Siepelsaegh week 23

Een klein wonder, het tweede al, vond plaats ter hoogte van de Mariakapel in Tilligte. Dit charmante dorpje is gelegen tussen Ootmarsum en de grensplaats waar KOSC volgend seizoen zeker drie punten pakt. KOSC is namelijk, dankzij een zwaarbevochten 2 – 1 overwinning op Epe, gepromoveerd naar de Tweede Klasse. Het eerste wonder van Tilligte was pakweg twee weken geleden toen het Ootmarsumse team met 6 – 1 won van Helios. De derby tegen DOS ’19  kan hierdoor dus weer in ere worden hersteld. Denekampers rekenen zich al rijk door te melden dat zij in de komende competitie 6 punten binnen hebben. Maar stel dat KOSC een eigen tap- en geluidsinstallatie meeneemt, dan kan het balletje nog wel eens raar gaan rollen….. Daarmee doelen we natuurlijk op de afzegging van de DOS ’19 teams tijdens het Internationaal toernooi, een spijtige gang van zaken. Als je ergens te gast bent neem je geen eigen tap- of geluidsinstallatie mee. En het mag al helemaal geen reden zijn om daarom een toernooi af te zeggen. Dat is weinig sportief. Al moet ook gezegd worden dat we veel andere deelnemers zien fietsen met een six-pack, een kratje of een doos met bier. Het is dus van groot belang om een grens aan te geven en die ligt bij de organisatie. Dat neemt niet weg dat we KOSC 1 van harte feliciteren met het overschrijden van deze sportieve klassegrens. Misschien in de schaduw, maar zeker ook het vermelden waard, is de tweede plaats van meisjes C1 van Set-Up ’65. Het is net geen gouden lichting, maar wel de zilveren ploeg van Nederland. Een gouden momentje beleefde ook Truus Dijkhuis tijdens de sponsoravond bij KOSC, want zij kreeg niemand minder dan Hans Kraay jr. op haar knieën te zitten . Het is niet iedereen gegeven om een beroemde Nederlander in de schoot geworpen te krijgen. Dankzij Monique Hoogeslag, de ballonvaarster uit de Siepelstad, kon Martijn Morsink zich ook in hogere sferen begeven. Het was als dank voor de wijze waarop Martijn zich inzet voor de jeugd van KOSC. In dit geval laten wij ook graag een ballonnetje op met waarderende opmerkingen over het werk dat Martijn verricht. Grote Klasse! De klasse van Chris Velthuis is dat hij zich niet direct uit het veld laat slaan. De rasechte Siepel kreeg een vraag van een speurende Duitser, waar Hotel de Hobowee zich bevond. Chris voelde direct even of de ontvangers achter zijn oren wel op het juiste kanaal stonden afgesteld. Daarna krabde hij er  nog eens achter en vroeg hij de “noaber” of dit hotel zich wel in Ootmarsum bevond. De Pruisische gast gaf hem een folder en liet zijn boeking zien. Het bleek dus erve Höwerboer te zijn en dat klonk Chris weer als muziek in de oren.  Pretparkmuziek zal Simone Heller-Veldboer zich nog wel even kunnen heugen. Ze had zich bij de Meander als één van de ouders vrijwillig aangemeld om met haar “busje” mee te rijden naar Slagharen om de kinderen naar het pretpark te brengen. De meeste chauffeurs rijden een terugweg ongeveer de omgekeerde route van de heenweg, zo niet Simone. De kinderen die bij haar in de auto zaten, waren ongeveer twee uur te later thuis, omdat zij de route om onduidelijke redenen via Zwolle terugreed. Er gaan geruchten dat Simone heeft gezegd dat ze een bord niet kon lezen omdat er gras voor was gegroeid. Jan Grimberg laat normaal gesproken nergens gras over groeien. De gemeente wilde echter perse het stuk dat hij wil bebouwen groen maken. Dus zien we op het voormalig Schepersschoolterrein het gras steeds groener worden. Gelet op de positie van de toekomstige bouw ten opzichte van de supermarkt, en misschien ook wel over de politieke voorkeur van Jan,  moeten we het hier hebben over Groen Rechts.