Siepelsaegh week 24

De knappe prestatie van een “elftal” Ootmarsummers kan de afgelopen week haast niemand ontgaan zijn. Acht van hen beklommen één of meerdere keren de Alp d’Huez, terwijl drie stuks de reus van de Provence de Mont Ventoux onder hun pedalen wegtrapten. Dit alles voor het goede doel. Een groot compliment voor deze mensen die, gesteund door vele sponsors, mooi veel geld hebben opgehaald om onderzoek naar kanker en A.L.S. beter mogelijk te maken. Eigenlijk verdient dit elftal een kampioenshuldiging en dat kan mooi op het balkon van het voormalige gemeentehuis gebeuren. Met toneelspeler, cabaretier en het zonnetje in huis (voor zijn eigen panelen) Robert ter Horst, wordt het vast een mooie  balkonscène.  Het was bij Paul Sijtsma een mooie scène toen hij thuiskwam van het voetbaltoernooi om de Ben Lammerink-bokaal. In zijn borstzakje had hij keurig netjes de uitslagen gestopt om deze door te kunnen geven aan de plaatselijke pers. Maar eenmaal bij Marijke rukte hij zijn overhemd van zijn lijf en………gooide hij het bij de was voor in de wasmachine. De volgende dag was Paul op zoek naar de uitslagen, maar die waren door het wasmiddel zo verbleekt dat Sijtsma (zelf ook wat bleekjes) medeorganisator Harrie van der Heiden belde om te vragen of hij  de uitslagen nog had. Dat bleek het geval en zo werd het varkentje alsnog gewassen. Joost Peters hoeft een aantal dure broeken minder te wassen.  De keeper van KOSC was met het eerste team naar Mallorca en kwam er bij thuiskomst achter dat hij een paar broeken minder bij zich had dan waarmee hij was vertrokken. Joost appte zijn kamergenoot om te vragen of hij  de broeken toevallig mee had genomen. Die had helaas niets gezien, laat staan in zijn koffer gepakt.  De broeken lopen nu vast ergens om een paar billen van de vriend van een kamermeisje op Mallorca. Jammer Joost, dat wordt de komende tijd de broekriem aanhalen en je uit de naad werken om weer een paar nieuwe broeken aan te schaffen. “Oma” Johanne Oortmann moet zich bij wijze van spreken een paar nieuwe schoenen aanschaffen, want ze heeft zich een slag in de rondte gelopen om sponsorgeld binnen te halen. De hele buurt of eigenlijk half Ootmarsum is ze af geweest. De deelnemers aan de rolstoelvierdaagse was gevraagd om sponsors te zoeken voor het opknappen van de binnentuin van Huize Franciscus.

Joanne liet zich vrijdag zo’n 4 kilometer duwen door kleinzoon Robbert  maar mevrouw Oortmann heeft zelf zeker 10 kilometer gelopen om maar liefst € 180,= aan  sponsorgeld bij elkaar te sprokkelen. Met zo’n conditie zien we volgend jaar de rollen waarschijnlijk omgedraaid. Robbert in de rolstoel en oma als duwer. Wim Boerrigter had ook de nodige personen vervoerd en hij was van plan om na deze taxiritten een heerlijk biertje te pakken. Het busje stond al op de stallingsplaats op de Mors en hij wilde nog even wat zaken nakijken en schoonmaken. Een beetje  verkreukeld en weg gepropt onder de banken vond hij echter nog twee slapende Reutummers die schijnbaar  niet door hun kameraden wakker waren gemaakt. Dus kon Wim weer naar Reutum rijden om deze Pinnen terug te brengen,  Of de Reutumse jongens nog flink ‘in de bus hebben geblazen’ is de vraag, maar Wim was zijn lading kwijt en bij het opmaken van de kas klopte alles weer als een bus.