Siepelsaegh | siepelsaegh Geplaatst op 20 juni 2013

Siepelsaegh week 25

Vroege aardappels, late aardappels, het is jaar in, jaar uit een dankbaar gespreksonderwerp voor onze fanatieke volkstuinders. Fons Olde Dubbelink werd door zijn collega’s gezien als een rasechte aardappelkenner maar dat is helaas nu voorbij. In voorgaande jaren oogstte Fons altijd als eerste de vroege aardappelen, door ze met extra zorg te omringen. Hij pakte ze onder plastic, zorgde met nachtvorsten voor antivriesmaatregelen en natuurlijk gaf hij de ontkiemende aardappelplanten heel veel liefde. Dit jaar meldde Fons vol trots aan zijn noabers van de volkstuin, dat hij de vroege pootaardappel Nicola had gekocht. Nicola lijkt een beetje op Nicolaas en de Sint komt altijd laat in het jaar, dus er had een lichtje op moeten gaan bij Fons. Anton Bruns, ook één van de volkstuinders, geloofde niet heilig in deze Nicola en dus zocht hij het op in een boek. En inderdaad: de Nicola is een late aardappelsoort en dus zit Fons nu in de puree, want zijn vroege pootaardappelen had hij allemaal aan zijn collega volkstuinders gegeven. Geen (aardappel)boeren met kiespijn dus, maar wel lachend omdat ze eindelijk de nieuwe oogst eens eerder hebben dan Fons. Vooral zijn zwagers hebben als echte Eigenheimers heimelijk lol. Ach Fons, wat maakt het toch uit dat je late aardappelen hebt, dan ga je toch gewoon ’s avonds ook wat later aan tafel……. Het bruidspaar Martijn Willemsen en Marieke Steinmeijer kwam bijna te laat in de kerk. Dat had alles te maken met verkeerde sleutels en slotjes. Het stel had namelijk een prachtige Porsche als trouwauto ingehuurd, die twee verschillende sleutels nodig had, één voor de deur, één voor het contactslot. Bij de kerk stapten Martijn en Marieke lachend uit deze cabrio om bijna dansend richting de kerk te gaan. Helaas werd de verkeerde sleutel gebruikt om deze trouwauto op slot te doen. De contactsleutel kon niet tegen deze spanning en brak onmiddellijk af. Op dat moment brak er ook iets bij de bruidegom en de bruid, die na de huwelijkse inzegening met deze auto naar het feestadres zouden worden gebracht. Het leek erop dat het paar niet eerder de kerk in zou gaan dan dat die auto weer in orde was. Bij schoonvader Theo Steinmeijer en de pastor schoot het bekende lied ‘Kom uit de bedstee mijn liefste’ in de gedachten. Het kerkvolk wachtte ongeduldig op de binnenkomst van het bruid en bruidegom, die nog steeds op zich lieten wachten. De pastor dacht ook aan de tekst en zag neefjes en nichtjes al ‘als indiaantjes pijlen afschieten op de kansel’ en maande het bruidspaar dus tot haast. Op het Kerkplein stond de reddende (engel) Gaby Groeneveld, want zij bood aan om naar Gerben Engbers, de schoen- maar nu vooral sleutelmaker te gaan. Deze wilde net de deur, hoe toepasselijk, op slot doen voor een welverdiende middagpauze toen Gaby kwam aanrennen en het Porsche-probleem uit de doeken deed. Gerben bleek inderdaad de sleutel tot het succes en hij bood zijn hulp aan. Hij prutste het restant van de sleutel uit het slot, legde dit in het verlengde van de overgebleven sleutel en wist een prachtige kopie te creëren om daarmee vervolgens weer contact te kunnen maken. Op het moment dat het bruidspaar ja tegen elkaar zei was het Gerben, die ook vol overgave knikte omdat het probleem was verholpen. Het leek wel een sprookje en we wensen het bruidspaar dan ook dat ze nog lang en gelukkig mogen leven. Gelukkig hebben we Lucas Lohuis in Ootmarsum en als koster in de protestantse kerk. Zondag zat deze kerk bij ‘het avondmaal’ zo vol dat op een bepaald moment de wijn op was. Als Jezus op de bruiloft van Kana “toverde” Lucas vanuit de consistoriekamer (of een geheime wijnkelder!!) alsnog een fles wijn tevoorschijn. Hans van Zuilekom toverde niet, maar twitterde dat Boudewijn de Groot het schoolmuseum heeft bezocht. Prachtig dat dergelijke levende legendes Ootmarsum bezoeken. En leuk dat men op latere leeftijd nog steeds niet te oud is om te leren. Dat zijn leuke dingen om het stadje te blijven promoten.

< Vorig / Volgende bericht >

Gerelateerde berichten

Siepelsaegh ‘blikt’ achter in mei terug

30 mei 2021

Een maand mei, die we vast niet gauw vergeten. Geen of niet meij(n)temperaturen, teveel meiregen en ...

Lees verder >

Siepelsaegh over noodweg ‘weg’ ‘weg’ beachen en Astra zenuwachtig

18 april 2021

Een rare gewaarwording als je als supporter van Set-Up ’65, na zeker een half jaar, sporthal de Sc...

Lees verder >

Siepelsaegh over stemmen

25 maart 2021

“Vanavond geen Chinees” verwoordde een relativerende Hein Bolscher de gevoelens van de vele omst...

