Siepelsaegh week 25

OPC La Montagne is een jeu de boules club en de vereniging verloor haar ondergrond en dus de basis om nog wedstrijden te kunnen spelen.  De banen lagen bij het voormalige tenniscomplex ’n Kotten en dat is vergane glorie en wordt opgeofferd aan het nieuwe landgoed van Chris Ploeg.   Dit om de Kuiperberg verder te verfraaien en terug te laten keren  in oude glorie. U merkt het al, glorie is een relatief begrip, en de inspanningen van de jeu de boules club om met de gemeente te zoeken naar een alternatief leken weinig glorieus te verlopen. Het spel, ook wel Petanque genoemd,  is een behendigheidsspel, maar een weinig behendige ambtenaar bleef werkeloos toekijken. Er kwam dus geen schot in de zaak, terwijl bij dit spel de nodige schoten gelost moeten worden om zo dicht mogelijk bij het houten balletje te komen. Maar met deze houten klaas uit het gemeentelijk apparaat bleek er geen schot in de zaak te komen.  Uiteindelijk werd een andere ambtenaar  op het juiste spoor gezet en bleek er toch een oplossing mogelijk. Op het zwembad nog wel en dat dankzij wethouder Pim Koegler, die ongetwijfeld erelid gaat worden van La Montagne. Momenteel zijn ze al baantjes aan het trekken, niet in het zwembad, maar op de zonneweide.  We wensen de jeu de boulers heel veel plezier op het zwembad en dat daar nog vele jaren gespeeld mag worden. Dat is in het (eigen)belang van de saeghers, die steeds meer in de buurt komen van de Petanque leeftijd.
Ook Sjoerd Groeneveld is op een leeftijd gekomen dat hij een punt kan zetten achter zijn werkzame leven.  Dat wil niet zeggen dat de bronsgieter in het  bronzen tijdperk gaat leven, want Sjoerd gaat les geven aan jonge bronsgieters. Dat is een mooi voornemen en past natuurlijk helemaal in het beleid van de huidige regering om mensen zo lang mogelijk te laten deelnemen aan het arbeidsproces. Of Sjoerd door zijn naderend afscheid toch wat van slag is geweest, kunnen wij natuurlijk niet direct beoordelen, maar het is wel grappig dat hij met een grote bos bloemen op de Meijerij stond. Bij navraag bleek Sjoerd Groeneveld een gelukkig mens, want de bloemen waren ter ere van zijn trouwdag. Helaas was Sjoerd een maand te vroeg, of er moet een andere reden zijn om toch met een bos bloemen thuis te komen.  Het is ook wel grappig om te suggereren met welk gevoel  burgemeester Cazemier en glaskunstenaar Frans Houben thuis zijn gekomen na de prominenten klootschietwedstrijd op de baan van KV Oud Ootmarsum. Hopelijk heeft de sport hier gezorgd voor verbroedering en is het verleden begraven.  De gezelligheid was er zeker tijdens de prominentenwedstrijd en naderhand werd het glas geheven en dat moet Frans Houben als glaskunstenaar toch een vertrouwd  gevoel hebben gegeven.  Geen goed gevoel hadden de bezoekers van het concert van het Symfonieorkest op het moment dat de kramen van de Streekboekenmarkt werden afgebroken op het Kerkplein.  Dit metalen lawaai overstemde  met de nodige regelmaat  het geluid van de instrumenten van het orkest en bleek dus een storende factor.  De moraal van het verhaal is om de tijd te nemen om dingen af te breken.