Siepelsaegh week 39

Het zal je maar gebeuren dat je over je eigen poesje struikelt. Het overkwam Gerrie Olsthoorn, die haar vrouwelijke kater keurig in haar tuin had aangelijnd, maar het lijntje niet meer zag. Het gevolg was een valpartij waar de honden geen brood van lusten. Gerrie met de lappenkat naast zich in de lappenmand dus.  Beterschap!!! Vlak naast de Alpentuin van Oogink aan de Timmusweg  wonen noabers, die blijkbaar niet het juiste Zwitser leven gevoel kunnen etaleren. Deze buren schijnen dwarsliggers te zijn om deze tuin tot volle wasdom te laten komen. Blijkbaar zijn deze Alpen, een berg te hoog om tot een compromis te komen. Jammer dat deze Alpentuin niet over rozen gaat, en dus wordt deze flora aan de natuur overgeleverd. Wrang. Die wrange smaak krijgen we ook als we de krant lezen en we merken dat er nu op ons gevoel wordt gewerkt. De Dorper Esch: nieuwbouw of sluiting? Als er niet wordt gerenoveerd is sluiting van het Denekampse zwembad onafwendbaar. We weten nu door de analyse van de krant dat het zwembad ons jaarlijks al circa 1 miljoen aan exploitatie kost. In de mogelijke nieuwe situatie wordt nog gerekend met een subsidie van € 650.000,= per jaar. Dat lijkt een mooie vooruitgang, maar dat is dus nog steeds vele, vele malen meer dan het zwembad De Kuiperberg op onze Kuiper-alp ons dus kost. Natuurlijk mag dat bad er best komen, als het de gemeente minder kost en wij ons zwembad maar kunnen behouden. Maar het lijkt nog steeds op speculeren, (personeels)potjes schuiven en raderen voor de ogen draaien. Dat proberen ze trouwens ook bij de voetbalclubs. Een éénmalige bijdrage van 140.000 euro per club voor kunstgras. Geen wonder dat die twee voetbalclubs in Denekamp nog niet zijn gefuseerd. Een investering voor een dergelijk veld kost toch zeker 3 ton en het onderhoud is daarbij nog niet eens inbegrepen. Gelet op het hoofdveld van KOSC lukt het de gemeente nog niet eens om een gewoon grasveld speelklaar te maken. Wethouder Koegler, die pleit voor zelfredzaamheid bij de clubs, legt nu direct de schuld bij de onderhoudsploeg van KOSC. Die liet er geen gras over groeien en stond de volgende dag al in de krant. Gelet op de foto leek het onderhoudsteam niet met de hakken in het zand, maar vol in de aanval te gaan en dat blijkt vaak de beste verdediging. Gerard Leussink moest thuis ook in de verdediging. Nadat hij zijn vrouw zijn speldje had laten zien vanwege het 25-jarig lidmaatschap bij Set-Up ’65 vroeg Rita of het nog meer had opgeleverd. Toen moest Gerard met de billen bloot, want het complementerende bloemetje was hij vergeten. Over blote billen gesproken….. De jaarvergadering van Set-Up ’65 werd gehouden bij het Stadshotel. De dag er na vond men op de trappen bij de ingang van deze gelegenheid een slipje. (Gelet op de gemiddelde gastenleeftijd van het Stadshotel was een dergelijke vondst vergelijkbaar met een NVSH voorlichtingsfilm in de Middeleeuwen). De vondst bleek afkomstig te zijn van een speelster van dames 2, die haar tas uit haar handen heeft laten slippen. In tegenstelling tot Sneeuwwitje kwam er na dit “bal” geen prins die alle meisjes langs ging om te passen. Geen bal aan dus die slip. Geen slip off the tongue bij het verlenen van het erelidmaatschap van Set-Up ’65 aan  Edwin Pikkemaat. Hij werd voor vele verdiensten ge-loofd. Bakker Jan Schulten werd geëerd voor het 65-jarig lidmaatschap van KOSC. Meer dan een halve eeuw en dat zonder zoete broodjes te bakken. Edwin en Jan, van harte gefeliciteerd!