die gemeenschap hebben uitgekozen. Immers de plek van wonen kies je niet om de woning alleen! De buurt, de sfeer, de voorzieningen, de omgeving zijn net zo belangrijk in deze overweging.

Zeker als je ouder bent en juist in de binnenstad gaat wonen waar alles binnen loopafstand is. Nou ja alles…. Een grijscafé is er niet en de zorghulp van Maartje is gesloten. Geen hulpmiddel meer te krijgen… Dus zijn we samen met de inkomende ouderen nog meer op de zorg van onze jeugd aangewezen. Een groeiend aantal ouderen versus vertrekkende jeugd, dat belooft een grote schaarste! De minimale wijkverpleging moet gedeeld worden onder te veel senioren.
Hulp? komt er dan van de gemeente en de projectontwikkelaars, die al die ouderen bijeen hebben gebracht. Waarschijnlijk is dat trouwens een oproep tegen dovemans oren. En zij zijn dan niet de enigen, die slechthorend zijn. Wij als oudjes horen dan ook al veel minder…. en dat is dan weer goed voor het avondrumoer …..als dat er tenminste nog is, want de jeugd laat nu het bier gisten in Oldenzaal.

Dus lieve mensen van buitenaf, die nu binnenin wonen, weet dat jullie welkom zijn in dit levendige stadje waar jong bier moet gisten om oud-bruin te worden! Welkom in een levendige, energieke en wat Bourgondische gemeenschap met een wankel, maar stabiel, evenwicht tussen jong en oud. Heb begrip en geef elkaar de ruimte. Ruimte, die we nodig hebben om wat plezier te hebben, wat te kijken en als het ff kan straks ook graag wat zorg. Zeker nu we die schaarste met ons allen moeten delen. Maartje is al verdwenen, Bertje al senior en voor Merle alleen zijn we ook met te veel ….. dan zitten we allemaal weer bij de Poort…. maar dan als oud-bruin, die wel de fase gekend hebben dat jong bier moet gisten…

The Fisherman

SCHERVEN BRENGEN KUNST

Oh, Oh kunststad Ootmarsum.
Dit weekend ster van het universum.
Kunst in Ootmarsum, de 41^ste editie.
Onze stad spreekt weer van een traditie.

Vier thematische kunstenaars etaleren hun werk.
Hier in het centrum van onze stad rondom de kerk.
Scherven kunnen ontstaan van porselein.
Maar kunnen ook van emoties of restanten zijn.
Die scherven brengen geluk en kunst.
Voor kunstminnaars dus een extra gunst.

Gerecyclede materialen worden sculpturen.
Een samenspel van creaties en structuren.
Zo ontstaat een wonderbaarlijke symfonie.
Van gebruikte materialen in ecologische harmonie.
Zo vormt kunst zowel een spiegel van de tijd,
als een belofte van zorgzaamheid en duurzaamheid.

Kunst is een reis, een onzichtbaar feest.
Verder vorm te geven door ieders eigen geest.
Kunst is de adem, die leven bewijst.
De echo van gevoelens die nimmer vergrijst.
Elk kunstwerk is een afdruk van het binnenste leven.
Het is de ziel van de kunstenaar in vormen geweven.

Kunst roept herinneringen op, het laat ons dromen.
Het opent deuren naar wat ooit zal komen.
Kunst verbindt ons met anderen, met het onbekende.
Kunst verbindt harten, en heelt ellende.
Kunst laat ons lachen, kunst laat ons huilen.
Kunst voedt de geest, die soms even moet schuilen.

Kunst in Ootmarsum, een festival van verf en klei.
Onze stad krijgt de gedaante van een levend schilderij.
Elk stuk vertelt een verhaal, elk detail een verwondering.
Kunst in ons centrum inspireert ogen vol verbijstering.
Kunstliefhebbers dwalen, bewonderen en vragen.
Ongeremde verbeeldingskracht tijdens deze drie dagen.

Ootmarsum,
waar dit kunstsprookje waarachtig leeft.
waar elke penseelstreek een stukje ziel afgeeft.
waar kunst, cultuur en natuur elkaar versterken.
waar u dat deze dagen frappant zult merken.

Proef vanaf heden al het moois van dit kunstzinnige leven
in het prachtige historische Ootmarsum maar eens even.
Leve “Kunst in Ootmarsum”!

Henny Olde Meule (stadsdichter Ootmarsum) – augustus 2024