Lees verder >

60 JAAR SIEPELHANGEN OTHMARRIDDERS

Siepelhangen in Oatmössche is al lang een traditie.
In 1965 ontstond met wat muiterij de eerste editie.
Zestig jaar geleden was daar het prille begin.
Bij bloemist Polman ging een siepel de aarde in.
Vermeerdering was het doel van dit gebeuren.
Om ze binnen de wallen op te hangen aan alle deuren.

De initiatiefnemers waren vastberaden om een coupe te plegen.
De Othmarriders hield die opstand echter succesvol tegen.
Het siepelhangen werd vreedzaam aan de Othmarridders toevertrouwd.
Om deze dwaasheid van een notabele rebellenclub is nimmer meer gerouwd.

Dinsdags worden de labels door dames aan siepels geregen.
Tijdens een drankje is er tevens tijd om menig traantje weg te vegen.
Met spijkers op planken worden siepels doorboord.
Garage Heisterkamp houdt zich jaarlijks aan haar woord.

De Hoogheid trekt vrijdags de eerste siepel onder het plafond vandaan.
Waarna de siepelhangers in groepjes naar de stad en alle wijken gaan.
Verzamelde siepelhangers gaan uiteen met een vrolijk humeur.
De siepels worden in de duisternis stipt opgehangen van deur tot deur.

De lijfspreuken van Prins en Markies zijn aan de siepels gebonden.
Bij menige deur worden gekookte eieren met worst en kaas gevonden.
Soms hangen bewoners een briefje met een warm welkom bij de bel.
Met hapje en drankje vermaken de siepelhangers zich ook binnen wel.

Vaak wordt er geëindigd in een huisbar met de meegebrachte spullen.
Waarmee de siepelhangers dan hun maagjes nog wat vullen.
Vanwege dit 60 jarig jubileum is er een unieke eiken siepelkapstok in de maak.
Voor gevels in de Siepelstad een uniforme decoratie met zelfs een koperen haak.

Om deze unieke Ootmarsumse traditie als cultureel erfgoed te initiëren.
Is nu CV De Othmarridders aan zet om de voltooiïng hiervan te organiseren.
Loat d’r gin grös oawer wass’n.
En goa d’r rap ne mouw an pass’n.

Henny Olde Meule – Stadsdichter Ootmarsum – januari 2025

Dinkellanders slaap maar zacht, het college ‘waakt dag en nacht’

Op LinkedIn las ik een column van burgemeester Joosten van Dinkelland. Opvallend, of toch niet, was de positieve toon. Alles loopt naar wens, en wat nog niet helemaal naar wens loopt gaat het college met succes aanpakken. Natuurlijk wees hij, net zoals ik vaak in mijn columns doe, naar de grillen van politiek Den Haag en de gevolgen voor inwoners.

Maar: het college staat paraat om alle problemen op te lossen, inclusief de nieuwe VVD-wethouder. Want diens voorganger gaat al zijn krachten en kwaliteiten inzetten om Hengelo met name op milieugebied op te stoten in de vaart der volkeren. Na al dat goede nieuws viel de mededeling in de Tubantia dat Dinkelland nog nauwelijks aan zijn taakstelling voldeed voor huisvesting van statushouders mij rauw op m’n dak. Ook de toezichthouder, de provincie, was niet blij en beknorde de gemeente om haar onvoldoende prestaties op dat gebied.

En als je het nog eens nader beschouwt ,laat het college met name op het gebied van woningbouw nog wel meer steekjes vallen. Bouwlocatie Rossum-Noord komt maar niet van de grond, het azc-dossier al helemaal niet en inwoners van Lattrop-Breklenkamp en Tilligte hadden nog jaren op hun huizen moeten wachten als enkele actieve dorpsbewoners en ondernemers niet zelf actie hadden ondernomen.

Daarnaast komt er nog een aantal geweldige bedreigingen op Dinkelland af. De dreigende financiële tekorten als gevolg van Rijksbezuinigingen op het gemeentefonds heb ik al eens eerder in een column aan de kaak gesteld. Net zo fnuikend voor de leefbaarheid is de koude sanering in de landbouw als gevolg van Natura2000 en stikstofwetgeving. Maar zo mogelijk nog bedreigender is de mogelijke komst van een munitiedepot in Agelo en omgeving, waardoor mogelijk tientallen tot honderden Dinkellanders gedwongen moeten verhuizen of op enige wijze worden geraakt. En hun toekomst in rook zien opgaan.

CDA Dinkelland heeft samen met de buurtbewoners zijn lijntjes naar Den Haag aangesproken en vervolgens is een bekend CDA-Kamerlid naar Agelo gekomen om zich te laten informeren. Zeker geen garantie voor succes, maar wel een noodzakelijke stap.

Stel je voor: het huisvestingsprobleem wordt door de grillen van Defensie nog eens met tientallen extra woningen vergroot. Plus al die taakstellingen voor asielzoekers en statushouders, plus al die ouderen en jongeren, die ook passende huisvesting nodig hebben. Of moet een starter tot zijn pensioen wachten, totdat-ie eindelijk een woning heeft?!

College ga hiermee aan de slag, en snel. Breng desnoods de helft van uw werkweek in Den Haag door om te lobbyen voor meer geld, meer woningen en het schrappen van het munitiedepot. Op de kritisch-welwillende steun van CDA Dinkelland kunt u rekenen!

Column Edo van Bree